Eenzaamheid

Ik ben momenteel 31 w . Mijn man zit bij de marine en is al weg sinds 19 februari. 3 mei is de terugkeer gepland. Van de hele zwangerschap zal hij 3 maanden "meegemaakt" hebben, dus ik versta zeker wat je bedoeld. Ik probeer elke dag iets te doen van werkje / uitstapje. En verder , blijf ik wekelijks naar de ouders en schoonouders gaan, ondanks dat ik alleen ben. S'avonds val ik wel "in een gat" en ween ik wel vaak. Maar ik besef dat het tijdelijk is.

Wel hier is hij truckchauffeur.. dus weg van maandag tot vrijdag/zaterdag.. 🙄 dus het gehele huishouden met nog 3 andere kids valt op mijn schouders (oudste is 5 jaar). Maar hij vind dus dat ik overdrijf.. ook als ik zeg dat ik geen fut meer heb om alles huer gelekt en gestrekt te leggen.. dan doe ik ‘niets’ in zijn ogen. 😔 hij heeft wel de week van de uitgerekende datum verlof aan gevraagd en gekregen, maar ik stel me zoveel vragen wat als de baby vroeger komt, wat als er iets gebeurt (vorige week ongeluk gehad, wel in m’n recht maar toch), wat als het ‘s nachts is en de kids naar school moeten 😕 maar als ik dit zei vorig weekend tegen hem, stel ik me aan en overdrijf ik 🙈 ik ga af en toe wel een naar mijn oma en tante (ouders & schoonouders, zijn er niet of geen contact) maar aangezien we anders amper tijd hebben voel ik me daar ook zowat ‘teveel’ ookal ben ik altijd welkom 😔 de laatste weken ween ik dagelijks terwijl ervoor ik nooit weende zeg maar.. 😔 en ergens voel ik me dan schuldig.. want door het gevoel heb ik geen honger of eet ik amper iets, dan heb ik weer het gevoel dat ik niet goed voor de baby zorg. Pff dat de laatste weken maar vlug voorbij vliegen dan 🙈

Van welke regio ben je?

Hey, het spijt me te horen dat je er zo alleen voor staat, dat kan niet gemakkelijk zijn! Chapeau, hoor! Heb je nog een betaalde job ook? Zoniet, dan zou ik rust nemen overdag of net iets leuks doen voor jezelf. Misschien met een mama aan de schoolpoort afspreken om 's ochtends na het brengen een koffietje te gaan drinken? Dat hoeft niet lang te zijn en helpt bij mij soms om te ventileren. Het lijkt me ook geen schande om extra hulp in te schakelen, zoals poetshulp een keer om de twee weken en al familiehulp aan te vragen voor als de baby er is. Zij kunnen vb ook de andere kindjes van school halen. Ik heb het geluk dat ik veel op mijn man kan rekenen, zodat ik nu op de zetel kan liggen terwijl hij een wasmachine draait. Je grenzen kan je enkel zelf bewaken, want jij weet het best wat die zijn. Hopelijk kan je man kijken door die emotionele, hormonale mist en begrijpen dat je echt wel wat hulp kan gebruiken. Je lichaam is hard aan het werk :) Dikke knuffel!

Oh, wat erg dat je je zo voelt en dat je man je niet helemaal begrijpt 😔 Lijkt me niet gemakkelijk om zo vaak alleen te zijn... Heb je geen vrienden waar je misschien eens mee kan afspreken? Voor het huishouden zou ik inderdaad eens kijken naar een huishoudhulp.

Oooh je bent zeker niet alleen. Ik zit thuis vant begin van de zwangerschap. Ik zou zo graag doorgewerkt hebben, omdat ik het kan en bezigheidstherapie. Maar ja werken in kinderdagverblijf is mij drekt stoppen. Echtgenoot overdag altijd werken en niet kunnen afspreken met vrienden…

Mijn man is ook truckchauffeur die van zondagavond tot vrijdagavond-nacht weg is. Heb wel nog geen andere kinderen maar ik begrijp het eenzaam gevoel.. ik ben 30 weken en heb ook al veel geweend omdat ik schrik heb voor de dingen die jij aanhaalt. Hij begrijpt dit ook moeilijk en zegt vaak dat ik overdrijf als ik zeg dat ik moe ben. Weet dat je niet alleen bent en dat je zeker niet overdrijft! De hormonen helpen natuurlijk niet met de angstgevoelens…

Mijn vriend doet nog niet zo lang nachtwerk en ik ben ben nu hele dagen thuis. Mischien lijkt hij daarom zo lang afwezig. Ma we leven allebei nu op totaal andere ritmes en voel me wel vaker alleen nu. Heb ook vaak het gevoel dat hij dat niet snapt. Hij ervaart de nacht als een verademing maar ik deel die mening niet. Toch niet op het ritme dat we nu hebben.

Snap je volledig … hier verplichte werkverwijdering op 6 maanden ben nu 29weken en mijn partner doet vaak nachten en late’s ( iets wat hij zelf inplant op werk want dit ervaart hij beter dan een vroege dienst ) heb soms het gevoel dat ik hem mss maar 2 uurtjes zie want als ik opsta gaat hij slapen… Heb ook het gevoel dat er niets in orde geraakt qua kinderkamer. Hij zegt hier ook dat ik overdrijf, waardoor we op onze enige dag samen thuis dan ook flinke discussie hebben gehad en ik in huilen ben uitgebarsten 🫣 je bent dus zeker niet alleen met het eenzaamheids gevoel

Idd hier ongeveer het zelfde. Als ik mijn vriend iets meer wil zien of iets van hem gedaan wil hebben, moet ik vroeg opstaan, zo tegen wanneer hij thuis komt. Dan heb ik misschien in de voormiddag nog iets aan hem. Hebben hier ook al discussie over gehad. Hoop dat we hier toch nog een beter ritme in vinden. Zeker eenmaal de kleine er is.

Ik vrees dat het een man blijft die zich qua emoties amper uit 😅 ik normaal ook tot paar weken terug. Het ding is wij zijn enkele maanden geleden nog maar verhuisd toch wel een 30-tal km van waar we alles hebben qua contacten en dergelijks, dus hier ken ik niet echt iemand 🙈 ik geef wl aan extra hulp te kunnen gebruiken en hij zegt telkens ‘in het weekend, doe ik het of doen we het samen’ maar ik snap ook dat hij soms eens in de zetel wil liggen na zo’n werkweek.. maar dan krijg ik naar m’n hoofd dat het hier niet proper ligt 🙄 dus het is zowat allemaal dubbel. Ik ben buiten gezet op het werk de avond wanneer ik ‘s ochtends mijn blaadje gaf dat ik zwanger was. (Wettelijk gezien mag dit niet maar met een andere reden is alles mogelijk dusja 🙄). Nu is het vakantie zijn alle 3 deze week thuis (volgende week 2, 1tje terug naar de opvang 🙈) en heb me voorgenomen om deze week alles gelekt en gestrekt te leggen, zodat het wel eens een leuk weekend kan worden.. en ja ‘s avonds ben ik kapot.. maar dit neem ik erbij even op m’n tanden bijten zodat hij niet meer kan ‘zagen’ over prullen 🙈 want zeg dan dak da of da doe is hij dan boos omdat ik dit niet zou mogen doen.. nuja heb bij 1 iets gezegd dat hij het al 4 maanden zegt om te doen maar het dus niet gebeurt en dat het nu dan gebeurt is 😂 en dan zwijgt hij wel haha. Ik denk dat de laatste loodjes gewoon voor beide momenteel heel moeilijk vallen 🙈 maar vind het wat ambetant dat hij niet snapt dat ik me wel echt alleen voel.. 😕

Wij zijn nog maar enkele maanden geleden verhuisd dus ken hier niemand… 😕 en enkele jaren geleden heb ik een 4-tal jaar in Spanje gewoond waardoor ik m’n ‘vrienden’ ben kwijt geraakt.. dus niet direct 🙈 anders ga ik werken en maakt me dat allemaal zoveel niet uit want dan is het ochtendrush, werken, avondrush en uitblazen 😅 maar nu valt het me precies wat zwaar doordat ik niet meer ga werken

Ik herken zo die situatie.. 😅 vrienden heb ik gewoon niet ofja toch niet dat ik genoeg ‘vertrouw’ ofz.. verhuisd dus hier ken ik niemand.. werk niet meer nadat ik bekend maakte dat ik zwanger was, hadden ze me plots niet meer nodig 🙄 en man is gaan werken van maandag rond 04u tot ofwel vrijdagavond (19u) ofwel zaterdagvoormiddag ergens..

Oh, da's inderdaad vervelend ja... Als je wil babbelen (ook al is dat niet helemaal hetzelfde), mag je me altijd een berichtje sturen 😊 Dat begrijp ik, anders ben je bezig, maar nu valt het meer op dat je wat vaker alleen bent... Hoeveel weken moet je nog tot de bevalling?

Klopt volledig! 🙄 ik overdrijf en dramatiseer vanalles en nog wat.. als ik zeg ‘voorzichtig aub’ krijg ik als antwoord ‘jaja ik weet wat ik doe’ 🙄 ja da helpt dus niet.. haha want er kan dus altijd wel iets gebeuren waardoor ik me dus ook weer zorgen maak 😂 nu gisteren wel eens kunnen ‘praten’ op redelijke manier en heb idee dat hij me ergens nu wel begrijpt maar gewoon zegt ‘alles komt wel goed’ ja ok weet ik ook wel maar grrr ahahah 😂 die hormonen 😅 dat de laatste weken maar snel voorbij gaan. 🙈

Klopt! Hier is hij volledig weg in de week en noemt hij zichzelf ‘afwezige ouder’ en momenteel stoor ik mij daar zo enorm aan 🙄 omdat hij het zo vanzelfsprekend noemt, soms als de kids eens een lastig weekend hebben hij zegt ‘kzal blij zijn als het maandag is’ maar ik heb zo iets van halloo.. voor mij stopt dit dus niet he 😅 en ze proberen dan eerder te profiteren en nu met vakantie te profiteren als ik zeg slapen dat ze toch nog rondlopen en doen.. nu hebben we zo’n google nest in de kamers gezet en kan hij dit ook opvolgen van waar hij is & heeft me gisteren toch wel bevestiging gegeven dat hij snapt dat ik soms gwn zo geïrriteerd reageer 🙈 en zo neemt hij soms over als ze rondlopen om te zeggen via de camera dat ze in bed moeten en slapen, wat wel wat meer rust geeft op dat vlak 😅

Exact de reactie ik ook altijd krijg “alles komt wel goed”. Ja daar heb je helemaal niks aan idd 😅 neemt hij zijn vaderschapsverlof op na de bevalling ?