Verdriet…

Ik had dat gevoel een paar weken geleden.. tot hij op men neus hing dat hij niet betrokken word.. ik had totaal niet het gedacht dat hij zich zo voelde.. omdat hij zich ook zoals jij beschrijft gedroeg.. nu dat ik hem erop aansprak van “kijk doe dan moeite en neem initiatief.. zeg wat je denkt en vraag dingen” of als ik met de kaartjes ofs bezig was of vanalles aan het opzoeken was. Dan zei ik altijd van kijk je aub mee? Ik ben ermee bezig.. omdat wij als mama er misschien sowieso wel meer mee bezig zijn.. en sindsdien is hij meer betrokken en vraagt hij meer.. hij is zelfs afgelopen zaterdag op zijn initiatief de benodigdheden gaan halen en kiezen voor de geboortesuiker.. dus dat komt wel in orde! Goed praten met elkaar! 🙏🏼

Snap het helemaal. Mijn partner zegt wel dat hij betrokken is maar ik begin altijd met alles en ga dan naar hem toe. Ik zet zelf zijn hand op mijn buik . Af en toe vraagt hij als de baby wakker is maar als hij ze na 1 min niet voelt dan gaat de hand er weer weg. Ik had laatst in het weekend in emotionele uitbarsting omdat ik vind dat hij niet lief genoeg is. Ik dacht dat vrouwen in de zwangerschap extra goed behandeld werden door hun partner. Ik zit nu ook wel thuis van werk maar alle huistaken doe ik. Ik kook doe inkopen, de was. De stijk. Zelfs de meerderheid van de tafelafruimen naar het eten. Vind het ook niet zo erg. Maar soms zou ik graag hebben dat hij iets terug doet . Eens een bloemetje halen of ontbijt maken in het weekend. Naar de bakker gaan ofzo. Maar dan zegt hij dat ik te materialistisch ben en dat hij geen geld daaraan wilt uitgeven. Ik zeg dan dan het niks groot moet zijn ook gwn naar de winkel gaan en mij verassen met iets lekkers te eten ofzo. Maar dan zegt hij dat hij toch ook als we samen gaan winkelen zegt pak dit of dat. Maar da's niet hetzelfde voor mij . Ik wil mij gezien en geliefd voelen. Dat hij er ook moeite in steekt. Dan zegt hij dat hij er moeite in steekt en altijd rekening met mij houdt. Maar dat zie ik niet... Dus dan hoopt de frustratie op. Ben ik dan zo weinig waard in zijn ogen als ik met tranen voor hem sta en hij zegt dat hij geen geld aan kleine prullen wilt uitgeven wat mij gelukkig zouden maken. Omdat hij er moeite in steekt om ze te doen voor mij

Hier het zelfde ook het gevoel dat het hem allemaal niet interesseert legt ook nooit zijn hand op me buik omda hij zegt ik voel hem toch nog niet hij slaapt ook altijd in de zetel voel me echt alleen in de zwangerschap en als ik dan ongerust ben over de baby zegt hij dat ik overdrijf

Ik snap je gevoel echt helemaal!!

Mss ervaart ie stress of kopzorgen rond iets of twijfels vaderschap? Mannen kunnen dan echt afgezonderd in eigen bubbel leven terwijl ze naast je staan. En uit niks heftig reageren. Ze willen ons geen pijn doen maar weten niet hoe met hun emoties om te gaan. Laat staan de verwachtingen v vrouwen. Je kan ook zeggen kijk het is nogmaar x momenten tot deadline bevalling. Welke zaken wil jij zelf in handen nemen om te regelen? Geef de mannen een gevoel hebben dat ze keuze hebben. Anders zijn ze mss wat gekrenkt in hun ego als ze denken dat ze moeten

Ik herken je gevoel , hier is het jammer genoeg hetzelfde .. ook qua dingen kopen doet hij echt het minimum. Ik heb al haar volledige kleerkast gevuld, ik regel alles van d geboortelijst, mijn papa is peter hoj heeft de buggy en maxi cosi betaald. Meneer heeft alleen maar commentaar op wat we kopen maar zelf iets kopen is teveel gevraagd want volgens hem heeft ze dat allemaal (nog) niet nodig. Vandaag weer naar Dreambaby geweest, ik alles betaald want stond hem weer nie aan, loopt in de winkel ook megaluid te klagen dat hij alles duur vind. Maar kzie dan wel dat hij 150eu op unibet zet of de zoveelste keer weer iets koopt voor zijn auto. Ik begin er eerlijk gezegd stilletjes aan een degou van te krijgen. Hij verdient bijna het 2 dubbele van mij en het enige wat hij heeft gekocht is de cosleeper. Toont ook totaal geen interesse in de baby maar naar de buitenwereld toe is het wel mijn dochter van hier en mijn dochter van daar. Hij wil ook perse naast de cosleeper slapen, ons bed staat tegen de muur dus ik zou er altijd moeten uitklimmen en weer inklimmen met ons pasgeboren baby’s op mijn arm voor borstvoeding te geven … hij is echt zo onredelijk ik wordt er gek van

Dat krijg ik ook veel te horen dat ik overdrijf als ongerust ben

Snap het zo hard! Mijn vriend koopt ook niksss en hij is nu de enige van ons met een goed inkomen en alsnog moet ik alles van m’n spaarrekening halen en als ik iets koop krijg ik ook commentaar

Tip, het startersbedrag is dan ook voor jou

Hebben jullie geen gezamenlijke rekening? Wij storten hier gewoon maandelijks op de gezamenlijke hetzelfde bedrag& alles van de baby gaat daar ook gewoon af net zoals stroom en water etc,..

Same..

35 weken zwanger en partner is nog steeds niet heel geïnteresseerd en zit liever te gamen🙋🏼‍♀️ We hebben nog niet eens een geboortekaartje...