Vorige week dinsdag gebeurde iets wat heel mijn zwangerschap zou veranderen. Ik was toen 28 weken en 5 dagen. Ik merkte thuis dat ik mijn plas niet kon ophouden. Na overleg met mijn vroedvrouw doorgereden naar het ziekenhuis waar werd vastgesteld dat mijn vliezen gebroken zijn.
Sindsdien lig ik in het ziekenhuis aan bed gekluisterd.
Even was er paniek omdat de baby niet zo actief meer was en ik weeën kreeg. Uiteindelijk is het nu rustig. Als ik de dokters vraag of ik snel zal moeten bevallen kunnen ze geen antwoord geven. Het kan voor vandaag zijn, maar evengoed lig ik hier nog weken.
De onzekerheid maakt me gek. Ik weet dat elke dag dat ons meisje langer in mijn buik zit goed is, maar het is emotioneel zwaar. Nog mensen die hier ervaring mee hebben?