Baby blues

Het is zo normaal. Laat de tranen maar komen... Niet tegen vechten... Bevallen, of het nu een mooie ervaring was of eerder traumatisch is zo ingrijpend en plots zit je daar met je kindje en voel je je zo onwetend en onzeker... Ik ben nu drie weken mama en het betert... Elke dag vloeien er nog wel traantjes hier.

Ik heb het ook! Voel me heel gelukkig met ons zoontje maar heb ook regelmatig momenten dat ik moet huilen, me somber en haast melancholisch voel. Deels door de onzekerheid en gevoel van onmacht en bang dat er iets met hem gebeurt, maar ik denk ook deels omdat mijn oude leven nu voorbij is ofzo.. Ik probeer het er ook maar gewoon te laten zijn. Ik ben iemand die graag heel veel doet en ook best wel een control freak, en nu met een baby is het belangrijk om vooral te vertragen en controle los te laten, en dat vind ik ook moeilijk en soms heel frustrerend.

Bedankt om dit te delen, bedankt om te normaliseren. Dit helpt ❤️

Ik ben ook een controle freak en perfectionistisch. Heb me altijd vast gehouden aan routine, regelmaat,…Omdat het een zeker gevoel geeft ofzo. Ik merk met thuis te komen dat ik meteen terug wil naar mijn oude gewoontes. Dat valt nu even weg en is inderdaad frustrerend en moeilijk om los te laten.. Bedankt om jullie ervaringen te delen trouwens, het doet deugd om te weten dat je er niet alleen voor staat ❤️

Heel herkenbaar! Hier ook echt mega veel huilbuien ondanks ik echt oprecht gelukkig ben. Het is wel al beter in vergelijking met de eerste dagen, maar soms kan het mij echt plots overvallen. In het begin schaamde ik mij hier heel hard voor omdat ik het gevoel had dat ik blij moest zijn en ik wou die emoties niet toelaten. Het gewoon accepteren en de tranen laten komen is helemaal oké!

Dit inderdaad! Gelukkig begin ik al een paar nieuwe gewoontes te creëren nu ons zoontje er is.. boeken lezen doe ik nu vaak na zijn flesje: ik heb een ereader wat makkelijk vast te houden is en ik lees dan aan hem voor (ja, ook uit thrillers haha). En 's ochtends slaapt hij in de kinderwagen, die rij ik dan de badkamer in zodat ik lekker kan douchen en mezelf kan klaarmaken. Die ochtenden doen me al zo veel deugd.

oh! hier ook! ik hou van routine! en als ik denk, ik heb het... krijgt ons zoontje van die dagen en alles verandert! ik hou alles wat buiten van mensen soms, nu enkel ons gezin.

Heb het ook sinds ik bevallen ben, 6 dagen geleden. Heb sinds vandaag ook z’n gevoel van continue onrust over me heen.. Meeste van de tijd slaapt ze heel goed, drinkt goed,.. en toch moet ik enorm vaak huilen. Die vermoeidheid erbij van borstvoeding is pittig.

Ik hoop dat het wat beter is nu?

De ene dag beter dan de andere.. het weinige slapen doet er ook geen goed aan. Telkens we ze neerleggen begint ze te huilen, moeilijk troostbaar, uiteindelijk begin ik dan ook weer te huilen. 😞

Ja hier had Finn dat ook ineens vanaf de tweede week... bleek huidhonger dus hij lag ook altijd op iemand of dichtbij iemand van ons. Hopelijk heb je steun😘