Borstvoeding stoppen

Pff, wat een emotionele rollercoaster. We hebben al een bewogen periode achter de rug, vooral op gebied van voeding. Te lage suiker, kunstvoeding bijgeven, full-time kolven, elke maaltijd nakolven, full-time borstvoeding, te weinig gewichtstoename, lactosevrij eten... We hebben het allemaal al gehad de afgelopen 2 maanden. Ons zoontje heeft al sinds zijn 3 weken enorm last van krampen. Dit resulteert in een baby die we alleen al huilend, al etend en al slapend kennen. Een baby die overdag niet slaapt en daardoor veel te vermoeid is. Een baby die geen vaardigheden ontwikkeld omdat alle energie naar de krampen gaat. Advies van de kinderarts vandaag: koemelkvrije kunstvoeding geven. Puur kunstvoeding zodat we het zeker weten dat hij hierop reageert (en dat er geen krampen zijn door bv foute producten die ik eet). Testperiode van 2 a 3 weken en dan evalueren. Maar nu, wat met de borstvoeding. Enerzijds wil ik full-time kolven om over 2 weken te beslissen of ik evt. toch zelf koemelkvrij wil eten en terug borstvoeding wil geven, anderzijds merk ik nu al (dag 1);dat het kolven heel intensief is en misschien is het ook allemaal "voor niks". Ik zou minstens 7 keer per dag moeten kolven om de productie op punt te houden. Maar ik merk dat ik bijvoorbeeld een lage hoeveelheid kolf, dus ik vermoed dat mijn productie de laatste dagen al wat stil viel (het viel ook op dat ons zoontje extreem lang dronk en soms nog een flesje bij vroeg). Ergens voelt het alsof mijn lichaam beslist dat het borstvoedingsavontuur hier stopt, maar mentaal voel ik me hier niet klaar voor. Na het verdict van de kinderarts vandaag heb ik nog 1 keer borstvoeding gegeven als "afscheid". Ik huil al de hele dag tranen met tuiten omdat ik er zo moeilijk afscheid van kan nemen. Met borstvoeding geven had ik het gevoel dat ik hem toch even een rustmoment kon gunnen, een genietmoment voor ons beide omdat hij dan eens "gelukkig" leek. Anderzijds kort de tijd ook af naar het moment dat ik terug moet gaan werken en ik vrees dat ik het kolven dan niet meer kan volhouden. Mijn grote wens is dat ik terug zou kunnen gaan naar bijvoorbeeld enkel 's morgens en 's avonds borstvoeding geven en verder kunstvoeding. Dan zou het kolven nu niet zo intens zijn want dan moet ik de productie ook niet zo hoog houden, maar de vroedvrouw vreest ervoor dat het volledig stil zal vallen van zodra ik begin af te bouwen. Zo'n dubbel gevoel... Ik wil niet onnodig stimuleren, maar het afbouwen zou ook een definitieve stop kunnen zijn en ik weet niet of ik daar klaar voor ben Hoe hebben andere mama's het stoppen met borstvoeding ervaren? Wanneer kozen jullie hiervoor en wat was de reden hiertoe?