Ik ben nu 37+0 en bij mij ligt mijn baby'tje al heel de zwangerschap in stuit.
Ik ben net bij de specialist geweest en die meende dat een natuurlijke geboorte nog altijd mogelijk is, zonder extra risico's (in vergelijking met een "normale" vaginale geboorte) en dat men op het internet te veel algemene bangmakerij schrijven dat wetenschappelijk niet voldoende is onderbouwd.
Wel volgen ze alles extra goed op, zodat complicaties op voorhand bekend zijn en ze sneller/beter zouden kunnen reageren.
Volgende week wordt een MRI scan van mijn bekken gemaakt, omdat het mijn eerste zwangerschap is en ze dus zeker willen zijn, dat ze er zo doorpast zonder extra risico's. Maar haar hoofdje is smal, de placenta ligt mooi vanachter en ze ligt dus al altijd in een perfecte stuit (benen bij het hoofdje, zoals een Zwitsers zakmes) dus ze hebben in dit geval geen stress.
Een uitwendige draaiing is ook nog altijd mogelijk, maar is naar het schijnt echt wel pijnlijk en kan ook de geboorte uitlokken.
Ik kan ook nog altijd voor een geplande keizersnede gaan, maar weet niet goed wat het beste is.
Ik vertrouw mijn gynaecoloog en de specialist wel echt en de wetenschap achter wat ze zeggen lijkt ook te kloppen, maar iedereen tegen wie ik zeg dat ze in stuit ligt, vraagt voor wanneer de keizersnede gepland is... Dat maakt me wel wat onzeker, alsof dit dus nooit op een natuurlijke manier wordt gedaan.