Einde zwangerschapsverlof

Klopt helemaal. Ik ben ´ziek´ thuis gewoon om voor m'n zieke dochter te zorgen. Ze mocht niet naar een crèche of onthaalmoeder. Maar ik heb 2.5 jaar genoten van haar, ondanks haar ziekte. Nu met Lyo moet ik hem al ´afgeven´ op 5 maanden. Ik word er emotioneel van als ik eraan denk. Langs de andere kant is dat het teken dat alles goed gaat, maar toch..

Geweest*

Ja maar ik werk in Brussel en hier is zoveel volk tekort, wil niet dat ze met boze ogen naar me kijken. + de kleinste kleuters in men klas hebben echt wel een klasleerkracht nodig… Al een geluk dat ik mensen in de crèche ken en ik met een iets beter gevoel haar daar kan afzetten… Maar idd soms moet je echt aan jezelf meer denken en aan je lieveling! ☺️

Ben blij dat ik niet de enige ben die zich zo voelt. Ik hoorde van collega’s en vriendinnen dat ze na drie maanden wel zin hadden om terug meer ritme te hebben ed. En ik zit hier te bedenken hoe ik eventueel nog langer kan thuisblijven. 🥹

Ik start ook terug op 7 oktober en bij mij voelt het ook erg dubbel aan. Ik zal blij zijn om zelf op het werk terug meer uitdaging te hebben en sociaal contact. Nu heb ik ook vaak het gevoel dat elke dag hetzelfde is, dus dat gaan dan wel zeker veranderen. Maar het is zoooo'n gek gevoel dat een 'vreemde' mijn zoontje vaker gaat zien dan ik in de week. Nu merk ik ook om de paar dagen dat hij weer iets nieuw kan, al is het maar een nieuw geluidje of een grappig gezichtje. En daar heb ik het vooral lastig mee, dat ik die dingen nu misschien minder ga opmerken in die paar uurtjes dat ik hem 's avonds maar zie. Plus natuurlijk ook dat ik hoop dat hij in de crèche niet te vaak moet wenen en denkt 'waar is mama nu om mij te troosten'. Maar ja, dat hoort er allemaal bij! Morgen nog eens een kennismakingsgesprekje en volgende week 2 halve dagen als wenmomentjes, dus ik ben heel benieuwd. 😊

Ik ben vorige week ook begonnen met werken, in begin dacht ik dat het echt mee zou vallen en dat ik ergens “mezelf” terug wil… maar helaas.. het is serieus tegengevallen… ik mis mijn kindje zo hard dat ik me nooit deftig kan concentreren. Ik heb ook af en toe eens gehuild. Hij zit altijd in mijn gedachten en ik wil constant mijn schoonmoeder bellen om mijn kindje te zien.. ik denk dat ik gewoon enkele dagen ik de week verlof ga nemen om toch bij mijn kleintje te zijn. Ik werk bovendien ook in shiften dus ik heb ook superveel schuldgevoelens dat ik het ritme van mijn kindje ergens verstoor.. dus het is serieus tegengevallen en ik hoop dat enkele dagen in de week thuis met verlof zitten tijdelijk gaat helpen.

🥺❤️

Lieve mama’s, ik denk aan jullie! ❤️ hier is de kop er ook af sinds afgelopen maandag en ik vond het echt hell om terug op de werkvloer te staan ; ik ben ingestort. Gelukkig hebben mijn collega’s me opgevangen. Ik had di, woe en vandaag wel betere dagen, anders ging ik even langs de dokter gepasseerd zijn denk ik!🥺 doe vooral wat goed voelt voor je, en overhaast niets. Die kleine man of dat kleine prinsesje worden zó snel groot! 💖

Wat een sterke vrouw ben jij ❤️ ik kan mij niet inbeelden hoe moeilijk die eerste dag voor jou moet geweest zijn... goed om te horen dat je ondersteunende en lieve collega s hebt. Een begrijpend en ondersteunend vangnet is zo belangrijk.

We denken aan jullie. ❤️❤️❤️ wij maar zeuren en klagen maar we hebben ons kindje bij ons. Ze is bij jullie, voor altijd!

Zeur maar! En klaag maar! Dat is helemaal OK! Wat had ik zo graag meegezeurd en geklaagd met jullie! 🥹😘

Ik weet een beetje hoe je je voelt. Ik was de begrafenis aan het regelen voor ons dochtertje van 8 weken oud. Ze was palliatief. Gelukkig nu al 11 jaar gezond en stabiel. Je kind verliezen moet vreselijk zijn 💔

Veel liefs ❤️‍🩹

Hier is onze kleine man volop aan het wennen (deze week mag hij telkens in de voormiddag gaan en elke dag een beetje langer) volgende week maandag start ik met werken in 4/5e via ouderschapsverlof. Ik heb de eerste wendag heel de voormiddag gehuild tot ik hem terug mocht ophalen 🙈 ik kijk er ook zooooo tegenop om terug te starten maandag. Mijn job interesseert me ook nog amper. Ik wil zo graag bij m’n kleine man blijven en hem zien ontwikkelen en groeien. Het is mij niet gegeven dat loslaten, maar het moet.

Je bent zo sterk! Ik denk veel aan jullie ❤️ Hopelijk gaat het elke dag een beetje beter en laat vooral jezelf toe om ook eens een slechte dag of dagen te hebben! Helemaal normaal 😘

Ik ben 2 september terug gestart (vroeger dan normaal, doe ik nooit meer) en 4/5e. Was heeeel moeilijk. Ik keek er naar uit om terug te starten. Terug ritme, sociaal contact, mezelf uitdagen... Maar uiteindelijk wou ik niets liever dan bij m'n baby te zijn. Even overwogen om nog langer thuis te blijven, maar uiteindelijk doorgezet. Ik geniet nu dubbel en dik van de momenten dat we wel thuis zijn en de moment dat ik ze ga halen van de crèche. Ze zit daar goed en daar trek ik me aan op. Het went dus wel... Maar ik zou zeggen, volg gewoon je gevoel. Als je na verloop van tijd merkt dat je er geen voldoening uit haalt en het is financieel haalbaar binnen jullie gezin, blijf dan lekker een dagje per week of langere tijd bij jullie kindje. Doen wat je zelf wil. ❤️ succes!

Wat zit ik inderdaad te klagen ipv dankbaar te zijn dat ik haar kan wegbrengen naar de opvang. 😕 Hopelijk gaat het een beetje ok met jullie?

Wees toch niet zo hard voor jezelf. Het is zonder twijfel soms gewoon zwaar. Je moet ook wel je meest kostbare bezit achterlaten bij mensen die je van haar noch pluimen kent meestal dus… 😘😘

Ik ben de week voordat ik opnieuw moest starten naar de huisarts geweest. Ik ben nog zo moe en het gaf me zoveel stress om opnieuw te moeten starten. Ik zou thuiswerken met baby, maar ze wil enkel slapen als je ze vasthoudt, dag en nacht. De huisarts heeft me nu tot eind oktober ziekteverlof gegeven. Ik start dan in november terug en dan start ons kindje ook met 2 dagen crèche per week. Ze zal dan 5 maanden zijn.

Ik start volgende week en vind het ook erg moeilijk. Het voelt alsof we juist een goed ritme en balans hebben gevonden. Ons zoontje heeft heel lang veel geweend, was heel moeilijk voor ons. Nu gaat het de laatste weken eindelijk goed doordat de dutjes eindelijk goed lukken. Hij is nu zo vrolijk en we genieten volop. Ik heb schrik dat door de veranderingen en doordat de crèche maar ook de grootouders waar hij gaat zijn, z’n dutjes niet zo goed gaan kunnen aanhouden (nu vnl nog in draagzak of op wandeling) en dat het dan terug bergaf gaat gaan 😥 Bovendien gaat hij meer uren per dag bij andere zijn dan bij ons en ik vind dat zo jammer om dan zoveel te moeten missen van zijn ontwikkeling. Wij gaan hem nog hoop en al 1 uurtje per dag wakker zien omdat we allebei lange dagen werken. Voor mij komt het toch een maand of 2 te vroeg 😫