3 Reacties
4 maanden geleden
Ik zou ook aanraden hier even over te praten met iemand.
En voor de huishoudelijke taken zou het misschien beter zijn om een beetje hulp te vragen aan iemand. It takes a village to raise a child.
Alle ballen in de lucht proberen houden, kan soms moeilijk zijn als het er zoveel zijn. Het is geen schande om dan eens hulp te vragen van je omgeving.
Ik kan geloven dat het hoofdstuk ‘zwangerschap’, ‘kinderwens’ etc. afsluiten ook ontzettend moet aankomen bij jou. Dat lijkt me echt niet vanzelfsprekend. Laat je gevoelens daarover ook toe. Kan je er mss over praten met je partner? Er is wellicht ‘weinig tijd’ voor, maar het is wel super belangrijk. Gun jezelf wel om effe in het gevoel te kruipen… duw het niet te ver weg.
Wens je trouwens nog proficiat met de geboorte ✨🥰
4 maanden geleden
Ik begon de ochtend na mijn thuiskomst ook ontzetttend hard te wenen zonder ophouden. Ik voelde me vooral schuldig omdat ik nog heel veel pijn had van mijn knip en daardoor ons kindje niet zoveel kon vasthouden, eten geven, enz. als ik zelf wou. Ik heb hier met mijn vriend over gepraat en hij reageerde hier heel behulpzaam op en gaf me veel steun. Daarna heb ik er ook nog met de vroedvrouw over gesproken. Het stelde me gerust dat ze zei dat dit heel normaal is en dat veel vrouwen dit meemaken. Faalangst hebben wil niet zeggen dat je ook effectief aan het falen bent... Jij denkt misschien dat je ergens tekort schiet maar je omgeving kan daar heel anders over denken.