Hallo
Ik ben 40+1 vandaag en moet morgen opnieuw op controle.
Ik ben een beetje in twijfel wat ik wel of niet doe.
De gynaecologe wil proberen strippen indien ik dit wens (stelde ze rond 39w ook vrijblijvend voor).
Ik heb een super goede zwangerschap en ben eigenlijk nog altijd vrij mobiel en voel me nog fit. De baarmoedermond is reeds verweekt sinds eind maart en ingekort tot 1cm. Qua ontsluiting zat ik laatst op tussen 1 à 2 cm.
Het is dus niet qua fysieke klachten dat ik redenen heb van het 'moet' nu gebeuren. Onze baby zat de hele tijd ook wat op een lagere curve, maar doet het goed, beweegt veel en er is zeker nog voldoende vruchtwater.
De enige reden die ik dus heb is gewoon het ongeduld en dat het eens mag gaan beginnen.
Ik wil zoveel mogelijk de natuur zijn gang laten gaan en zo weinig mogelijk forceren als er geen medische indicatie is. Maar aangezien ze je hier maar tot 40w3d laten gaan vrees ik ergens ook dat ik misschien toch ingeleid zal moeten worden, ook al wil ik dat vermijden.
Dan zegt mijn buikgevoel dat strippen misschien het minst 'erge' is om te proberen, maar misschien nog niet morgen. Maar evengoed zorgt het voor weeën maar geen bevalling en moeten ze het daardoor toch forceren.
Kortom ik ben op zoek maar mensen met ervaringen hierin en vooral hoe het beleefd werd.
Er is niet per se een goed of fout en elke zwangerschap is anders, maar dit is mijn eerste (en waarschijnlijk enige) kindje en emotioneel wordt het wat lastig. Enerzijds mag ze zolang blijven bij mij als het goed gaat, maar dan plots panikeer ik en denk ik dat ze het medisch gezien beter zal stellen buiten de buik.