Even hart luchten

Lieve mama! Je bent zeker niet alleen & wat sterk van je om hulp te zoeken! Is bewonderenswaardig 💛 Hopelijk betert het wanneer je vriend meer thuis is. Misschien kan je ook extern hulp zoeken om te helpen bij je thuis? Al is het maar om zodat je even op adem kan komen.

Dank je voor je reactie 🤍 dat zou gaan maar dat kost allemaal veel geld we hebben een budget aangevraagd maar dat kan tot 5 jaar duren eer het in orde is.. door de dag gaat hij wel naar een speciale opvang gelukkig ma als je slecht in je vel zit is alles gewoon teveel soms ook die paar uren na de opvang dan💔.. ja ik hoop het ook.. zit nu wel al te piekeren als hij terug moest gaan eigenlijk wil ik echt niet dat hij gaat..

Krijg je geen extra voordelen omwille van je zoontje? Mijn broer en mama hebben autisme en zij krijgen verschillende voordelen hierdoor. Snap ik dat het te veel is. Praat ook goed met je vriend erover, dat helpt en kan opluchten. Je bent een sterke mama 🩷

Awel ik heb geen idee ma ik vrees ervoor zonder dat budget ofwel moet k het uit eigen zak gaan betalen is dan gewoon als een babysit.. ja ga ik echt doen zodra ik de kans heb hij is vanavond pas laat terug en morgen ook weer 12 uren werken…. Dank je wel lieve💖💖

Volgens mij krijgen me ouders korting bij poetshulp via i-mens en korting op hún energiefactuur. Ieder klein verschil, is een verschil.

Ja korting op energie krijg ik ook nso maar hulp moet ik zelf betalen omdat ik nog geen budget van het vaph uit heb.. dat kan echt nog jaren duren spijtig genoeg.

Zo jammer!

Hey andere mama, Ten eerste, wat fijn om te lezen dat ik hierin niet alleen ben😅 Mijn vriend heeft al een kindje van een vorig huwelijk, hij is 8 en is ook zwaar autistisch, toen de vakantie begon begonnen ook 2 weken zorg voor hem, (normaal hebben wij hem 1 weekend in de 2 weken en de rest van “onze” week is die bij mijn schoonmoeder) We zijn er een paar dagen tussenuit geweest, dat ging de eerste paar dagen goed tot hij een woede aanval kreeg en zijn tablet kapot gooide… Daarna ging het berg afwaarts… we gingen naar huis en hij zou de 2e week wat daagjes naar oma maar ook veel bij ons, terwijl mijn vriend ging werken. De 2e week heb ik alleen maar strijd met hem gehad, hij luisterde niet naar me en sliep slecht…. Bleef uit bed komen en ik trok het echt ff niet meer. Zelf heb ik veel last van de zwangerschap en kamp met heel veel angsten (vooral het idee dat ik de volgende echo te horen krijg dat het niet meer leeft) mijn hormonen vliegen alle kanten op en ben erg snel boos, waardoor ik ook veel ruzie kreeg met mijn vriend (over de kleine man) Nu hebben we even 2 weken met zijn 2tjes, omdat de kleine bij zijn mama is. En merk dat ik weer tot rust kom… maar daarna komt hij weer 2 weken en ik wil graag mijn best doen omdat hij eigenlijk mijn aller beste vriendje is… maar met zijn opvliegers en mijn korte lontje ben ik er al heel bang voor weer…. Ik probeer leuke dingen te doen als ik energie heb, en heb een zwangerschaps coach ingeschakeld om mij te helpen met mn angsten en onzekerheid. Ook ben ik pas sinds oktober verhuisd naar België waardoor al mijn vrienden en familie op minimaal 2 uur rijden van me wonen, in week 12 van mijn zwangerschap ben ik mijn baan verloren en heb ik nauwelijks nog contact met mensen. ik voel me enorm eenzaam daardoor😕 Ik voel enorm met je mee. En je bent zeker niet alleen ❤️