Hey iedereen!
Ik ben op 18/6 opnieuw mama geworden van een dochter die nu een fantastische grote broer heeft.
Ik struikel de laatste dagen ontzettend hard over het verdelen van mijn aandacht en het schuldgevoel dat hierbij komt kijken. Ik voel me alsof ik mijn zoontje te kort doe door hem niet de aandacht te kunnen geven die hij vraagt.
Ik probeer dagelijks minstens een kwartiertje alleen met hem bezig te zijn en dat lukt me meestal wel maar toch gaat dat gevoel niet weg.
Is dit herkenbaar of wijt ik het maar gewoon aan de postpartum hormonen?