Even hart luchten

Je bent 3 volwassenen? Ga naar je ouders hun huis toe en probeer ermee te praten? 😅 Ze kunnen je moeilijk buiten laten staan? Heb je verder een goede band met je ouders? Klinkt als een vreemde situatie haha, wel vervelend natuurlijk.

Jaa kan zelf ook niet zo goed volgen. De ouders van u papa hadden ruzie en wat had dit met jou te maken? Ik zou ook gewoon naar je papa toe rijden? Lijkt mij ook het beste idee en de situatie uitleggen waarom je er niet kon zijn.. die zal dat wel begrijpen denk ik dan?

Als ik het goed begrijp hebben je ouders ruzie en ben jij er op de één of andere manier bij betrokken geraakt? En nu kan je niemand bereiken en durf je ook niet tot bij je ouders te rijden met de auto? Als het zo op je weegt zou ik eens aan je vriend vragen of hij je niet met de auto naar daar kan brengen? Hopelijk keert de rust dan snel terug!

Ik begrijp het verhaal niet heel erg goed. Dus jouw ouders hebben ruzie gekregen. Maar waarom ben jij dan uitgescholden? En waarom zou je je vader dan niet mogen ophalen? En dan komen er nog wel wat vragen in me op…. Maar als jij zo’n stress hebt door de situatie en geen gehoor krijgt van je vader dan lijkt het mij de beste beslissing om er toch naar toe te gaan en het als volwassenen uit te praten. En als jij zo verzwakt bent dat je niet meer kan rijden dan lijkt het me beter dat je je even laat nakijken in het ziekenhuis of door je vroedvrouw want dat klinkt echt niet best. Weet niet of je hier iets aan hebt maar ik ben helaas niet helemaal mee in jouw verhaal, sorry. In ieder geval zijn jouw partner en jouw ongeboren kindje nu prioriteit en kan jij niet verantwoordelijk gesteld worden voor het gedrag van jouw ouders.

Is vanzelf overgewaaid gelukkig en ze komen terug overeen. Ik had de sociaal assistente ingeschakeld van dat ziekenhuis en die heeft op het 1e conflict bemiddeld. Ondertss is alles terug bij het oude en is hij ontslagen. Die 2 hadden de hele week niet tot nauwelijks geslapen vandaar. Blijkbaar kon mijn moeder die dag toen ze me uitschold mijn vader een ganse ochtend niet bereiken toen hij naar huis mocht en daarom was ze kwaad maar nu blijkt dat om een stomme vergissing te gaan dat het geluid v zijn gsm was afgeduwd en zij dacht dat hij haar nimmer wou zien en hij dacht dat hij nimmer welkom was thuis.... Vader liep die dag voordien depri door de ruzie en mijn moeder laaiend, qua hevigheid dacht ik hetzelfde als tiental j geleden met gevaar halve psychose, maar door zijn maatschappelijk werker in te schakelen daar en die situatie over dat geëxplodeerde misverstand uit te leggen heeft die alles terug recht kunnen trekken tss die 2 en zagen ze in dat ze elkaar verkeerd beoordeeld hadden... En ja, anders hebben wij 3 een goede band. Het deed me pijn dat ze elkaar die dag zo venijnig met elkaar omgingen omdat ik om ze gaf en omdat ik geen 1 vd 2 partijen zou kiezen omdat ik ze beiden snapte en ze beiden kwetsende dingen hadden gezegd tegen elkaar voor een stom misverdtand welk ik niet wens te bespreken hier... Ik kon op het moment v het bericht huer niet rijden omdat er een gevaar bestond als die situatie niet ontmijnt werd en die kwamen in dezelfde ruzie situatie v enkele jaren geleden, dan waren ze alle2 in gevaar. .. in zo'n toestand zou de ene zichzelf of de andere iets kunnen aandoen... er WAS ooit kokend water naar elkaar gesmeten geweest bij die graad v ruzie toen 1vd 2 in pure rage mode zat... en ik was fysiek te slecht plus mentaal voelde ik me schuldig dat ik er niet voor die 2 kon zijn maar ik MOEST mijn ongeboren kind ook nog eens veilig stellen door NIET onverantwoord achter het stuur te kruipen DUS ik bleef bij mijn partner thuis... Die avond toen bleek in namiddag dik misverstand opgelost en dat die 2 nog v elkaar hielden was ik iets opgesterkt door platte rust en ging mijn partner mee. Mooi om te zien dat die 2 ouders v mij het in hun eigen omgeving hadden bijgelegd en zelfs met 4 samen een avondspel gespeeld. En ja idd, het raakte me mss wat te hard maar ik hou v die mensen.

Jammer dat je ouders ruzie maken om zo een simpele dingen in het leven en dat daar zoveel gevaar achter schuilt. Wel begrijpelijk dat jij je dit hard aan trekt. Zeker met jouw hormonen komt dit flink aan. Maar goed dat je je kind en jezelf veilig hebt gesteld. Jammer van de onnodige stress maar gelukkig alles weer goed gekomen.