Werkmotivatie gezocht 🤭🙈

Ik begrijp je gevoel volledig, dit is ook mijn laatste werkweek, ben uitgerekend voor 18/01. Die laatste dagen duren inderdaad enorm lang precies.

Ik ken het ook volledig! 17/1 is mijn laatste werkdag en ben ook enorm aan het aftellen naar dat moment. Motivatie is heel ver te zoeken

Bij me is 16/01 laatste werkdag.. 🙈 en ik weet dat we het zeker kunnen en dat het zal lukken maar ammai wat heb ik dit onderschat en is nochtans tweede kindje😁

Ik laat mijn verlof vanaf morgen ingaan. 3 dagen vroeger, was er ook wel klaar mee. Zeker na de uitwendige kering en komende keizersnede. Heb andere dingen aan mijn hoofd nu. 😊

Hier ook nog aan het werk! Heb wel de luxe dat ik van thuis uit mag werken. Als het lukt ga ik wel nog naar de bureau, al is het maar om nog wat onder de collega's te zijn ☺️ 15/01 mijn laatste dag en dan tot en met juli thuis 🤩

Amen sistas 😅

Ik ben uitgerekend voor 19 januari en deze week is ook mijn laatste week! Op zich lukt het wel nog, maar heb ook wel de luxe om af en toe van thuis te werken. Doet wel veel! Succes dames!!

Ik zit thuis zonder werk, uitkering, inkomen in algemeen... Ik zou graag willen werken. Financieel is het hier enorm zwaar en de bevalling en eenpersoonskamer errond wordt hier niet gedekt door mijn verzekering, dus we gaan in nog grotere problemen terecht komen... Het is nog maar amper een weekje werk voor je... Ik zou blij zijn in jouw plaats... :(

Ik begrijp je en dat is zeker een reden om door te werken maar ik werk met patienten en zie zo 30’mensen per dag.. het is gewoon fysiek heel zwaar.. 😔 maar idd niemand heeft het “makkelijk” .. het is altijd wel iets.. komt goed, veel succes voor u ook!

Volgende week dinsdag is mijn laatste werkdag. Ik ben uitgerekend voor 22 januari. Het is zwaarder aan het worden, maar vind het erg dubbel om te stoppen met werken. Ik heb het gevoel dat ik zo veel ga missen en mijn job is een groot deel van wie ik ben. Ik wil mama zijn, ik wil mijn kindje ontmoeten en leren kennen, maar ik wil ook mezelf blijven en de dingen blijven doen die ik belangrijk vind. Ik vermoed dat alles uiteindelijk wel in zijn plooi zal vallen en ik een evenwicht zal vinden.

Deze week laatste week🙈 als zelfstandige bewust gekozen om op 38 weken te stoppen ipv 39 weken, om zo toch nog wat extra rust te hebben.. Ik werk ook in de gezondheidszorg, heel veel zieken, dus continu mondmasker aan nu in de hoop om zelf niet ziek te worden. Ga blij zijn als ik er vanaf ben 🙈

Ik werk ook nog graag maar het wordt gewoon fysiek zwaar.. ik zou graag blijven werken maar blijft ook wat stress hebben van “wat als de baby vroeger komt”😔

Ja, ik draag sws altijd een mondmasker en werk tot 12 dagen voor de uitgerekende datum maar gynecoloog zei gisteren dat het vroeger zal zijn dus nu heb ik nog meer stress🙈

Het financiële plaatje opmaken is inderdaad niet zo evident 🥲 Jammer dat dit voor velen een bron van bezorgdheid is bij zo'n mooie gebeurtenis, hier ook hoor! Mag ik vragen waarom je dan voor een eenpersoonskamer kiest? Wij kregen geen sluitend antwoord van de verzekering of het nu wel/niet gedekt zou zijn. We nemen geen risico en kiezen voor een 2-persoons. Dat is ongeveer €200 in plaats van in het slechtste geval €2000 bij ons.... Dat is voor mij toch al enige geruststelling, ook al had ik ook graag op een eenpersoons gelegen 😊

Ik zou enorm graag mijn partner bij mij willen hebben in de nacht. Ik ben nog heel jong (22) en ben heel afhankelijk van mijn partner. Ook wil ik absoluut geen bezoek ontvangen, maar hoe is dat mogelijk moest je bevallen met een andere vrouw naast je die misschien wel haar hele familie over de vloer wil hebben? Ik voel mij hier echt niet gerust over dat wildvreemde mensen mij daar gaan zien liggen, terwijl ik misschien wel moeilijkheden zal hebben met van alles bijvoorbeeld of dat ik gewoon geen rust ga kunnen vinden door iemand naast mij te hebben. Ik ben enorm introvert ook met enorm veel faalangst in mij. De kans dat ik een keizersnede zal moeten doorstaan, is daarbij ook enorm groot, aangezien ik dan weer niét zo groot ben (143cm en 35kg vóór de zwangerschap). Dus ik zal nog langer moeten blijven in het ziekenhuis en al deze nachten helemaal alleen moeten spenderen.. Mijn partner kan ook maar 1 week vaderschapsverlof opnemen meteen na de geboorte wegens pas nieuw werk en het dus echt niet te doen is om meteen 3 weken vrij te nemen. Zou zonde zijn moest hij dan die nachten niet kunnen helpen bij mij en enkel overdag komen pendelen (half uur tot ziekenhuis). Het is zo'n beetje van alles dat nu ronddraait door mijn hoofd en ik zie er echt enorm tegenop om deze kleine nog te moeten ontvangen op deze manier. Ik zit vol stress, vermoeidheid en emoties al de hele tijd...

Dat lijken me inderdaad terechte bedenkingen ... Moeilijk! Mijn partner kan sowieso niet blijven (hond en mogelijks stiefzoontje bij ons), dus ik vertrouw op de hulp van de vroedvrouwen in het ziekenhuis als hij er niet is... Heb je een idee hoe de kamers zijn ingedeeld in jouw ziekenhuis? En wat de bezoekuren zijn bijvoorbeeld? De tweepersoonskamers bij ons zijn redelijk 'afgescheiden' (eigen badkamer, keukentje, bed staat wat achter een hoekje, een gordijn...). Misschien kan je je bezorgdheden over het alleen zijn en het bezoek op voorhand bespreken met de materniteit? Mogelijks stelt dat je al een beetje gerust? Of als je voor de eenpersoonskamer kiest, bekijken met het ziekenhuis wat er financieel mogelijk is? Het zijn maar ideeën hoor, jij weet wat het beste is voor jezelf! En hoe moeilijk ook, voor alles is een oplossing ☺️

Hey, Ik ben ook 22jaar en ben vorige maand bevallen van een dochter. Ik had ook geen bezoek maar zat wel op een eenpersoonskamer. Mijn situatie is helemaal niet hetzelfde als die van jou, maar wil je laten weten dat de vroedvrouwen in het ziekenhuis je echt helpen bij alles. Probeer in het ziekenhuis je tijd te nemen om te herstellen en kennis te maken met je kindje. En duw op dat belletje, dat heb ik toen 101 keer gedaan. Dat ik me soms schaamde van sorry hier ben ik weer. Maar gwn doen en zoveel mogelijk vragen stellen. Ze zijn daar om je te helpen. Je hoeft geen bang te hebben. Financieel hebben we het ook niet heel breed, maar als je tips nodig hebt ben je altijd welkom. Liefs Een 22 jarige mama. 🙂