Relatie na de bevalling

Wij hebben al veeeel ruzie gehad, de kijk naar elkaar veranderd gewoon kei hard en de baby is prioriteit. De kracht is om te blijven praten met elkaar want jullie zijn nog altijd zoals jullie elkaar kennen, alleen een beetje in een andere rol dan ervoor. Proberen elke maand toch eens alleen uit eten te gaan, iets anders doen samen alleen. De baby eventueel een nachtje bij oma en opa laten als dat mogelijk is, ik dacht ook dat dat falen of zwak was om te doen maar dat is zo nodig en normaal voor jezelf en jullie als koppel. Je moet elkaar een beetje terug vinden precies, komt helemaal goed. Het is nu helemaal anders en dat is wennen

Hier net hetzelfde... Wegens verbouwingen zien wij elkaar bitter weinig. Alle 2 moe en geen tijd om te genieten. Ik ben heel trots op mijn gezinnetje maar stel me soms de vraag of het goed gaat komen. Ik hoop dat de rust snel terug keert en we eindelijk kunnen genieten met ons drietjes.

Ik heb inderdaad ook al gedacht dat we dit niet haalden als koppel en er niet gingen uitkomen maar het komt echt wel goed. Tis zo anders allemaal en zoveel drukker

Hier loopt het soms ook moeilijk. Mijn vriend is zelfstandig en is daarom vrij snel weer aan het werk gegaan. Hij doet lange dagen, en dat zorgt voor de nodige frustraties bij mij, ookal weet ik dat hij dat zelf niet fijn vindt en onze dochter dan mist. Als hij thuiskomt en onze dochter heeft net een huilbui door krampjes, kan hij soms opmerkingen geven van: “papa is er hoor, je moet niet meer wenen” of “geef ze maar aan mij, ze zal wel rustig zijn”. Op zo’n momenten zou ik echt kunnen ontploffen. De kunst is idd om te blijven praten. Onze dochter is pas 3 weken, dus wij hebben nog geen uitje gedaan, maar dit staat eind deze maand wel op de planning. Ik denk dat we er allemaal even door moeten om te wennen aan de nieuwe situatie.

Hoe oud is je baby’tje dan?

9 weken ondertussen

Maar al veel moeten doen voor hem, zijn tongriempje was te strak dus laten weg laseren, reflux onderzoek, hij heeft dus reflux en dan ook nog koemelkallergie. Veel huilen en krijsen de afgelopen weken maar nu aan de betere hand. Maar zorgt dus ook voor stress voor ons als koppel

Ik vind ook wel de baby is nu prioriteit nummer 1. We verliezen elkaar wel niet uit het oog we helpen elkaar al is het soms wel allemaal voor mij, ( geen probleem mee ) ons kindje is 1 maand en wij zijn al ver elke dag op stap geweest ons kleintje slaapt alleen maar ( Wenen als hem honger heeft ) wij praten ook veel zo houden wij ons ook bijéén. Binnenkort gaan we iets met ons 2 doen kunnen we ons kindje bij moeke en pepe doen 😊

Mag ik je vragen hoe het was meegevallen met het tongriempje te laten laseren? En achteraf de oefeningen te toen? Viel dat wat mee ?

Hij heeft morgen een dag verlof genomen zodat we eens wat tijd samen hebben ook. We verliezen elkaar wel wat uit het oog en het zwaar slaaptekort zorgt soms wel voor wat spanningen. We zeggen elke dag tegen elkaar: het komt weer goed, weet dat ik je graag zie, we kunnen dit en dat met een hele dikke knuffel.

De oefeningen waren niet leuk om te doen, ook snachts moesten die gebeuren.. maar hij drinkt nu wel beter en de oefeningen hebben wel zijn werk gedaan dus tis efkes op je tanden bijten en het geween van je kindje aanhoren..

Daar zie ik idd wel wat tegenop maarja als het wat afdoet is het natuurlijk wel goed. En als het kindje er baat bij heeft al helemaal.