Troost

Das echt niet leuk om te horen… sommige zorgverleners hebben meer empathie dan andere blijkbaar… laat je niet overstuur maken door zo iemand, stress en verdriet zijn ook geen goede gevoelens om nu te hebben. Dikke knuffel en hopelijk snel een positieve echo!

Dankjewel! Op 6 weken hebben we een echo opstaan, op hoop van zegen 🙏

Wat vreselijk om te horen ! 😓 ik snap hoe je je op dit moment voelt . Wanneer wij onze miskraam hebben gehad in maart en naar de gynaecoloog waren gegaan . (Het was ook niet mijn gewoonlijke gynaecoloog) zei ze : maarja bekijk het zo . 1miskraam is geen miskraam. Wij waren al kapot van verdriet en dan krijg je zo iets te horen. Is zeker niet leuk. Het enige dat ik je kan zeggen is inderdaad zolang je geen bloed hebt is het goed nieuws , probeer zo positief mogelijk te blijven en het negatieve wat achter je te laten. Het komt wel goed 🫶🏼veel succes allesinds & hopelijk een goeie echo binnenkort 🤞🏼

Wat erg dat jullie zo een nare reactie hebben gehad 😢 het is toch wel jammer dat er zo weinig empathie wordt getoond, zeker als je een miskraam hebt. Afschuwelijk is dat 😢 Veel sterkte! Dankjewel ik hoop het, ik probeer positieve gedachten te hebben en me af te leiden, hoe dan ook komt alles goed 🙏

Ik had een gelijkaardige ervaring en had deze eigenlijk niet verwacht, in mijn artsenpraktijk werkt er een verpleegster die de bloedafnames etc doet. Zij is normaliter heel lief en zacht. Toen ik mijn eerste bloedafname liet doen was dit niet in het kader van zwangerschap, maar omdat ik me onwel voelde (heel moe en misselijk :) niet bij stilgestaan dat ik zwanger kon zijn). Pas de dag van mijn resultaat, toen ik eigenlijk ook mijn menstruatie zou krijgen legde ik die link, ik ben een test gaan halen en kreeg een lichte streep te zien. Ik heb toen naar de arts gebeld en had ik gevraagd of ze mijn bloed toch nog konden testen. Dit ging en 's avonds kreeg ik de uitslag (37,6 hcg) met de melding dat het toch nog heel vroeg was en dat ik maar moest teruggaan binnen twee weken wanneer ik zeker geen bloeding had gehad. Ik ben teruggegaan na 1,5 week. Langer kon ik het niet houden en dat was de vreselijkste 1,5 week tot nu toe. Elke keer naar toilet gaan en het wc papier bestuderen. Ik droeg die dagen ook speciaal licht gekleurd ondergoed om zeker een bloeding op te merken. Het was stresserend en eenzaam, want buiten mijn man durfde ik het niemand vertellen. Ik had het gevoel alsof ik overdreef in mijn gevoel dat ik zwanger was? De receptioniste van de afdeling gynaecologie was wel goed gelukkig, die gaf me meteen een afspraak voor 8 weken en waarschuwde mij alvast voor toxoplasmose. Ik hoop dat de gynaecologe zelf ook zal meevallen. Want ben hier toch gevoelig aan. (Blijkt ook uit mijn lange tekst hier :D maar wou het ook even van me afschrijven)

Naar he, ik vind het ook heel eenzaam 🥲 maar we geraken er wel door, voor elke negatieve reactie zijn er gelukkig nog lieve zorgverleners die wel fatsoenlijk begeleiden, blij dat dat voor jou ook het geval was met je gynaecoloog 🙏