Eerste dagen na de bevalling

Hier zitten we nog in de eerste dagen. Vandaag naar huis mogen gaan. Mijn dagen zijn gevuld met veel liefde en enorm veel tranen. Gewoon zomaar… ik heb zelf nog geen tips, hoop er vooral te krijgen 🙈🥹

hoe zijn de dagen al wat gelopen? alles ok?

Een weekje geleden bevallen. De stap van het ziekenhuis naar huis vond ik moeilijk, heel emotioneel. Het lijkt even alsof je uit je veilige cocon wordt gehaald waar altijd een vroedvrouw aanwezig is, altijd iemand die kan helpen en raad kan geven. Die dag was voor mij heel emotioneel. Alle dagen nadien zijn heel hard zoeken, de nachten verlopen moeizaam en maken ons onzeker. Door de vermoeidheid ook sneller emotioneel. Naast al dit uitzoeken, is er ook het gelukszalige gevoel en is het elke dag ontdekken en genieten!

Het is hier al een serieuze emotionele rollercoaster geweest... Borstvoeding kwam niet goed op gang omdat ons ventje niet goed dronk, dan uiteindelijk moeten kolven in combinatie met wat flesvoeding zodat hij zeker voldoende voeding binnenkreeg. Vroedvrouwen in het ziekenhuis die, goedbedoeld, allerlei adviezen geven maar daarin onderling heel hard verschillen waardoor je ook niet meer weet welk advies je juist moet volgen... Ondertussen thuis en nu drinkt hij wel goed en is de borstvoeding volledig op gang, dus die stress is er al af. Verder ben ik er vooral van verschoten hoe hard je zelf alles moet uitzoeken... Je komt thuis met een minimens waarvoor je plots volledig verantwoordelijk bent en je hebt het gevoel dat je eigenlijk niks weet... Qua emoties vanaf dag 2 na de bevalling over het algemeen echt heel emotioneel. Ook nu word ik nog geregeld overspoeld en dan kan ik de tranen echt niet tegenhouden. Soms zelf zonder een duidelijke aanleiding, soms omdat het allemaal heel pittig is of soms gewoon omdat ik oprecht heel blij ben met ons ventje. Hoera voor de hormonen... Hier niets dat echt helpt op zo'n moment, ik laat de tranen dan ook gewoon komen.

Heel herkenbaar!! Ik ben uiteindelijk toch gestopt met borstvoeding maar ik liep met echt te ergeren aan die vroedvrouwen die aan je borsten gaan zitten trekken. Gelukkig waren er ook een aantal heelmlieve vroedvrouwen en ik weet ook wel dat ze het heel druk hadden maar toch.. Ik was heel opgelucht toen ik de borstvoeding opgaf, op dag 4 was dat. Ik had het gevoel dat ik toen pas kon genieten van ons kindje. Ik was heel blij om naar huis te kunnen, want ik had die 4 muren in het ziekenhuis wel gezien 😅 En inderdaad, thuis is het nog heel erg zoeken, maar de nachten gaan gelukkig redelijk goed (even afkloppen) en ik denk dat het er ook bij hoort. Je leert gaandeweg je kind beter kennen. Ik was ook een paar dagen aan het stressen over slaaritmes e.d. maar toen bedacht ik me ook: het zijn nog maar de eerste weken. Wat belangrijk is nu, is gewoon dat hij goed eet, goed slaapt, tevreden en veilig is. En dat doen we voorlopig goed, dus de rest is voor later. Qua emoties.. idd een enorme rollercoaster. Soms word ik echt overweldigd door de liefde die ik voel, maar soms voel ik me ook verdrietig. Ik denk dat ik nog een beetje aan het ontzwangeren ben, ik heb 9 maanden naar die bevalling toegeleefd en de afgelopen maanden bestonden vooral uit werken, babyprep en moe zijn. Ik moet ook echt wennen dat mijn buik weg is. Ik pas nu bijna al mijn oude kleren alweer, wat wel leuk is. En weer lekker kunnen liggen in bed 🙌 Maar ik mis de schopjes ook en ben bang dat ik dat gevoel ga vergeten.

Heel herkenbaar met wat hier gebeurt ❤️

Ook zo herkenbaar!! 💞

Laten jullie bezoek al toe? Ik kan het moeilijk afblokken... Maar heb er eigenlijk echt geen behoefte aan...

Ja, maar niet meer dan 1x per dag. We hebben gelukkig heel begripvolle vrienden, sommigen zijn wat eten komen brengen en hebben gewoon een blik op ons kindje geworpen. Maar familie is wat drukker, zij willen hem allemaal vasthouden enzo. Snap ik wel, maar heb niet zo'n zin in een overprikkelde baby 😬

Momenteel beperk ik het bezoek, heb er ook echt geen nood aan en ik wil mijn energie er gewoon niet in steken... Dichte familie komt natuurlijk wel langs maar heeft ook al voor tranen en frustraties gezorgd omdat iedereen de baby maar wil pakken, ook wanneer hij slaapt... Als ik dan zeg dat hij wakker zal worden en om borstvoeding zal vragen wordt er niet geluisterd. Op een gegeven moment werd ons ventje ook gewoon van arm tot arm doorgegeven, begon dan te wenen en dan moest ik het maar even oplossen volgens hen "want seg waarom weent die nu"... Hij werd ook al een keer gewoon uit m'n handen genomen door mijn schoonmoeder dus nu zit ik elke keer in stress wanneer ze op bezoek komt...

Vreselijk...

Hier ook... We doen max. 1 bezoek per dag. (bezoek dat enkel komt om eten te brengen of te helpen is wel toegestaan :)) We kregen als tip om kindje in de draagdoek te steken tijdens bezoek, dan kunnen ze hem niet oppakken.

tip: doe je baby in een draagdoek als ze op bezoek komen 😊

Oh, dat was al genoemd haha 😅

Tgo, als ik dit zo allemaal lees krijg ik een benauwd gevoel. Niet dat onze kring zo groot is, maar ik zie hetzelfde als mogelijk gebeuren en had tot nu toe daar niet bij stilgestaan, ben nog niet bevallen en kan nu al zeggen dat ik dit allesbehalve plezant zou vinden. De tip van de draagdoek neem ik zeker mee. En courage, sta op je strepen zou ik zeggen, ook al vinden ze het grof of ongepast, jij bent mama, jij beslist wat er het beste is rondom vasthouden/wakker maken om te kunnen vasthouden enz. Er zullen nog veeeel momenten komen later waar jullie kindje in de armen kan genomen worden door bv schoonmoeder. Courage echt, je kan het kom op voor jezelf 💪 en anders een tekst berichtje dat je nood hebt aan rust en gedaan. Je hoeft je niet te verantwoorden tegenover gelijk wie. Jij, papa en baby in jullie thuis cocoon, dat is het enige die in de eerste momenten (weken) telt.

Wij hebben nu de eerste week na de bevalling geen bezoek toegelaten, enkel mijn (schoon)ouders en de meter en de peter. Vanaf volgende week beginnen we met bezoek, we proberen dag om dag bezoek in te plannen. Geeft me wel wat stress omdat ik op voorhand de uren niet weet waarop ik borstvoeding zal geven, ik niet weet hoe lang ze zullen blijven, .. en op voorhand een tijdslimiet aangeven durf ik niet..

Ja voorlopig wel. Zeker en vast een opkikker 🥰

Zo herkenbaar… zelfde gehad met borstvoeding en uiteindelijk ook gestopt omdat ik er aan onder door ging ander… snap je volledig in alles wat je zegt 🫂

Ja ik zat op dag 3 met de baby aan de ene borst, en aan de andere moest ik kolven omdat die al te veel pijn deed, en dan moesten we hem bijvoeden met kunstvoeding. Elke 3 uur een voeding en er steeds meer dan een uur mee bezig zijn, na een bevalling van 36 uur.. En ondertussen was hij zo hard aan het huilen dat het echt mijn hart brak. Heb me wel schuldig gevoeld over stoppen met borstvoeding, maar toen hij super voldaan in slaap viel na een flesje en mijn vriend het volgende flesje kon doen en ik een paar uur kon slapen was het besluit genomen.

herkenbaar! 3 dagen geprobeerd en nu flesvoeding en ik voel me al veel beter