Gbs wisser

Ik heb nog nooit positief getest, maar! Mijn dochter kreeg koorts na de bevalling en had een soort gelijkaardige bacterie (streptokok) en moest meteen opgenomen worden en kreeg intraveneus antibiotica als pasgeborene, het zal je kindje maar zijn,.. was absoluut niet fijn.. dus ik twijfel persoonlijk geen seconde.. een kleine kans is nog steeds een kans met de kennis die we vandaag hebben beperk ik graag wat mogelijk is.

Ik ben ook positief, bij de vorige zwangerschap was ik te laat in het ziekenhuis (op 1 uur bevallen) dus kon geen antibiotica meer toegediend krijgen, want dit was te laat. Ik was helemaal in paniek want had de antibiotica niet gehad, dus heb 1 uur lang met paniek moeten persen. Daarbovenop heeft mijn pasgeboren baby het cadeau levenslang gekregen om om de zoveel tijd uitslag te krijgen rond zijn lippen doordat ik te laat was en de antibiotica niet kon krijgen. Ik twijfel geen seconde om nu de antibiotica te krijgen en hopen van op tijd in het ziekenhuis te zijn. Dit vergeef je uzelf nooit als je baby hier zoiets aan overhoudt. Ik heb heel vaak bij de kinderarts gezeten met een ziek kind de eerste jaren moeten stoppen met opvang. Na gesprekken met kinderarts zijn dit de gevolgen daarvan. Je doet er zelf mee wat je wilt, maar artsen doen dit tijdens een zwangerschap/bevalling echt niet zomaar.

zo zielig🥺🥺🥺🥺💔💔

Het is nooit leuk om te zien, als de uitslag komt en hij klaagt dat dit vervelend is, gelukkig hebben we een goede zalf. En mijn schuldgevoel was enorm groot, en soms nog. Maar je moet u er natuurlijk over zetten, en het zo een lieve grappig jongen die enorm veel liefde geeft. Dat die lach het soms allemaal wel doet vergeten. Hij is opgenomen in het ziekenhuis toen hij 2 maanden was. Dachten ze dat hij hersenvliesontsteking had als gevolg hier nog van, je mag als mama niet mee voor die punctie omdat dit zoveel pijn doet, je kind van 2 maanden met de arts zien weg gaan is hartbrekend, meteen de zwaarste antibiotica in zijn lichaam omdat hij zo ziek was en niemand wist wat hij had, gevolgen zoals haaruitval, zwak worden,.. Dit zijn dingen die je nooit vergeet. Maar iedereen kiest natuurlijk voor zichzelf welke risico’s ze willen nemen. Ik in ieder geval geen.

Wat een verhaal! Zou meer over gesproken moeten worden.. mensen denken alleen maar aan de nadelen over medicatie ja die zijn er ook ma wegen ze dan op tegen zulke dingen?? Ma zoals je zegt iedereen moet die keuze idd voor zichzelf nemen.. maar echt verschrikkelijk als je je kleine baby zo moet zien lijden!! Schuldgevoelens als mama hebben is normaal ik heb cmv gekregen toen ik zwanger was van mijn zoontje 7 jaar geleden hij is mentaal beperkt heeft autisme en volledig doof.. ik voel me ook nog steeds met momenten schuldig maar hier kunnen we echt helemaal niks aan doen💔🥺🥺 dikke warme knuffel! Ik hoop dat het nu goed gaat met je zoontje!!

Absoluut er zou zeker meer preventief over gevolgen gesproken mogen worden. Amai! Dat is ook een heftig verhaal, met serieuze gevolgen op jullie gezin, maar ook iets waar jij als mama niets aan kan doen en enkel proberen zo goed mogelijk zorg te geven. Schuldgevoelens zijn heel normaal, maar in deze situaties kan je er zelf niets aan doen. En dan is de medicatie en hulpverlening je enige hulpmiddel, er zijn zeker risico’s aan verbonden aan medicatie maar welke wegen tegen elkaar op? Gezondheid van jezelf en je ongeboren/kind gaat altijd voor. Als een arts mij zegt dat dit helpt geloof ik de arts. Ik ga van hun expertise uit. Hij is er volledig door gekomen nu en een gelukkig kind. Buiten de last van de wondjes heeft hij er gelukkig niet al te ergs aan over gehouden. Hij is het eerste jaar van het ene virus/bacterie gegaan in de andere wat de immuniteit van zo een kind enorm naar beneden haalt en telkens ging dit naar ernstig ziek. Het was de extreme van de ziektes altijd. Hij heeft 4 maanden aan eens stuk oorontsteking gehad op het laatste 4 maanden antibiotica, oor leegzuigen om de 2 dagen wat geen deugd doet, druppels, cortisonen een aanhoudende oorontsteking kan ook gehoorschade met zich meebrengen, om dan uiteindelijk met de opvang te moeten stoppen dus op uw werk alles georganiseerd krijgen, toen kwam corona was hij risicopatient door zijn lage immuniteit. hij is uiteindelijk bekomen. Maar dit waren zeer heftige jaren waar het genieten ver te zoeken was. En dat allemaal voor een stomme bacterie als mama waar je uw kind dan tegen kan beschermen.