Zwangerschap diabetes

Tja, enkel als het zo uitwijzen dat het om zwangerschapsvergiftiging gaat denk ik.

Ik ben dan goedgekeurd. Waarden zagen er allemaal goed uit. Zowel bloed als urine als monitor. Ik had wel al vrij regelmatige weeën/harde buiken ongeveer iedere 10 a 12 minuten. Normaal gezien ga ik dus maandagavond binnen om 20u om ingeleid te worden.

Heel erg veel succes, Het resultaat is echt het wachten waard😍

Succes vandaag!!

Veel succes vandaag. Ik hoop dat ik niet lang meer moet wachten, mijn limiet is wel wat bereikt.

Vanmorgen nog eens binnen geweest aan de monitor en gecheckt of ik vruchtwater aan het verliezen was. (Wat ik dus dacht) Bleek negatief te zijn gelukkig. Nog eens getoucheerd geweest. Baarmoederhals is praktisch volledig verstreken en nog steeds 2 cm opening dus ik moet vanavond niet binnen voor pre-inductie, maar morgenvroeg om 6u30 direct binnen voor inductie. 💃🏼

Heel veel succes! Ik ben benieuwd naar het gewicht van je kindje. Onze zoon is geboren op 38.3 aan een mooie gezonde 3300.

Dankje! Gelukkig is het vandaag een pedahogische studiedag. 🙃 Heel de dag mijn peuter van 3 entertainen. Hopelijk zorgt die vermoeidheid ervoor dat ik eindelijk nog eens een goede nacht heb dan... 😅 De afgelopen nachten waren heeeeeeeeel brak.

Hier net hetzelfde scenario alleen zou ik moeten rusten, onmogelijk met een peuter van 3, toch? Hopelijk idd een goede nachtrust en dan: snelle en vlotte bevalling!

Het zal vandaag dan maar met een beetje extra schermtijd zijn 😅 Voor een keertje... 🤷🏻

Efkes een vraagje. Zijn jullie de laatste weken ook iedere week aan de monitor moeten gaan liggen? Ik zou nu van de gynaecoloog iedere week aan de monitor moeten gaan liggen. Zou standaard moeten omdat ik zwangerschapsdiabetes diagnose heb. Maar zie dat totaal niet zitten. Kindje zit volgens de schatting van daarnet op percentiel 46. Ik had gehoopt eindelijk wat rust te vinden nu. En ze hebben mijn hoop wat ingeslagen nu. Ben mijn moed compleet kwijt nu. Ook naar toekomstige zwangerschappen toe om iedere keer in datzelfde medische circus te belanden, gewoon omdat je niet graatmager bent...

Bij mijn eerste zwangerschap had ik geen zwangerschapsdiabetes en heb ik toch ook de laatste 2 of 3 weken wekelijks aan de monitor gelegen. Is in principe vrij normaal los van de zwangerschapsdiabetes hoor. Nu ook al 3x aan de monitor waarvan 1x normaal ingepland en 2x omdat we dachten dat er iets aan de hand was.

Ik moet niet standaard aan de monitor owv de diabetes. Gewoon contact opnemen als ik denk dat er iets mis is of als ik denk dat ik in arbeid aan het gaan ben. Hier ook zeker geen grote baby en goede suiker controles 🤷‍♀️

Ik vond dat eerder geruststellend om die hartslag een half uur te mogen horen😜

Ik zie het echt niet zitten om het er nog tussen te plannen. Er moet nog zoveel gebeuren. En dan zit ik weer continu onder de stress. Ik had gehoopt nu eindelijk af en toe ook eens even te kunnen rusten tussendoor. Moet de komende weken sowieso al elke week op controle waarbij ze op de echo alles controleren. En al de hele zwangerschap verloopt alles goed. Geen grote problemen gehad. Maar die universitaire ziekenhuizen houden zo vast aan het standaard stramien. Diagnose zwangerschapsdiabetes: je moet aan de monitoring gaan liggen de laatste weken. Terwijl ik, als ik niet te zwaar geweest was, nooit die diagnose ging gehad hebben. Ik doe al heel de zwangerschap niets speciaals en alles is gewoon ok. Huisdokters zeggen ook dat ze niet kijken naar mij als patiënt in hun behandeling, maar gewoon naar hun standaardstramien. Maar als ik de diabeteskliniek volgde was ik nu al insuline aan het spuiten en ging het inleiding worden enzo. En dat alles zonder iets van andere aanwijzingen. Drie weken geleden heb ik mij al laten monitoren omdat de baby bijna 36u niet had bewogen. Moest de dag erna ook terug toen. En die laatste monitoring was een ramp. Heb mij daar een uur kotsmisselijk gevoeld. Lag keiongemakkelijk. Heb nog dagen rugpijn gehad nadien. En nog dagen moeten recupereren van de vermoeidheid. Ik zie dat nu niet meer zitten, want ben bang dat ik al compleet oververmoeid ga zijn, nog voordat de arbeid begint. Ik snap wel dat het geruststellend kan zijn om het hartje te horen. Maar je moet sowieso al elke week naar het ziekenhuis, maar als het kindje goed blijft bewegen ben ik op zich al gerustgesteld. Ik merk vooral dat ze door telkens zo vast te houden aan het standaardstramien mij aan het verliezen zijn. Als ik nu geen beweging voel heb ik niet de neiging van het nog eens te laten controleren... Bij een volgende zwangerschap ga ik waarschijnlijk de suikertest in het ziekenhuis weigeren... Ik wil ook het beste voor ons kindje, maar volgens mij is hun vasthouden aan het standaardstramien niet noodzakelijk het beste. Ik merk hier ook dat dit ook niet noodzakelijk overal gedaan wordt...

Ergens snap ik u. Tis allemaal veel, qua afspraken, geregel etc. Maar aan de andere kant hebben ze gewoon het beste met u en uw babytje voor he. Feit is ook dat als je zelf niet oplet in je zwangerschap je zelf en je baby binnen de 5 a 10 jaar veel meer kans hebt om echte diabetes te ontwikkelen. Voor hetzelfde geld zijn uw waarden bij een mogelijke volgende zwangerschap wel veel hoger dan nu ook he. Dat was bij mij bijvoorbeeld het geval.

Ik ben 40w3d en ben vanaf 2 september iedere week aan de monitor moeten gaan. Puur uit controle om te kijken of de baby nog gelukkig is in de buik, de bewegingen en eventueel of er al harde buiken ofzo zijn. Deze week moet ik 2x gaan. Heb geen zwangerschapsdiabetes.

+ stel dat je dit zou weigeren en je zou achteraf gezondheidsproblemen hebben dan heeft uw mutualiteit ook gegronde reden om uw terugbetalingen dan te weigeren.

Ja, das waar. En ik wil uiteraard het beste voor mijn kinderen. 'T is daarom dat ik mijn suikerwaarden nu ook voor mezelf blijf opvolgen. Zodat er wel kan ingegrepen worden moesten die plots toch hoger worden. Maar als ik dus gewoon de korte suikertest gedaan had, was er nu niets aan de hand. Maar gewoon omdat je zwaarder bent willen ze in het ziekenhuis dat je standaard de uitgebreide doet. Mijn magere vriend (die geen diabetes heeft), zijn nuchtere waardes zijn potverdorie hoger dan de mijne die ik nu geregeld prik. En kindje is zonder iets te doen prima in orde. Zelfs kleiner dan gemiddeld, geen abnormale verhoudingen tussen hoofd en buik,... 't is gewoon standaard stramien bij die diagnose zoals de gynaecoloog laat uischijnen. Maar hier uit de reacties blijkt al dat dat sowieso niet overal het geval is. Als ik er de komende weken onderdoor ga, want ik voel dat ik op het rand van instorten sta, is dat ook voor niemand beter. En dat in combinatie met de continue stress is ook niet beter voor je kindje. Prenatale depressie geeft ook een verhoogde kans op psychische problemen bij het kindje later. Bij een volgende zwangerschap zal ik bij de vroedvrouwen wel de gewone suikertest doen, dat wel. En enkel indien daar verhoogde waarden zouden uitkomen zal ik de uitgebreide doen. Maar ik weiger dat ze standaard de uitgebreide afnemen. Dan zit ik weer in dat standaardstramien omdat je de diagnose hebt... Gewoon door die diagnose, passen ze alles aan in de behandeling, ook al is er verder niets mis. Net zoals ik nu binnen 6 maand na de zwangerschap ook geen suikertest meer zal laten doen. Want daar gaat uitkomen dat alles ok is, want de waardes liggen bij die test weer op de normale waardes. Dat heeft in mijn geval geen enkel nut om die test te doen, maar is gewoon standaard stramien. Dat is net een heel probleem in de medische wereld in België. Iedereen kijkt naar zijn specifieke stukje en voert daar het standaard stramien op uit. Soms zelfs zonder deftig te luisteren naar de patiënt en gronfig te onderzoeken. Heb dit laatste jammer genoeg in het verleden ook al meegemaakt (terwijl een collega in een ander ziekenhuis 1 maand later wel onderzoek deed en er wel een diagnose uitkwam). Maar heel weinig specialisten kijken naar de hele patiënt. Waardoor volgens mij heel veel problemen gemist worden. Of er van een mug een olifant gemaakt wordt in andere gevallen.

Ja oké dat snap ik wel. Ze zouden inderdaad gewoon voor iedereen dezelfde procedure moeten volgen, losstaand van het BMI van de moeder.