Ventileren over ongevraagd advies

Ik moet zeggen dat het nog mee valt in mijn omgeving (ik ben ook vrij direct om dat tegen te houden). Het zijn vooral mensen die bijvoorbeeld bevriend zijn met mijn ouders en grootouders die bijvoorbeeld zeggen 'zou ze niet eens met het kind naar de dokter gaan?' (omdat mijn Mila zo'n huilbaby is). Onze reactie is dan dat ik al naar de huisarts, kinderarts, osteopaat en vroedvrouw geweest ben en ze gewoon een slechte slaper is en dicht bij haar mama wil zijn. 'waar moet ik nog naar toe?' En dan hebben ze geen antwoord meer. Gelukkig weet mijn directe omgeving wel beter en zien ze dat ik enorm hard mijn best doe, 24/7. Wel regelmatig 'dat was in mijne tijd toch anders' 😂 maar dat zullen wij later waarschijnlijk ook wel zeggen mits opvoeding constant veranderend!

“Ocharme die heeft geen sokken aan.”

Ale das nu raar dat ze weent? Bij ons doet ze dat niet.. Of als ze dan eens weent of enorm zuigt aan haar tutje die heeft honger hé terwijl ze een halfuur daarvoor nog maar gedronken heeft..

Tegen mijn kindje: Ooooh jij wordt verwend hé, mama heeft jou de hele tijd in haar armen

“Ge moet die gewoon weg leggen, die zal wel in slaap vallen ze.” Was het maar zo makkelijk. 🥲

Die vind ik ook vreselijk.. 'ge moet ze gewoon laten wenen, dan leert ze vanzelf in slaap te vallen.' Euhm... Nee danku

Ohja inderdaad! En dan nog vaak gevolgd door een vergelijking. “Die van mij viel zelfstandig in slaap na 4 weken”

Amai, we wish! 🤣

Het valt al bij al nog mee bij ons. Maar mijn schoonouders zijn soms wat overbezorgd heb ik de indruk... - De eerste weekjes had ze precies wat last van verborgen reflux. En dan was het altijd: Oh, zou je ni naar de dokter gaan voor medicatie. (Ik heb het aan dokter, K&G en vroedvrouw gevraagd en dat was niet nodig + ik probeer alleen maar medicatie te geven als het echt nodig is en ze dronk gewoon goed en kwam meer dan genoeg bij...) - Begin met 4 maanden maar direct met patatjes ze, da's goed voor de reflux (ze heeft geen reflux 🙃) - Oei, kindje x die moet nu al patatjes eten met 4 maanden want die drinkt ni meer van zijn fles, misschien moeten jullie dat ook doen?! (Ik geef borstvoeding, en ze drinkt niet graag uit een fles, vandaar. Kindje x krijgt enkel kunstvoeding. Totaal niet vergelijkbaar, aangezien Lexi wel gewoon nog bijkomt. Ze was gezakt op de curve omdat ze te veel is gefocust op andere dingen dan drinken. En volgens dokters is het zeker nog niet nodig om bij te voeden.) - Ze kopen constant winterjassen en dikke kleren voor haar, want wij doen haar nooit een jas aan. (Omdat ze het dan dus te warm heeft. Laatste keer dat ze ermee waren gaan wandelen hebben ze haar helemaal bezweet teruggebracht omdat ze haar een dikke jas hadden aangedaan 😬) Ze bedoelen het heel liefdevol en respecteren voor de rest wel echt onze keuzes. Maar we kennen ons kind ook wel goed genoeg om te weten wat ze nodig heeft 🙈

Ohja mijn schoonmoeder zei eens dat ik het zelf in hand werk dat ze niet alleen wou slapen 🤷🏻‍♀️

Het is niet echt bemoeien, maar ik word zot van sommige opmerkingen. De eerste weken had mijn dochtertje af en toe last van krampjes, en ik heb dat 1 keer vernoemd bij mijn schoonouders. Elke keer dat ze haar daarna zagen en ze deed 1 weentje of kreuntje was het meteen "Oh heeft ze nog altijd krampjes, kan je daar niks aan doen". Nu nog heel vaak als ze eens wat 'serieuzer' kijkt: "Ah ze is weer kaka aan het doen". Op zich niks mis mee, maar ik stoor mij er wel steeds aan 😅

Oh haha vreselijk, toen hij 4 weken (!) was hoorde ik ook al verschillende keren dat ik kunstvoeding moet geven 's avonds zodat hij zou doorslapen...uhu...

En ook na een maand 'je gaat toch geen borstvoeding geven tot hij een paar jaar oud is he?'. En 1 dag (!) na de bevalling klaagde mijn nonkel tegen mijn mama 'Marie heeft al 12u niet geantwoord op mijn bericht'

Oh jee... De wereld vergaat, al 12h geen antwoord op je bericht! 🤭

🤣 ergste was dat mijn mama hem gelijk gaf dat dat niet oké was, 'het is wel familie he'🤨

Oh help, je zou toch denken dat moeders wel weten hoe vermoeiend een bevalling is? 😅

Ik maak me soms dezelfde bedenking 😅

- mijn schoonouders, pratend tegen baby, maar zodat ik het ook zou horen "ja je ziet ons niet veel he. Je moet wat meer op bezoek komen he. Dan leer je ons beter kennen." - de sokken en de mutsjes. En het aantal dekentjes. Altijd gespreksonderwerp numero 1, of het kind ocharme geen koud heeft. Wat heeft iedereen met een kind oververhitten? - eender welk mens in de winkel, aan de kassa, in het park, weetikveelwaar, wanneer Miel een een kreuntje geeft: "oh heeft hij honger?" Alsof dat de enige reden is waarom een baby kan jammeren. - mijn man (en zijn ouders) over borstvoeding. Heeeel veel. Tot ik uit onzekerheid gestopt ben, ik kon het niet meer aanhoren, mentale onrust ten top. - mijn man, nadat ik onlangs 2 dagen begonnen ben met wasbare luiers: "misschien is hij zo vroeg wakker geworden deze ochtend omdat de luier zo verzadigd is. Zouden we voor 's nachts niet weer wegwerp gebruiken". Dat kan natuurlijk, maar het was wel hetzelfde uur als toen hij wegwerp droeg. Hij staat gewoon normaal gezien niet op 🙄 maar 't is door zo'n opmerkingen dat ik onzeker word en na een tijd niets meer van eigen ideeën durf proberen. - als hij weer wat hulp nodig heeft om te slapen, zowel man als schoonouders "zo gaat ie niet veel kunnen slapen in de crèche, daar gaan ze dat niet doen voor hem". Ik realiseer me dus nu door het op te sommen dat mijn vrienden echt top zijn, en mijn familie geweldig. En dat 't eigenlijk mijn man is die zoveel opmerkingen heeft 🤔

Hahaha, ja, waar lagen jouw prioriteiten? Toch niet bij je pasgeboren baby?! 🤣

Wel erg dat ze je zo onzeker maken 😢 Hier de schoonmoeder altijd: Oh, borstvoeding is goed, ben echt blij dat je borstvoeding geeft, je moet dat lang doen. En toen zakte Lexi op de curve en opeens was borstvoeding niet meer goed. 🫠Ze heeft het niet tegen mij gezegd maar blijkbaar dus wel tegen mijn vriend, of we niet zouden stoppen met borstvoeding omdat ze minder bijkwam dan ervoor. ('t Is niet alsof ze aan't vermageren was ofzo 🙄)