Hey lieve Mama’s
Ik zou graag eens wat van me af willen schrijven! Ik heb het momenteel super zwaar.. zoals al een paar van jullie zullen weten heb ik een zoontje van 6,5 met een zware mentale beperking autisme en volledig doof en een dochtertje van 19 maanden godzijdank helemaal gezond! Maar ik ben echt op! Mijn vriend is al 3 weken op logement en is vrijdag pas thuis en vertrekt maandag om 5 u weer(gelukkig deze week de laatste keer tot september).. zelf kamp ik ook enorm met overmatig piekeren door iets wat iemand tegen mij gezegd heeft en hierdoor krijg ik soms een super super angstig gevoel wat ik moeilijk kan loslaten(ben zowieso al heel vatbaar voor angsten)..deze nacht heb ik weer bijna niks geslapen mijn zoontje was al om 2 u wakker en ik viel ervoor maar niet in slaap mijn gepieker en angst en als ik dan sliep begon ik nachtmerries te krijgen 🥺🥺 ik probeer me echt zo sterk te houden ma als je zo moe bent en je hebt constante zorg voor de kinderen plus als je je mentaal niet helemaal voelt hoe het moet zijn en er is niemand die je helpt word het echt allemaal teveel en zie ik het soms even niet meer zitten dan ben ik bang dat het niet meer goedkomt pff…. Ik kan ook echt niet genieten van de zwangerschap en daar voel ik me ook enorm enorm schuldig over.. heb wel maandag een afspraak bij de psycholoog kijk hier heel hard naar uit gewoon om met iemand te praten🤍 zo ik wou gewoon even mijn hart luchten en voor de mama’s waar het ook niet rozengeur en manenschijn is een dikke dikke knuffel! Je bent niet alleen 🫂🤍🤍