Dag mede mama's!
Ik moet even mijn hart luchten. Eergisteren heb ik de allerlaatste keer borstvoeding gegeven. Waar ik wel wat traantjes om gelaten heb maar mijn productie was gewoon op. Ik weet dat dit me natuurlijk ook emotioneler maakt.
De laatste paar weken merk ik op dat mn zoontje steeds op zoek is naar papa en schaterlacht wanneer papa nog maar in de buurt is. Ik moet heel veel moeite doen en wanneer ik gek doe lacht hij wel. Bij andere mensen lacht hij ook veel.
Hij heeft ook opnieuw wat moeilijke nachten ik vermoed een sprongetje. Voordien had ik een mooie routine met hem( ik doe steeds de nachten) en dit lukt plots niet meer. Hij slaapt maar wanneer ik hem weg leg is hij onmiddellijk wakker.
Ik heb dus het gevoel dat mn zoontje andere mensen leuker vindt en ook bijvoorbeeld makkelijker bij heb in slaap valt. De onzekerheid druipt eraf, ik weet het maarik heb het er echt moeilijk mee. Ik zie mn zoontje zo graag en wil gewoon zo graag dat hij weet dat ik zijn mama ben en door een vuur ga voor hem.
Hij is geboren op 34 weken en heeft 3 weken op couveuse verbleven en is ondertussen6 maanden oud.
Mijn man zegt dat dit allemaal niet waar is en het in mijn hoofd zit.
Ik wou gewoon eens horen of er nog mama's zijn dit deze gevoelens hebben (gehad) en hoe jullie hiermee omgaan?