Tien jaar geleden kreeg ik de diagnose PCOS, een moment dat mijn leven en mijn kinderwens in een ander perspectief zette. Ik volgde toen een volledig fertiliteitstraject, inclusief drie mislukte IVF-pogingen. Die periode was zwaar en emotioneel slopend, maar ik bleef hoopvol.
Het leven nam een onverwachte wending toen ik, met mijn nieuwe partner, twee spontane zwangerschappen meemaakte. Na zoveel moeilijkheden leek het alsof ons geluk eindelijk had gevonden. Maar nu, negen jaar later, proberen we alweer een jaar zonder resultaat zwanger te worden.
Daarom ben ik opnieuw gestart met een OI-traject (ovulatie-inductie), in de hoop dat dit de sleutel zal zijn tot ons geluk. Deze tweede poging voelt als een nieuwe kans. Ik start met Letrozol om de ovulatie te stimuleren, en Ovitrelle om het proces te ondersteunen. Ondanks de teleurstellingen van het verleden, voel ik weer een sprankje hoop.
In deze blog deel ik graag mijn ervaringen met jullie, want ik weet hoe eenzaam en overweldigend dit proces soms kan zijn. Ik lees ook graag mee met degenen die, net als ik, het OI-traject volgen. Samen kunnen we elkaar steunen in dit intensieve proces. Hopelijk brengt deze poging het geluk waar we zo naar verlangen.
Liefs,
Sammi