Ik ben gewoon op 😞

Mama's die dit herkennen? Ik werk 3 van de 5 dagen in telewerk. De andere 2 dagen pendel ik naar kantoor (de reistijd neemt 3u40 per dag in beslag). Ik heb een 2 jarig pzutertje rondlopen dat super vrolijk is. De nachten lopen redelijk goed, hooguit 1 keer troost nodig in de nacht. Uitslapen kent hij niet. Ik ben vaak degene die opstaat met hem omdat mijn vriend nog even wil slapen. We gaan op het werk door de drukste periode en ik kan het echt niet aan. De workload, dit niveau. Allemaal met een pregnancy brain. Het lukt gewoon niet, en ik heb de hele tijd huilbuien en ben zo moe. Nu ik heel veel harde buiken had op 26w, mocht ik een week rust nemen (ziekteverlof). Tijdens de vorige zwangerschap hebben harde buiken namelijk gezorgd voor een verkorte baarmoederhals (dus risico op vroeggeboorte) en moest ik op 33w plat liggen. Vanmorgen bij de gynaecoloog zag ze gelukkig dat alles ok was dus ik mag terug beginnen werken. Maar ik zie het mij gewoon niet doen. Als ik 's ochtends aan mijn bureau moet gaan zitten ga ik gewoon weer een soort paniekaanval krijgen. 😔 Erg dat ik ergens hoopte op een complicatie omdat ik het werk mentaal niet meer aankan. Ik voel me een slechte moeder, slechte partner, slechte werknemer. Pff..