Even hart luchten.. herkenbaar voor iemand?

Also, besef dat het misschien wat tegenstrijdig klinkt, maar ik bedoel dus: waarom zou ik tijd nemen voor iemand die al geen moeite doet om te sturen of bellen (wat voor mij makkelijker/minder energierovend is dan iedere keer mensen over de vloer te moeten hebben) 🙃

Niet gemakkelijk, voor mij jammergenoeg herkenbaar. Een zus die werkelijk helemaal geen interesse toont, zelfs een appje kan er niet vanaf (en als ik dan denk aan hoe enthousiast ik was tijdens haar zwangerschap, werkelijk onbegrijpelijk). Ik heb er ook al heel wat nachten over wakker gelegen en traantjes om gelaten.. Probeer je te focussen op vrienden/familieleden die wél geïnteresseerd zijn en waar je een goed gevoel bij hebt. Dat probeer ik en bij mij helpt dat veell. Al is het volledig loslaten natuurlijk niet gemakkelijk. Ik houd de toekomstige grootouders, beste vrienden en meters (die heel enthousiast zijn) op de hoogte via een WhatsApp-groepje en dat vind ik wel handig (en dat vinden zij zelf ook heel leuk). Een berichtje en de belangrijkste personen zijn op de hoogte ☺️. Ivm afspreken met vrienden ben ik ook wat selectiever geworden, energievreters probeer ik te vermijden. Uiteindelijk is jouw welzijn en dat van jouw baby'tje het belangrijkste. Ik wens je alvast nog een hele fijne zwangerschap toe!

Dankje voor je reactie. Spijtig dat je dat ook zo ervaart :( Het jammere is dat ik een heel kleine familie heb die verder weg woont, en ze allemaal wat beu doen. En de schoonfamilie, daar moet ik ook niet op rekenen. Ik hou hen wel degelijk op de hoogte, na elke belangrijke afspraak, met de echo's, ... Maar er komt ámper reactie op. Meestal liken ze het gewoon, zonder meer. Nooit verdere vragen of enthousiasme.

Hoi! Hier hetzelfde hoor! Ik stelde zelfs voor om de laatste dag van m’n verlof met alle meisjes van de familie en hun kids eens opt gemak een mocktailtje te gaan drinken in een zomerbar.. Ik had die hele dag al in de zetel gelegen tot ik moest vertrekken, uw huidige kwaaltjes zijn bij mij ook heel erg actueel op dit moment (23w, enorm veel bekken- en onderrug klachten, alles vraagt zoveel meer energie en vooral m’n dagelijkse stappen op t werk slopen me naar t eind van de week toe) Er werd amper wat gevraagd over de zwangerschap, verder waren we met 5, waarvan 2-2 schoonzussen en ik alleen, waren de gespreksonderwerpen vooral in die 2-2 gesprekken, en probeerde ik hier en daar toch in te pikken, maar heb t gevoel dat ik daar wel weinig ruimte toe kreeg. Om dan 2 dagen later een sms’je te krijgen dat ik zo stilletjes was.. En dan radiostilte krijgen als ik antwoordde dat er niet perse iets was, dat ik vooral rustig wast, maar dat er nu niet perse iets werd gevraagd aan mij ook.. Sja.. ik ga er niet mijn stress van maken hoor. Dan is t maar zo, en ik krijg daarbuiten gelukkig wel regelmatig de vraag hoe t is, of t niet te lastig is, en ook wel wat erkenning. Ik heb m’n plicht gedaan 😅 Daarnaast hebben ze ook (muv 1 meisje waar ik t wel goed mee doe) allemaal dochtertjes, en tis nu ook niet dat ze vragen als ik nog spulletjes nodig heb, of eens wil komen shoppen ofzo..

Ik heb een groepje gestart met alle belangrijke familieleden en doe daar up-dates in

Da's toch deprimerend?! Zeker aangezien jij het initiatief nam. Maar je dan precies niet echt betrekken? Dat ze dan achteraf sturen vind ik ook dwaas, vraag er dan 't moment zelf eens naar, denk ik dan... Ergste is dat ze zelf kids hebben en dus min of meer wel weten hoe een zwangerschap ineen kan zitten 🙃 Ik heb gelukkig wel zalige vrienden die wel eens vragen hoe het is, en ook begrijpen dat ik met al die kwaaltjes de weinige energie die ik heb momenteel goed moet verdelen.

Gho deprimerend vind ik het niet zo zeer. Spijtig dat t zo is, maar ‘t ligt niet aan mijn intenties.. Momenteel is m’n zwangerschap gelukkig wel een grote houvast voor mezelf en iets waar ik me enorm aan optrek. Dat persoontje en ik, wij…

Die heb ik, maar zoals gezegd weinig reactie of enthousiasme van de leden. Op zich, IDC, maar dat ze dan zeggen dat ze zich niet betrokken voelen... ligt voor mij aan hen, niet aan mij.

Vindt erg dat ze precies niet naar jou gevoel luisteren. Waarschijnlijk verwachten die dat allemaal maar ik zeg ook niks uit mijn eigen op vlak van de baby en zwangerschap. Als hun erom vragen zeg ik het wel ma anders niet. Gaat ook moeilijk dat je constant iedereen op de hoogte te houden. Je moet zeker grenzen aan geven. Als je dit niet doet ga je u zelf wat slechter voelen en nadenken en is echt niet goed voor je. Ik was bang in begin om grenzen aan te geven vooral aan de ouders van mijn vriend. Ookal worden ze wat boos met die grenzen maakt totaal niet uit. Belangrijkste is dat jij u goed voelt. Let er gewoon niet op en negeer dat. Je kan ook later doen van als de baby er is als die er toen niet waren voor mij moeten ze er achter af als de baby geboren is ook niet afkomen. Misschien wel beetje grof😅 maar ik denk zo

Goed dat je er desondanks toch zo positief in staat :)

Ja ik beleef m’n zwangerschap ten volle, als zij daar niet van willen meegenieten is dat eigenlijk vooral spijtig voor hen, toch. Het is gwn niet fair bij jou dat ze aangeven dat je ze niet betrekt. Maar dat is hier zo niet..

Ik herken me er niet in omdat ik eigenlijk (nu 26w zwanger) aan een groot deel van de familie niet heb gezegd dat ik zwanger ben. We hebben dat ook nergens op sociale media geplaats, net om te vermijden dat er vragen zouden komen. 😅 Enkel onze ouders en broers/zussen en mijn man zijn grootouders zijn op de hoogte. De rest zal het wel zien als ze me tegenkomen, maar ga het echt niet aan de grote klok hangen. Af en toe krijg ik een berichtje van mijn schoonzus om te vragen hoe het gaat, meer moet dat niet zijn. Mijn schoonmoeder stuurt geen berichten en belt niet; maar dat is helemaal oké zo, ze heeft er toch geen boodschap aan en kan niets doen of helpen. Als haar kleinzoon er is, zal ze wel betrokken zijn - 100% zeker van. Dat is een schat van een vrouw en wordt een leuke oma! Moest er iets zijn waarbij ze kan helpen, zou ik wel bellen en ze zou er meteen zijn. Ik wil mijn energie niet steken in anderen up to date houden of hun berichten te antwoorden, want niemand kan helpen bij wat ik nu doormaak.😅 Ik vind veel rust in het feit dat niet iedereen weet dat ik zwanger ben en zou het bij een 2de zwangerschap weer zo doen. ✨️Een tip: Probeer vrede te vinden met het idee dat je niemand up to date moet houden, evenals dat zij geen nood hebben aan jouw updates- en dat is ook echt oké langs beide kanten. ❤️‍🩹😊 Succes, lieve mama!