Angst voor verlies

Ik ben 22 weken zwanger en ervaar dit ook... je blijft continu verhalen horen rondom of lezen online over wat er kan misgaan en dat creëert zoveel angst, ik weet zelf ook niet goed hoe hiermee om te gaan.. bezig blijven zodat ik niet de kans krijg om na te denken is het enige 🤷🏼‍♀️

Ik ben nu bijna 25 weken zwanger en heb toch ook vaak angst. Zeker nadat mijn zus op 28 weken is bevallen. Ook al doet het mannetje het ongelooflijk goed, alles wat ik nu voel doet me schrik krijgen.

Toevallig vandaag ook op zo'n Instagrampagina terecht gekomen met al zo'n verhalen en ben zo dom geweest om dat ook allemaal te lezen. Vond het gewoon zo mooi hoe ermee omgegaan wordt.. Maar sindsdien spookt het ook door mijn hoofd dat alles nog kan gebeuren en dat maakt me wel wat bang ook. Tegelijkertijd voel ik daardoor voor de eerste keer verbondenheid en liefde voor het wezentje in mijn buik, iets wat ik tot nu toe moeilijker vond. Dus ik probeer mij nu daar aan op te trekken ipv aan de negatieve gedachten. Het is toch iets wat je zelf totaal niet in de hand hebt.. Als je goed voor jezelf en je baby zorgt dan denk ik dat de kans zoveel groter is dat alles gewoon goed verloopt en daar moet je dan ook vanuit gaan. Positieve gedachten voor een positieve afloop 🌞 Maar, ik begrijp je.. het blijft zo onzeker tot je je baby in je armen hebt en dan nog denk ik dat de bezorgdheid niet stopt

Ik ken het!! Ik ben nu zwanger van ons 3e meisje.. Onze 2e dochter had een dubbele knoop in haar navelstreng!! Dit hadden ze pas door bij de bevalling als deze er mee uit kwam samen met haar schouders.. was enorm schrikken voor iedereen! FF stoppen met persen en eerst de knoop afklemmen voor in mocht verder persen.. de vroedvrouwen namen haar direct samen met een meter navelstreng mee die op enkele plekken was afgeklemt. Bij haar heeft mijn man de navelstreng niet mogen doorknippen.. verder heeft zij er nix last van gehad of problemen nadien van ondervonden! Dankzij het snelle en juiste handelen van de gynaecoloog! De schrik dat dit weer gebeurt is natuurlijk groot! Maar ik probeer me er zo niet op te focussen.. Mijn nachtmerries gaan vaker over mijn 2 meisjes dan over de zwangerschap 😅🙈 Verder vertelde mijn gynaecoloog dat ze dat zo goed als niet kunnen zien op de echo en als dat zo is dat ze daar niets aan kunnen doen.. 🙊🙈

Ik heb ook wel last van angst bij het minste wat ik voel. Maar ik probeer positief te blijven en als ik haar dan voel bewegen ben ik gerust gesteld

Ik heb dat ook! Ook vaak nachtmerries. En elke keer als ik de baby wat langer niet voel maak ik mij al zorgen. Zullen misschien ook de hormonen zijn? De kans blijft natuurlijk altijd maar ik houd mij eraan vast dat deze kans heel klein is. Bovendien onthoud je eerder zulke verschrikkelijke dingen dan de keren dat het goed gaat. Soms denk ik dan gewoon aan al die mensen die op deze planeet wonen, en die blijkbaar dus ook geboren zijn. Zoveel vrouwen overal ter wereld krijgen kindjes, onder veel minder goede omstandigheden. Dan moet het ons ook vast lukken denk ik dan.