Kraamtranen en aanpassen

Hier een heftige geplande keizersnede gehad, bijna 4w geleden. Veel bloed verloren, ks duurde ook lang. Sinds anderhalve week kan ik zeggen dat ik me terug ´goed´ voel. Even volhouden mama, het zal beteren!

Ik had een zware natuurlijke bevalling van 38 uren. Baby is vrijdag 4 weken. Hele tijd ook wel ellendig gevoeld door traag genezingsproces bij mijzelf maar nu sinds paar dagen is het wel verbeterd. Ik begin mijn "draai" te vinden. Logisch dat het allemaal wat emotioneel is. Onze hormonen zijn ook volop aan het werken. Vooral duidelijk aangeven waar je zelf struggelt. Ik vond het vooral positief dat zowel kind en gezin/vroedvrouw/huisarts ook naar mijn mentale gezondheid vragen en niet alleen kind gefocust zijn. Het komt allemaal goed maar vraagt soms wat tijd en aanpassing. Weet dat je het goed doet ook al ben je ms minder mobiel.

Hier bijna 5 weken en zit nog steeds met veel problemen aan mijn plasbuis door de sonde die ze geplaatst hebben bij een natuurlijke bevalling… morgen gaan ze kijken met een camera.. zoveel angst want ik zie al 5 weken serieus af en nu moeten ze daar nog eens ingaan 😫 Ik weet de pijn niet van een keizersnede en kan best geloven dat je serieus afziet, ik voel met jou mee maar dan langs de onderkant… ik hoop dat het voor jou sneller mag genezen want door de pijn kan je niet volop genieten en ook ben je sneller gefrustreerd.. dikke knuffel!

Ikzelf had ook een pittige bevalling en vooral achteraf wat vervelende complicaties die maakten dat ik veel minder mobiel was en veel pijn had. Ik heb hier ook mentaal wel wat moeite mee gehad, maar heb me altijd voorgenomen 'liever dat er met mij iets is, dan met ons kindje' en voor mij hielp dat wel! Maar af en toe gewoon een huilbui en alles laten gaan, kan soms zoveel deugd doen! Na een kleine 2 weken begon alles beter te gaan en probeerde ik ook stil te staan bij kleine dingen, bv 'hm, ik geraak nu wel echt al veel vlotter uit bed dan 1 week geleden' en door bij zo'n dingen stil te staan merkte ik ook dat ik me mentaal beter voelde omdat de verbetering zo meer zichtbaar was. En nu na 3,5 week voel ik me bijna terug de oude en de tijd is echt voorbij gevlogen. Wat je partner betreft, voel je niet schuldig om hulp te vragen aan hem of familie en vrienden. Benoem gewoon luidop waar je mee zit en weet dat het allemaal maar tijdelijk is. En houd goed je mentale gezondheid in de gaten en bespreek het ook eens met de vroedvrouw aan huis, misschien heeft zij ook nog wel meer praktische tips.

Klinkt heel herkenbaar. Heb ook een spoedkeizersnede gehad en kon ook weinig doen de eerste dagen. Mijn zoontje is nu 3 weken oud en het gaat al vele beter. De pijn gaat snel beteren en die draai ga je wel vinden. Geef het tijd en geef goed je grenzen aan. Neem hulp aan en rust op tijd. Dan ga je u snel beter voelen. 😁

Mijn kleintje is vandaag 4 weken, ook via keizersnede gekomen. Ik heb het eerlijk gezegd nog steeds zwaar. Emotioneel, huilen, vermoeid, pijn. Valt zwaar voor mezelf en mijn partner. Ik bijt gewoon door en probeer tegen mezelf te zeggen dat het wel goed komt met wat geduld 😅

Doet deugd om te lezen dat ik niet de enige ben die niet op de ultieme roze wolk zit 😊

Ik las vandaag nog in een zwangerschapsboek dat het perfect normaal is dat je de eerste dagen thuis vaak huilt en onzeker bent. Dat zou alleen al door de hele hormonentrein te verklaren zijn. Het zou vanzelf over gaan. Ik vind het wel heel erg voor je en wat je voelt moet heel verwarrend en triest zijn. Praat erover met je partner en heb vertrouwen, het komt goed 🙏🏼

Je bent zeker niet de enige! Zoals de anderen hier zeggen, geef jezelf en je lichaam wat tijd en blijf erover praten, het is niet niets wat je allemaal gepresteerd hebt de laatste 9 maanden, mag je fier op zijn! 🤍