Heej dames,
Ik ben op zoek naar wat steun...
Ik ben heel blij met de komst van onze jongen voor alle duidelijkheid, we hebben er lang op gewacht...
Maar wat vind ik zwanger zijn niet fijn! 馃槱 (ben nu 30 weken)
Vanaf week 5 tot week 20 misselijk geweest. Soms nachten niet door geslapen Al vanaf week 6 kon ik geen jeansbroeken e.d. meer verdragen, dus weken in mottige trainingsbroeken rondgelopen want ik had uiteraard nog geen leuk buikje. (ok茅 dit klinkt banaal maar ik heb me er echt wel aan gestoord...)
Na de 20 weken heb ik misschien een 2 a 3tal weken iets meer energie gehad, om me sinds week 23-24 weer totaal futloos te voelen.
Ik heb 0,0 energie, Na 3 uur wakker zijn voel ik me echt uitgeput en wil ik terug slapen. Moet nu sinds kort wel ijzertabletten nemen. Heb ik lekker elke dag last van aan mijn maag 馃槹
Het feit dat ik snachts nauwelijks doorslaap helpt ook niet aan mijn energieniveau (moet gemakkelijk 4 maal plassen snachts)
Ik heb wel zin om iets te ondernemen en ik maak me zorgen over alles wat nog moet gebeuren, maar ik heb er de fut/energie niet voor. Verder heb ik ook nauwelijks nesteldrang (ik hoopte dat dit er ondertussen zou zijn zodat ik terug wat meer ging doen).
Verder voel ik me enorm schuldig naar mijn man toe aangezien ik zo 'lui' ben 馃槩
En die groeiende buik stoor ik me uiteindelijk nog het minste aan. Ok茅 handig is ie niet, maar uiteindelijk vind ik dat deel nog niet zo lastig.
Het enige wat ik leuk vind is naar mijn buik staren als onze jongen beweegt... Maar voor de rest vind ik het vreselijk, Mijn lichaam voelt gewoon uitgeput 馃槱
Soms voel ik me nu gewoon al een slechte moeder, omdat ik me er maar weinig toe kan aanzetten om alles in orde te maken voor de komst van onze jongen en omdat ik de zwangerschap niet fijn vind. Dan kan ik een klein beetje paniekeren, omdat ik angst heb dat ik me niet zo verliefd ga voelen als ie er eenmaal is? En ga ik dan plots wel de fut hebben om voor hem te zorgen? Wat als dat niet zo is...
Sorry voor de emotionele uitspatting, Ik hoop uiteraard dat niemand zich zo nu moet voelen. Maar zijn er nog dames met deze gevoelens? 馃