Curettage na pil

Ik bedoel gestopt *is*

Ik moest naar mijn 3 contore gaan om te kijken of het goed gaat met de kleintje normaal gezien was ik de dag zelf 11 weken zwanger maar het hartje is al vanaf 9 weken gestopt met klopen 18 september kwam ik het te weten de gyn zei hij heeft het voor mij zelf gekozen dat het voor mij beste optie was om een zuigcurettage na te gaan en het was direct na 2 dagen dus de 20 september ik was zeker blij dat ik die zuigcurettage kon krijgen wand ik zelf kon niet voor mij zelf kiezen de dag zelf dus heeft de dokter gekozen maar ben blij zo heb ik niks gezien dat er een vruchtje ui mij valt... De dag zelf na de zuigcurettage had ik voledig geen pijn de volgende dag ook niet maar de 3dag na mijn zuigcurettage wel het heeft zeker 2 dagen geduurt...het was voor mij een moeilijk situatie wand ik was super blij toen ik te weten kwam dat ik zwanger was maar ik denkt nu positief en ik ga verder wand alles heeft een reden wat er gebeut ....20 okotber net 30 dagen na mijn zuigcurettage had ik mijn 1ste menstruatie 3 november was mijn eisprong en wij waren bezig en nu zijn wij eigelijk aan afwachten of het gelukt is of niet....maar ik wenst je alesens veel moed in deze lastige dagen maar het komt zeker goed 🤞❤️

Heel lief dankje! ❤️

En zeker positief blijven met alles en over je gevoelens praten dat helpt veel 😊

Hey! Ik wens je veel moed en sterkte. Niet makkelijk allemaal. Ik heb op 30 november vorig jaar een curettage gehad dan 1 keer mijn regels moeten laten doorkomen en maand erna terug zwanger. Het ging dus heel snel, wel jammer genoeg terug een miskraam in februari en dan terug een miskraam in juni… Heel veel succes 🍀

Was het toen dan u errste zwangerschap?

9 jaar geleden heb ik al een dochter op de wereld gezet met mijn ex-man. Was toen ook direct zwanger. Nu is het zwanger worden niet het probleem, maar het blijven wel…

Heftig allemaal toch! 😔 veel sterkte alvast! De tweede en de derde waren ook een curettage?

Dankjewel. De 2de is vanzelf afgekomen en de 3de heb ik met medicatie moeten laten afkomen, dat was voor mij de hel… (ik moest embryo opvangen om genetische testen te kunnen doen) Daarna heb ik wel nog één hysteroscopie moeten laten doen omdat er restweefsel bleef zitten. Ja heel heftig allemaal, maar ik probeer zo positief mogelijk te blijven. Ik hou mezelf vooral voor dat moeder natuur dit heeft beslist om mij te beschermen (er is een reden waarom het fout gaat) en ik ben ook 3 keer heel verdrietig boos, en noem maar op geweest maar ik probeer ook zo snel mogelijk weer door te gaan omdat dat ook een vorm van zelfzorg is… ik wil in een gezond lichaam en met een gezonde geest terug zwanger worden en niet in een lichaam die uitgeput is en een geest die mentaal gebroken is. Ik begrijp dat iedereen hier anders mee omgaat maar dit is hoe ik mij probeer recht te houden 🙂

Helemaal gelijk! Dat is idd hoe ik me probeer in te stellen, alleen omdat het nog allemaal nieuw en recent is, is het nog beetje zoeken, dikke merci vr je berichtje het echt een duuwtje nr de toekomst ❤️❤️

Ik steun je, je gaat er komen! De ene moment moeilijker als de andere maar dat is volkomen normaal. Hun jezelf rust. ♥️