Ik ben boos op de maatschappij

Het maakt me gewoon boos dat, terwijl we een mens aan het maken zijn, we maar gewoon fulltime moeten doorwerken ook. De meeste van ons voelen zich moe, misselijk, hebben hoofdpijn,… maar we moeten doorzetten. Ik heb vandaag voor het eerst sinds ik zwanger ben een baaldag genomen op het werk en voel me schuldig. Een beetje fout, toch? Want ik weet heel goed dat het morgen en volgende week niet beter zal zijn dus dan kon ik evengoed vandaag ook gaan werken. Ik werk elke dinsdag en woensdag van 9u-20u en weet niet hoe ik dat elke week ga blijven overleven. Na die eerste lange dag ben ik een wrak. Maar ik wil ook niet te veel klagen want ik ben zeker dat hier mama’s zijn met veel zwaardere uurroosters. Ach ja, ik vind gewoon dat er te veel van ons verwacht wordt op dit moment. PS: mijn hormonen komen vooral tot uiting via kwaadheid dus dat speelt misschien ook wat mee, maar het is toch niet compleet van de pot gerukt wat ik zeg hé?