Wachtmodus, uitstelgedrag en alles of niets

Hahahaha yes! Same 😂😂 Wij mochten deze week op rondleiding naar’t verloskwartier enz. Kwamen thuis en ik heb meteen een to-do lijst gemaakt hahahah Beetje examen stress gevoel alsof je er plots niet meer zou graken 😂

To-do lijstjes helpen mij ook echt haha! Hoewel op sommige dagen is er een giga lijst op een half uurtje afgewerkt en andere dagen blijft da lijstje toch weer effe liggen 😅😂

Helemaal hetzelfde 😅

Super herkenbaar!! Heb gewoon ni veel energie om iets te doen ma zou eigenlijk nog zoveel moeten doen🫠🫠

Ja same 😅 en s'avonds voel ik me vaak schuldig omdatk bijna niets gedaan heb...

Hier ook. Wij zijn overal nog kindermateriaal aan het halen. Veel tweedehands spulletjes. Ook voor bij de schoonouders en ouders. Dan moeten die doopkaartjes en doopsuikers nog af. Net een vogel die overal takken haalt om het nest te maken 😅 Sommige dagen dan idd zo wat paralyzed gevoel...en andere dagen de to-do lijst afwerken. 🙈

Exact!!

Hier bijna 34w ver. Ik heb ook constant het gevoel van we hebben nog tijd en anderzijds toch stress van alles dat nog moet gebeuren 😅 om toch een beetje voort te doen denk ik wel bij mezelf dat ze vanaf 36w elke dag kan komen 😅

Herkenbaar en ook volledig normaal, ik stel ook veel uit met de kinderen omdat het te zwaar is, soms moet ik toegeven en dan voel ik van dit vroeg toch veel van mijn lichaam, maar ja je wilt je kinderen niet teleurstellen, dus we zoeken de gouden middenweg altijd. 🙈Vriendinnen willen ook iets gaan eten ipv uitgaan om mij te ontlasten. Maar heb er gewoon geen zin in 😅 nadien die harde buiken, en ‘s nachts wakker liggen. ik wil liever slapen dan of in mijn zetel liggen, maar heb dit ook eerlijk gezegd en die begrijpen dat ook. Dat komt allemaal wel snel terug. Hier is het het 3de kindje dus echt stress voor dingen klaar te krijgen heb ik niet, dat komt allemaal wel in orde ook al is niet alles van dag 1 in orde. Van huis rijden wij nog wel weg, met kinderen gaat het gewoon niet anders en je kan moeilijk jezelf weken opsluiten, niet dat we de andere kant van het land opzoeken maar we doen gewoon wel ons ding verder. Het is niet dat het begint en dat de baby eruit valt. Zeker bij een eerste heb je echt nog wel enkele uren de tijd om te vertrekken. En indien je wel een snelle/vlotte bevalling hebt weet je dit ook van tevoren door voorweeen en eventueel al opening.😅 Naar het einde toe plannen we wel meer last minute of we bevestigen maar geven er wel bij dat het kan zijn dat we er niet zullen zijn. De grote werken in huis laat ik staan tot na de bevalling die vragen nu teveel en uit ervaring weet ik dat die na de bevalling echt niet zoveel energie vragen. En wie dat niet kan zien, heeft pech 🤷‍♀️

Mijn vriend en ik hebben precies ook wat uitstelgedrag. Ik ben nu 34w+2d en we beseffen niet dat het nog ‘maar’ 6 weken is tot de uitgerekende datum. 🤭 Vorig week hadden we beide verlof en hebben we een to do lijst gemaakt van klusjes die we zeker nog af wouden hebben voordat de baby er was. Doordat lijstje zijn de werkjes nu gelukkig wel geklaard. Volgende opdracht is nu een todo lijstje maken van zaken in functie van de baby. We hebben wel de meubeltjes in huis en maxi-cosi. Maar bijvoorbeeld nog geen verzorgingskussen of iets dergelijke… vluchtkoffer is ook nog niet gemaakt. 🙈 Mss toch best eens in actie schieten denk ik? 😂

Bij ons is en staat alles klaar. Ik dacht dat dit gemoedsrust ging brengen maar ik loop de muren op. Het is enkel wachten nu. Fysiek leuke dingen gaan doen lukt niet meer en concentreren op een boek ofzo gaat ook al niet. Er is geen todo-lijstje meer. Dus ik loop hier echt wat verloren. Nog minstens een week, max 4 weken wachten tot de geboorte. Ik hoop echt dat ons vriendje snel komt 🙈. De dagen duren gigantisch lang nu.