Angst/ eenzaamheid/ lastige situatie

Ik weet even geen raad meer met mijn situatie. Ik loop de muren op. Dus ik schrijf het even neer… Ik heb een fantastische vriend, heel lief en behulpzaam al gans de zwangerschap, we hebben ook veel plezier, maar er is 1 probleem. Hij staat niet op om te gaan werken. Dit begon enkele maanden terug met af en toe, maar is nu sinds een goede week echt problematisch. Hij snoozet en snoozet, zegt steeds ‘ om 7u’ om daarna, om ‘7u30’ om daarna ‘ ten laatste om 9u’ te zeggen etc… uiteindelijk gaat hij dan soms een halve dag of helemaal niet werken. Hij is arbeider dus dat is te merken in zijn loon. Hier zijn al veel ruzies over geweest, gesprekken waaruit hij dan zegt dat het inderdaad niet kan en hij zijn best zal doen etc, maar elke ochtend is het weer hetzelfde verhaaltje. Het lijkt wel of hij kan gewoon niet opstaan. Hij geeft wel aan vermoeid te zijn door de verbouwingen in huis.. Ik word er hopeloos van. Elke dag ben ik wakker vanaf wekker 1 in stress, paniekaanvallen. Ik voel me zo eenzaam, de tijd gaat zo traag voorbij smorgens en ik word soms letterlijk gek. Ik durf niet goed erover te praten met mensen in mijn omgeving aangezien ik me ergens ook wel schaam dat hij zijn verantwoordelijkheid niet neemt als aanstaande vader? Iemand hier ervaring mee of iemand tips? Of gewoon al eens mijn hart luchten…. Ik ben bijna 35 weken zwanger en het maakt me zo bang en zo verdrietig.