Hoi!
Ik hoor al mijn hele volwassen leven dat ik onvruchtbaar ben.
Ik probeerde járenlang. Alle testen met alles erop en eraan. Maar niets.
Ik had de hoop al opgegeven en me neergelegd bij dit nieuws. En dan plots… tien jaar na de laatste “bewuste” poging zwanger te geraken, ben ik … zwanger. Ben al een week in shock. Blij, maar in shock.
Ik zag ons baby’tje vandaag voor het eerst op de echo en wauw… wat een gevoel. Hoe gaan jullie om met die paniekmomenten in jullie hoofd? Want alles is nog zo fragiel en alles kan nog verkeerd lopen. :-(
Ik ben morgen 8 weken.