Oké ik moet het even van me afschrijven omdat het een klap was.
Vandaag ging ik samen met mijn man naar de gynaecoloog omdat ik 9-10 dagen bloedverlies had en wel kon kruipen over de grond van de pijn.
Een goede eisprong vinden was niet gemakkelijk de laatste 2 maanden hebben we hem gemist.
Door mijn chronisch ijzer tekort dan toch maar op advies van de huisarts naar de gynaecoloog. Met angst vertrokken omdat we ook deze maand vreesde voor een gemiste eisprong.
Begin van het gesprek een schok, jullie zijn veel te vroeg, je moet nog niet bezig zijn met een ovulatie test, je ijzer tekort leid nog niet naar bloedarmoede....
Even later rolde de tranen van onze wangen en draaide de sfeer.... endometriose de conclusie die we kregen. Een slag in gezicht, veel vraagtekens... Twee artsen die ons te woord stonden en even zelf niets wisten wat zeggen. Versteld van wat er in 30 min tijd gebeurde.
Daar gaan we dan... Wachten op de telefoon voor een afspraak in Leuven... Wat staat ons te wachten? Wat met onze kinderwens.... Waarom wij ... Was ik dan toch zo moe..... Had ik dan toch zoveel pijn.....
😔