Relatieproblemen

Hey, ik wij zitten wat in dezelfde situatie... Ook 2 jaar geprobeerd, een miskraam met lange nasleep... Ik dacht dat wij alles aankonden samen maar het lukt gewoon niet meer om nog te praten. Ik heb ook hey gevoel dat hij het zich allemaal niet zo aantrekt.

Erg om te horen dat je het ook moeilijk hebt. Ik had ook gedacht dat dit nu een mooi moment zou zijn in mn leven maar zo voelt het niet. Het enige dat mij blij maakt is bezig zijn met mn dochter, met haar spelen en haar zien groeien.

Ik snap het. Zij is sowieso prioriteit nu maar je had het je romantischer ingebeeld hé. Meer als 1 team...

Ja ik had gedacht dat na al die moeilijke momenten en jaren, dat we nu rust zouden vinden en dit samen konden doen.

Ik kan hier niet van meespreken maar ik hoop dat jullie beiden toch ergens de draad weer kunnen oppikken in jullie relatie als van voor de bevalling. Een nieuw leven in huis heeft sowieso een impact op onze levens. We krijgen te maken met hormonen die soms voor highs and lows zorgen, vallen in nieuwe rollen die we nog volop moeten ontdekken, nieuwe invullingen van onze levens.. Kortom voor beide partijen is het een hele aanpassing. Ik kan jullie alleen maar aanraden om voldoende te praten en eventueel te zoeken naar raakpunten die jullie vroeger ook in de relatie hadden en hier verder op te bouwen. Wetende dat jullie al zwaardere watertjes hebben doorzwommen en dat jullie zwangerschap niet van zelfsprekend was dan zou de relatie de postnatale veranderingen evengoed moeten aankunnen. Ik ken jullie relaties niet maar alvast veel begrip en liefde voor elkaar toegewenst❤️

Hey, ik maak dit momenteel niet mee maar wij hadden wel een moeilijk moment net voor ik zwanger werd. Ik heb ervoor gekozen om naar een psycholoog te gaan en wou dat mijn vriend ook ging. Hij is uiteindelijk niet geweest maar ondanks dat heeft het ons wel heel hard geholpen. Je leert er enorm veel tools om te communiceren. Ik raad het jullie ook aan!

Ik merk ook bij mezelf dat ik vooral zijn emotionele nabijheid mis. Het klinkt stom maar ik had ergens "gehoopt" dat ik, na al onze miserie, misschien ook eens een bloemetje ofzo zou gekregen hebben. En nu dan, dat hij af en toe eens zegt dat ik het goed doe...

Ik kan er ook niet over meespreken maar heb ooit eens gelezen dat je je relatie eigenlijk niet zou mogen beoordelen tot je kleintje 2j is. De eerste twee jaren zijn sowieso vermoeiend en intensief, en iedereen moet opnieuw zijn plekje vinden en er is minder tijd voor elkaar, erna wordt het wat rustiger. Als je graag een bloemetje wil of een complimentje, dan moet je dat zeker zeggen tegen je man. Niet elke man denkt daar zelf aan 😅 en het bespaart je hopelijk een teleurstelling. Veel moed!