Hoe gaat het 'echt' met jullie?

Hallo, met mij gaat het wel denk ik. Heel moe, verlang naar koffie maar weet niet of ik het mag drinken... Volgende week afspraak bij gynaecoloog voor eerste echo en zal dan m'n vragen stellen. Last van mijn borsten, gewrichten en veel verlies... Ik sport nog maar merk dat het moeilijker gaat. Daarnaast financiële stress, hoe ik het met m'n werk ga regelen. Ik ben leerkracht en nog niet volledig benoemd dus bang voor die percentage dat ik minder zal krijgen gedurende drie a vier maanden. Het leven is al zo moeilijk 😔 Voor de rest wil ik het aan iedereen vertellen maar net 7 weken dus wil nog eventjes wachten 🤭

Hey, het gaat op zich wel goed, maar ik vind het allemaal nog zo onwerkelijk. Ik durf het ook nog niet teveel 'omarmen' voor het geval er iets mis gaat. Ik ben soms bang dat ik 'te nuchter ben' en zo minder geniet van wat er nu gaande is, binnenin mijn buik.

Ik denk dat ik ook pas ga kunnen genieten vanaf ik een goede nip test heb. Ik blijf ook bewust zo nuchter.

Ik begrijp je vermoeidheid amai!! Ik drink 1 koffie per dag, niets meer en dat lukt me wel. Verder ik zit niet in het onderwijs maar financiële stress kan ik zeker goed begrepen. Zeker omdat je nog niet volledig vast benoemd bent! Ik ben zelf statutair bij de overheid en heb ook stress omwille van het financiële. Maar meer in de aard van, hoeveel geld moet ik aan de kant houden om alles te kunnen aankopen dat mijn baby de eerste maanden nodig heeft?

Hier is het echt al een vreselijke zwangerschap geweest tot nu toe. Mijn leven staat letterlijk al op hold van week 3. Slapen, ziek zijn, slapen,… Had ook meer enthousiasme verwacht van men omgeving. Dit kwam totaal onverwacht. Iedereen van mijn kant gaat er bewust zo nuchter mee om dat ze me uit schrik/zelfbescherming wat negeren. Ik heb ook een auto immuun ziekte waarvoor ik eigenlijk de hele zwangerschap thuis zou zijn maar door een probleem met de mutualiteit kan ik dit dus niet en ik heb een fysiek zware job en eigenlijk gaat het voor geen meter. Ik heb dus nog niet kunnen genieten van de zwangerschap, ben ook niet niet geneigd namen te zoeken of actie te ondernemen. Hoop dat er na een positieve nip test verandering in komt. Ik ben ook de hele tijd alleen maar bang dat ik weer een miskraam krijg. Kan het niet los laten.

Met mij wel oké, precies wel elke keer meer stress als de echo dichterbij komt. Sinds een paar dagen weinig symptomen maar lees vaak dat dit mindert vanaf 9 weken en dat stelt me iets gerust. Nu 9w5d vandaag en vanavond een echo dus ik hoop dat het allemaal in orde is. Ergens in mijn hoofd blijft de schrik voor een MA toch zitten☹️

Oef, klinkt verschrikkelijk. Ik hoop dat je nip er dan snel mag zijn! Hoe ver ben je?

Nipt is 26 maart. Is nog wel eventjes. Ik ben 9 weken.

Die vragen spoken ook door m'n hoofd. Maar na negen maanden krijgen we een wondertje he, eens we het vast hebben gaat dit allemaal veranderen denk ik en hoop ik ook 🤭

Ik duim mee!

Hier in week 7 en heb toch wel erg veel last van extreme vermoeidheid. Ook de misselijkheid begint nu door te komen. Ik heb PCOS en we hebben 9 maanden geprobeerd en zijn nu zwanger. We zijn superblij, maar ik merk dat ik niet volop enthousiast/blij durf te zijn omdat ik schrik heb dat er iets zou mis lopen. We hebben 11/03 de eerste echo en zo lang dit niet gebeurd is ben ik ook niet gerust. Bovendien vind ik het ook erg lastig om tegen mensen te moeten liegen, dit in combinatie dat ik me echt fysiek niet goed voel. Ik hoop dat 11/03 alles in orde is en ik de angst dan wat kan los laten!

İk voel me rot en depri. İk mis de tijden wanneer ik alles at. İk was misschien moe van werk maar deed alles wat ik moest doen maar nu ga ik met moeite naar wc :(((

Eerlijk 2 weken al doodmoe , misselijk hele dag en overgeven. Ik sta in het onderwijs( 1 ste leerjaar) en het is vermoeiend echt elke dag met die drukke kleine kinderen . Ik tel echt de dagen tot het weekend( dan slaap ik bijna het hele weekend ). Ik snak naar de paasvakantie even 2 weken fysiek bij rusten. Mentaal gaat het goed maar fysiek ben ik echt moe.

Je mag wel wat koffie hoor zeiden ze mij, zolang je niet overdrijft. In ben koffie blijven drinken 3 koppen per dag als max tot week 6 dan ging het niet meer door de misselijkheid en overgeven smaakte het niet meer, nu overgegaan op bolle buikjes thee 🙈

Hier ook een niet vast benoemde leerkracht, het zal sparen zijn de maanden dat ik terug ga werken om die maand juli te overbruggen. Ik probeer wel zo lang mogelijk te blijven werken en ook zo snel mogelijk terug te gaan. Ik sta er ook als alleenstaande (BAM) alleen voor.

Ik zit in week 5 en voel mij echt mottig zonder energie. Ik heb ook op 11/03 mijn eerste echo

Ik voel mij heel moe en mottig.. ben ook heel bang dat er iets zou fout gaan dus op dit moment echt moeilijk om ervan te genieten, maar probeer dit wat los te laten en toch te genieten. Zeker als ik zie hoe mijn vriend erop reageert hij is zo liefdevol en zacht met mij en geeft nu elke dag een kus aan mijn buik echt mega schattig 🥰 dus ik probeer mij aan die leuke momenten op te trekken en de kwaaltjes en onzekerheid wat los te laten 🙈 merk wel dat het erg moeilijk is om mij te concentreren en dat ik veel vergeet door de vermoeidheid. Heb ook echt gevoel dat mijn buik gezwollen is wss van de darmen waardoor ik nu al niet meer in mijn broeken kan wat wel vervelend is...

Een rollercoaster aan emoties. Dit is mijn 2 zwangerschap. Mijn 1ste natuurlijke zwangerschap is net ontstaan voor ik na 6j ging opstarten met IVF. Het vruchtje op 9w en ik heb een curettage gehad op 13w - ik wist het op 12w. Nooit gedroomd dat ik ging zwanger zijn van mijn 1ste ICSI poging. Waarvoor ik alles en iedereen dankbaar ben. Ik had op 7w - eergisteren mijn 2de echo met een kloppend hartje. Gisterenmiddag ben ik thuis gekomen van mijn werk en ik had een bloeding. Ik ben onmiddellijk mogen vertrekken naar het ziekenhuis. Daar werd gelukkig een kloppend hartje gezien. Het bloeden is ondertussen gestopt en zonder aanleiding. Ik hoop gewoon van ooit 'zorgeloos' te durven genieten van mijn zwangerschap.

Ik voel me ook al een paar weken minder goed ( ben vandaag 7w4d) ik heb vooral last van een ‘ziek’ algemeen gevoel… vooral mijn darmen doen moeilijk en zo een misselijk gevoel, moe… ik kan momenteel niet echt genieten van de zwangerschap omdat ik niet het gevoel heb mezelf te kunnen zijn..

Bactiol Natal voor je darmen. Geloof me. Iemand gaf me de tip en sindsdien ben ik van alle last vanaf.