Bang om te bevallen

Prutske is geen scheldwoord he? Dat duid alleen op iets heel klein en is eerder een liefkozend woord. Ik begrijp dus niet waarom je u daar aangevallen door voelt? Terwijl ik net het tegenovergestelde bedoelt als je mijn bericht goed zou lezen.

Het was ook niet mijn bedoeling om haar weg te jagen of iets dergelijks. Jammer dat ze zich zo aangevallen voelt. Ik vind dat je een realistisch beeld moet hebben over een bevalling en ik denk dat de twee situaties niet te vergelijken vallen. Ik heb effectief wel ervaring met bevallen met een epidurale en ik heb best een hoge pijngrens. Uiteraard ga je het pas op het moment zelf kunnen bekijken en beslissen maar opschrijven dat je het indien nodig wel wenst op je geboorteplan is al een goede eerste stap. Je zal het pas weten in the heat of the moment. Dat gezegd zijnde ben ik momenteel nog aan het twijfelen of ik zo lang mogelijk zonder ga proberen of vrij snel ga vragen om pijnbestrijding. Ik krijg ook vrij snel migraine door stress/pijn/weinig slaap dus ik denk niet dat dat een goeie combinatie is voor mij.

Hoi Emilia! Ik herken je angst, de laatste weken ben ik mezelf helemaal gek aan het maken. Angst om te bevallen, het onbekende, controleverlies, de pijn,… ik heb trouwens vanavond ook een afspraak met mijn gyneacoloog om een inleiding te bespreken. Er zijn best wel grote verschillen in benadering van pijn en angsten van de moeder tussen België en NL. Ikzelf ben van BE en de gyneacoloog en vroedvrouw denken heel erg mee met mij. Teveel angst is niet bevorderlijk voor je bevalling, het legt de aanmaak van je eigen hormonen (en de vooruitgang) wat stil. Zijn er zaken die jouw angst zouden kunnen wegnemen omtrent de bevalling en inleiding? Waar ligt jouw grens en wat wil je zeker wel of niet? Neem dat op in een Geboorteplan en bespreek dat met je gyneacoloog. Ik heb voor mezelf opgelijst welke elementen ik heilzaam en net erg bedreigend vind bij een inleiding alsook keizersnede (mocht het zover komen). Ik heb hier ook aangegeven dat ik pro epidurale ben en dat ik van het zorgpersoneel verwacht dat ze me attenderen wanneer dit mogelijk is (of krap zou worden). Ik wens je super veel succes! Weet dat je niet alleen bent met je angsten. Iedereen heeft andere ervaringen in het leven mbt vertrouwen in het eigen lichaam, anderen, controleverlies, angst,… probeer jezelf in te beelden welk scenario en welke handelingen jou toch een beetje kalmeren en zorg dat je je partner en vroedvrouw/gyneacoloog hier in brieft. Zo kunnen zij het voor jou opnemen als je toch wat overspoeld wordt op het moment zelf.

Van me dochter om 22h binnen gegaan. Had al 6cm en om 03h was ze er. Dus slapen heb ik nie meer kunnen doen.

Dan heb je het thuis nog lang uitgehouden 😅 chapeau!

Nee had niets door. Heel klein beetje vruchtwater ons gedoucht en naar spoed. Toen begonnen de weeen.