Mijn familie en de kant van mijn man zijn familie weten het ondertussen. Ik ben 17 weken ver. Ik moet enkel nog mijn vriendinnen ( zijn er niet super veel ) nog inlichten. Maar ik heb precies de nood er niet naar. Vind het zo vreemd eigenlijk. Ik begin te denken dat het is uit angst dat er iets zou gebeuren met men kind aangezien we een aantal complicaties hebben gehad. Maar ik weet niet, ik heb de energie niet om het te vertellen of te bellen. Ik wil gewoon een berichtje sturen maar dat lijkt mss ook zo grof ofso. Ik heb geen energie of de nood om te bellen. Kan het zo moeilijk uitleggen. Ik heb precies de nood om het gewoon niet te vertellen en pas vertellen als het al geboren is. Ik vind dit zelf zo vreemd dat ik me zo voel.
Heeft iemand hier ook last van?