Borst- of flesvoeding?

Volg je gevoel, ik heb mijn eerste kindje flessen gegeven heel bewust, ik vond mezelf geen B.V. mama, gewoon een idee, nadien kreeg ik wat spijt. Bij de tweede twijfelde ik maar een opname op neo deed me voor bv kiezen, ik heb 4,5 jaar bv gegeven, mijn dochter heeft zware km allergie, 2 jaar gezocht want ja bij bv kan dit toch niet? Of ja 0,5% nu daar waren we bij, 2,5 jaar een km vrij dieet gevolgd, een dochter die gemiddeld 10 keer per nacht wakker werd en eetproblematiek, na het wegnemen van haar grote amandelen en poliepen iets beter maar toch nog nachten vol bv, mijn derde kindje heeft twee jaar samen met haar gedronken. Ben dan terug zwanger geraakt, miskraam, terug zwanger en gyn raadde mij aan te stoppen om toch zeker te zijn, dochter sliep al beter maar slaapt sinds het volledig stoppen door. Mijn eerste dochter sliep heel snel door met haar flesjes. Ik denk dat het ook afhankelijk is van kindje tot kindje, ons derde kindje sliep ook niet geweldig, bij het stoppen met bv wat niet makkelijk was slapen ze veel meer! Toch kies ik met heel mijn ❤️ terug voor bv! Maar ben ik blij dat ik gestopt ben bij deze zwangerschap? Enorm! Dacht dat ik het ging missen maar neen🤣 ik hou toch meer van wat extra slaap😉 ! Toch kijk ik ernaar uit van weer enkele jaren bv te geven, maar als mijn mensen mij zeggen dat alle kinderen die bv krijgen sterker zijn dan ben ik wel op mijn tenen getrapt, mijn eerste dochter is bijna nooit ziek geweest!!!! Mijn tweede continu, verschillende ziekenhuisopnames, waslijst allergieën, operaties, noem maar op. Laat het ons houden op geluk hebben🤗🤗 en tuurlijk weet ik dat bv allerlei voordelen heeft, maar het is niet zo dat ze dan nooit ziek worden of krampen hebben dat tegendeel heb ik hier toch in huis 🤭🤭

Ik had ook altijd het gevoel dat borstvoeding niets voor mij was. Maar toch zat ik met dat verdomde schuldgevoel. Waarom ben ik te ‘egoïstisch’ om mijn kindje het beste te geven? Ik ben dan maar gestart met borstvoeding. Maar mijn dochtertje was op 35 weken geboren, had geen zuigreflex en ik produceerde amper iets. Na een week proberen zat ik in zak en as. Ik voelde dat ik hormonaal mij erg slecht voelde en mij voelde falen. Na een goed gesprek met de vroedvrouw ben ik gestopt en met flesjes begonnen. Ik voelde me veel beter in mijn vel. Na drie dagen schuldgevoel gingen mijn hormonen ook beetje liggen en kon ik weer rationeel nadenken. Ik was een veel gelukkigere mama en mijn relatie voelde ook veel beter omdat we elkaar eens konden afwisselen. Mijn dochter is niet meer ziek geweest, integendeel. Ik ben nu opnieuw zwanger en ga deze keer gewoon mijn (rationeel) gevoel volgen. Ik ga gewoon meteen flessenvoeding geven. Ik voel me hier goed bij en ben zeker dat dit mij een betere en meer bewuste mama maakt. Dit is puur persoonlijk en enkel jij kan dit weten voor jezelf. Als je nu al het gevoel hebt dat de borstvoeding een extra moeilijkheid is, waarom zou je dan gewoon niet dit gevoel volgen. Een gelukkige mama, daar is je kindje het meeste mee. Veel mama’s voelen zich vast gelukkiger indien ze borstvoeding geven. Dit is ook helemaal oké! Maar ikzelf voel dat ik veel hormonaler ben hiervan en dus sneller kamp met depressieve gevoelens. Daar is volgens mij niemand bij gewonnen. Ik zou zeggen: you do you! Volg je gevoel en voel je hier niet schuldig over. Voor niets nodig.

Bij de eerste wilde ik ook bv geven. Doordat ik een zware zwangerschap had en bevalling van 48u en spoedkeizersnede, was ik van de wereld weg. Ik was de eerste uren niet aanspreekbaar. Toen de beslissing genomen van flesvoeding te geven omdat ik op was, ik had er nadien geen spijt van. Had ik toch borstvoeding gegeven had ik er volledig onderdoor gegaan, dit zou ook niet goed zijn voor ons. Want je moeten wel staan voor de zorg op te nemen, Mijn lichaam kon de eerste week niet vooruit met al de rest dus die flesvoeding gaf rust in mijn hoofd dat iemand dat kon overnemen. Hij sliep meteen door en was nooit ziek. Bij de 2de heb ik meteen gekozen voor flesvoeding, opnieuw een moeilijke zwangerschap maar mijn schuldgevoel naar de 1ste was te groot, dus bewust gekozen voor de rust in mijn hoofd en geen schuldgevoel. Hij had koemelkeiwitallergie en dit was niet meteen opgemerkt. Sliep niet door en de eerste maanden waren een hel maar dit had met borstvoeding geen verschil gemaakt, hij had het vanaf zijn geboorte. Toen alles op punt stond rond +/- 3 maanden werd hij rustiger en ging het beter maar ik voelde me leeg. Van slaap tekort en geen rust. Nu kies ik opnieuw bewust voor flesvoeding. Mijn schuldgevoel zou te groot zijn en er lopen er nog 2 rond die mij nodig hebben, wel is er al gesproken om hem goed op te volgen ivm allergie koemelkeiwit. De flesvoeding brengt zeker meer rust, dat je kan wisselen met je partner/grootouders maar elk kind is anders. Ik denk vooral dat je aan jezelf moet denken, waar voel jij je mentaal en fysiek het beste bij? Ik persoonlijk zou kiezen voor flesvoeding als ik “op” ben voor dat je kindje er is. Omdat je er moet staan voor de andere kinderen ook. En alles begint bij jezelf dat jij je goed voelt. De eerste is bijna nooit ziek geweest, de 2de wel maar dit had ook ander redenen die buiten de voeding stonden. Nu zijn het 2 gezonde kinderen die naar mijn gevoel niet meer ziek zijn dan andere kinderen. Je gevoel altijd volgen dat zit meestal juist en zeker niet aan jezelf twijfelen.