Dreigende vroeggeboorte. (Mijn verhaal)

Bij ons begon het al best vroeg. Na de eerste weken bloedverlies kreeg ik rond 18 weken de eerste harde buiken. Eerst werd het was weggewimpeld. Komt zo vroeg niet voor tot ik bij de echo verkorte baarmoederhals bleek te hebben. Om de 14 dagen aan de monitor en progesteron tabletjes. Onze kleine man was heel actief en stimuleerde enkel maar de harde buiken. Op 21 weken rustig aan doen en luisteren naar lichaam was de boodschap. De kleine man groeide goed en alle cijfertjes waren goed. Op 26 weken ( op een zaterdag)voor het eerst naar het plaatselijk ziekenhuis met veel activiteit. Na eerste nazicht metten met ambulance naar het UZA en daar eerste keer longijping en wee remmers gekregen. Spannend momentje bij stoppen van wee remmers maar alles bleef rustig. Mocht na de 4 dagen ook gewoon terug naar huis, rustig aandoen, luisteren naar lichaam en afwachten . Na 3 dagen thuis terug naar plaatselijk ziekenhuis op 27 (weer op zaterdag). Nu kreeg ik daar ter plaatse terug longijping en weeremmer. Nadat kuur gedaan was was activiteit afgenomen en mocht ik na 4 dagen weer naar huis. Vanaf toen was het 1 keer per week aan monitor in het UZA en enkel doen wat nodig was. Baarmoederhals was volledig weg maar kleine man deed alles nog goed. Door bedrust en veel ondersteuning hebben we het nog kunnen redden tot 33 weken. Op jawel weer een zaterdag begon kleine man heel actief te worden zo ook de harde buiken. In UZA aangekomen kreeg ik weer weeremmers en longrijpers. Toen men de remmers af wou gaan zetten zei men mij om naar manlief te bellen zodat hij kon blijven slapen. 50% kans dat het zou doorzetten. Ik denk dat zij ons gerust wilden stellen en het percentage hoger lag :) Na een rustige nacht is dan op dinsdag alles heeel snel gegaan. Met 4 CM ontsluiting de operatie tafel opgegaan voor geplande (spoed) keizersnede. Hier hebben de longrijpers nooit een invloed gehad op mijn weeën maar kan ook zijn in combi met wee remmers. Nu een vinnig Bazeke van 21 maanden rondlopen :)