EMDR therapie tijdens zwangerschap

Ik heb een jaar lang EMDR gedaan bij de psycholoog om rouwtrauma en andere traumas te verhelpen. Dit tot ik 15 weken zwanger was want dan hoefde het niet meer voor mij. Je moet jezelf er volledig aan overgeven, voor mij werkte het heel goed. Qua zwangerschap is er geen gevaar gelukkig. Maar ik raad het dus wel aan om enkele keren te proberen

Ik heb EMDR-therapie gevolgd buiten de zwangerschap. Dit wss voorbij enorm waardevol en merk echt een verandering in hoe ik zaken ervaar/hoe ik erop reageer. Ook voor mijn relatie was dit alleen maar positief. Ik had een heel fijne psycholoog die de sessies opbouwde. Ik ging ook nooit met een negatief gevoel naar huis, ze zorgde ervoor dat we tijdig aan de EMDR begonnen zodat er achteraf tijd was om verder te praten en alles te laten zakken. Tijdens zo´n sessies kan er echt veel emotie naar boven komen, dat is heel heftig en vermoeiend. Ik ging daarna heel moe naar huis en deed een dutje, maar voelde me achteraf mentaal wel lichter. Het is zeker een aanrader. Ik volgde het om zaken uit hey verleden beter te kunnen begrijpen/een plaats te geven. Het heeft mijn leven enorm veranderd en ik raad het zeker aan. Beter dat je er nu mee start dan uitstellen. Dit gaat jou ook een betere mama maken. Heel erg veel succes. ❤️‍🩹🍀

Dank jullie wel voor jullie reacties! Super blij om te horen dat het jullie zo goed heeft geholpen lees er eigenlijk ook echt alleeen maar goede dingen over.. ik hoop echt dat het me gaat helpen🍀🤍

Ik was met mijn psy slechts enkele weken begonnen met traumaverwerking toen ik ontdekte dat ik zwanger was. Dit is voor mij ook sowieso een angstige en stresserende periode. Dan in overleg besloten om eerst op de zwangerschap te focussen omdat de traumaverwerking me ook emotioneel veel stress bezorgde en da's ook niet goed voor de baby. Dus nu zijn we vooral bezig rond stress en angst vd zwangerschap en het triggert sowieso veel dus daar is ook wel ruimte voor. Maar we gaan er nog niet effectief mee aan de slag in traumaverwerking. Trouwens, ik zit de laatste weken ook enorm slecht in m'n vel: huilbuien, niet uit bed/zetel geraken. Dat maakt me onzeker over hoe ik het als moeder ga doen binnenkort, angst voor postnatale depressie. Ik voelde me hier ook alleen in. Dus om te lezen dat er hier nog mensen zijn die het moeilijk hebben, geeft wel steun. Hoewel we het natuurlijk liever anders zagen.

Hey Annick.. het spijt me om te lezen dat je je ook niet zo lekker voelt.. tis verschrikkelijk e ik huil ook echt enorm veel en voel me super schuldig tegenover het baby’tje in mijn buik.. ben wel elke keer gerustgesteld als ik een echo heb gehad en als ik hoor dat ze het super goed doet!! Ma toch blijf moeilijk.. ik denk ook heel vaak aan hoe het gaat zijn als de baby er is uit ervaring weet ik dat het ook altijd een heftige periode is geweest persoonlijk voor mezelf dan.. dus ben ook wel bang ervoor.. ma een ding weet ik wel en ben er zkr van dat het bij jou ook zo zal zijn die kindjes houden ons sterk voor hun doen we alles ookal voelen we ons zo slecht.. als je nood hebt aan een babbel fso mag je me altijd privé sturen.. ik merk dat ik er bv wel mijn hart kan luchten bij mijn vriendin ma ze heeft het zelf nooit meegemaakt dus begrijpen is beetje moeilijk en ik merk dat ik me daardoor ook heel eenzaam voel.. 🤍 ik hoop voor ons dat we ons snel beter mogen voelen🍀

Wat een lief berichtje! Heel herkenbaar ook wat je schrijft. Dankje voor je aanbod, ik onthou het zeker. Als jij nood hebt om te ventileren ofzo mag je mij ook altijd sturen!