Stuitligging, geplande keizersnee

Niet bang zijn van de keizersnede zelf! Ik had half april een ongeplande keizersnede en de operatie zelf is echt super verlopen. ☺️ Ik was op voorhand bang voor de ruggenprik, maar amper iets van gevoeld bij het zetten. Je bent meteen verdoofd en men checkt echt wel of je zeker niets voelt hoor. Het is even een heel gek gevoel wanneer ze het kindje eruit halen wel, want je hele lichaam beweegt door het geduw en getrek, terwijl je er niets van voelt... Het dichtnaaien is ook zo voorbij, daar ben je eigenlijk helemaal niet mee bezig omdat je bezig bent met je kindje te ontmoeten, te kijken naar het knippen van de navelstreng, al huid op huid contact mag hebben met de baby ondertussen,... ☺️ Het enige wat me tegenviel is het herstel achteraf. Je moet de eerste week echt bij alles om hulp vragen... Vooral voldoende pijnstilling vragen en dan is het te doen. Ik ben nu bijna een maand verder en voel gewoon soms m'n wonde nog wat trekken als ik teveel heb gedaan, of het is onaangenaam als de baby bijvoorbeeld tegen de wonde ligt te schoppen bij het knuffelen ofzo. Goed naar je lichaam luisteren! Maar het is het allemaal waard! Niets om bang voor te zijn. Je bent op de moment zelf echt vooral excited dat je je kindje eindelijk gaat ontmoeten! ❤️