Wat met andere (plus)kinderen ?

Hier als het begint en het is mijn weekend laat k iets weten. Mijn jongens mogen altijd naar hier komen en op bezoek in t ziekenhuis ook. Zijn 15 en 17 dus ze beslissen grotendeels zelf. .

Wij hebben niet zoveel opties. Onze zoon gaat waarschijnlijk naar mijn schoonouders gaan, sat ik eigenlijk niet zie zitten doordat ik niet met hen overeenkom. Ik hoop dat ik op dat moment van mijn hart een steen zal kunnen maken. En als de baby geboren is, en mijn man gaat achter mijn zoon, mogen ze zeker niet meekomen. Vind het jammer dag zij het praktisch als eerste zullen weten dat ik aan het bevallen ben.

Mijn 2 pluskindjes zie ik als mijn eigen kindjes dus ik neem die er gewoon bij. Ze zijn 12 en 14 dus ik denk dat die mij vooral gaan helpen ipv onrustig te zijn. Er is ook met de echte mama afgesproken als het mij even te veel zou worden dat ze naar daar mogen gaan... Ik denk dat je dat goed met de expartner moet bepalen.. maar als het tieners zijn gaan ze graag willen helpen.. ze krijgen tenslotte ook een gezinslid bij. Als je hun er niet bij betrekt gaat dit een negatief effect hebben denk ik.

Mijn zoontje gaat na een speciale dagopvang hij heeft een beperking ik mag gewoon bellen ook al zou het in het weekend zijn en dan mag ik hem naar daar brengen hij blijft er nu ookal vaak slapen int weekend dus hij is het wel gewoon. Mijn dochter zal bij mijn schoonmoeder gaan xx

De pluszoon kijkt er enorm naar uit om een halfzusje te krijgen. De plusdochter heeft ASS en ontwikkelingsachterstand en is de breuk tussen mama en papa nog aant verwerken en heeft het heel erg moeilijk met t feit dat er een kindje komt. Ze deed al enkele uitspraken dat ze dat kind iets gaat aandoen. En ik wil het háár niet aandoen dat ze dit zal moeten ondergaan. Het is hier daarnaast helaas niet evident om afspraken te maken met de mama, al niet om de luisjes die te kammen zijn, tot kleine aanpassen in het co-ouderschap in vakanties of weekenden, laat staan om beschikbaar te zijn als de vrouw van haar ex moet bevallen.. Ik zie die kinderen doodgraag alsof t de mijne zouden zijn, en had heel graag rozengeur en maneschijn gehad, helaas is de werkelijkheid anders. Het enige wat ik kan doen voor mijn eigen kind in dat moment is zorgen dat ik haar in alle rust op de wereld kan brengen.

Jammer te moeten vernemen dat de verstandhouding niet goed is tussen de ex-partners. :( van zodra hun zus of broertje er is zullen ze wel bij draaien toch? Voor de opvang: heb je een goede vriend of vriendin die je kan contacteren en naar jullie kan komen? Of ouders van vrienden van de kinderen waar ze een nachtje kunnen logeren?

Toen m´n stiefmama moest bevallen waren we ook met 4 tieners thuis. Ze is ook thuisgebleven tot het laatste moment, ik vond dat wel speciaal om mee te mogen maken en te helpen door iets te brengen ofzo. Eenmaal ze erg luidruchtig werd hebben we ons wel teruggetrokken in onze kamers. Normaal zou je niet echt last van elkaar mogen hebben? En op zich is het wel echt mooi om er van in het begin vd bevalling zo bij betrokken te zijn. Maakt het wat concreter.

Mijn ouders zijn de week voorafgaand aan m’n uitgerekende datum in de Ardennen om de feestdagen te vieren. In die week zijn de kids ook bij ons, mochten ze dichter zijn was dat de beste oplossing inderdaad, want m’n ouders zijn ook met de plusjes erg betrokken. Schoonouders zijn amper in ‘t verhaal. Aan vrienden hadden we nog niet concreet gedacht, want zullen moeilijk te voorspellen dagen zijn hè. Ik ben uitgerekend 30/12..

Ik deel je bezorgdheid. Ik ben ook plusmama van een dochter van 10 jaar. Ze is lief maar vraagt wel heel veel aandacht. Ik heb schrik dat ik mijn rust en privacy niet ga krijgen. We hebben ook niet echt een oplossing indien ze bij ons is tijdens de eerste week thuis met de newborn of in de kerstvakantie. Ik volg 😊