Wel of geen abortus?

Oef, deze opmerking alleen al zou voor mij genoeg zijn om een relatie te verbreken 😲 Aan je vorige topics te zien en alleen al het feit dat je hier op het forum zit, denk ik dat abortus niet is wat je echt wil. Wat je je inderdaad wel moet afvragen is of je bij deze man wil blijven. Als je voor dit kindje kiest dan heb je een positieve omgeving nodig, en als hij dat niet kan bieden dan is het niet goed om daar te blijven. Hopelijk wil hij in ieder geval financiële steun bieden, maar ook dat komt wel goed ♥️ heel veel sterkte net het maken van deze keuze(s).

M’n hart breekt om dit te lezen. Iemand die zo een opmerkingen geeft terwijl die weet van je verleden enzo.. da klinkt niet als een persoon die jouw veilige haven/rots in de branding is.. in tegendeel. Ik zou (vanop afstand gesproken) voor jezelf eens echt goed nadenken: waarom blijf je (in godsnaam) in deze relatie? Wat zijn dingen die je er uit haalt en eraan waardeert? Want zoals veel mensen hier al hebben genoteerd: je verdient iemand die je steunt, niet iemand die je manipuleert en onderuit haalt. Ik hoop dat je vooral voor jezelf kiest en niet voor een toxische en in mijn ogen onvolwassen man. Als je kiest om voor een kinderwens te gaan, kan je nadien niet zo maar beslissen dat je eigenlijk niet blij bent met een zwangerschap. Degoutant als je denkt aan hoeveel mensen miskramen hebben en lang proberen, en hoeveel verdriet je al gehad hebt!

Ik word verdrietig en ook wat boos als ik jouw opmerkingen lees. Je kiest samen voor een kind, en nu dat je zwanger bent moet hij niet belachelijk gaan doen. En de operking maken dat je dik gaat worden wetende dat dit voor jou moeilijk gaat zijn, hoe een slecht persoon kan je zijn. Een goede partner zou zeggen dat je prachtig gaat worden met jouw mooi buikje. Eerlijk, je verdient beter dan zo iemand. Niemand moet met zo iemand verder. Daar wil je toch geen kinderen mee grootbrengen. Of je abortus moet doen daar ga ik mij niet over uitspreken want ik denk dat dit heel zwaar zal zijn omdat je graag kindjes wil. Maar, ik zou dat kindje nog liever alleen grootbrengen dan met zo iemand. Je bent nog jong, je verdiend iemand die alles voor je doet en voor wie jij zijn hele wereld bent. Denk even aan jezelf want het is voor de rest van jouw leven. Alvast een dikke knuffel. Ik hoop dat je de moed vindt om voor jezelf op te komen.

Hey meid, Eerst en vooral: Je bent enorm moedig om hier je verhaal te doen. Nu ga ik uit eigen ervaring spreken en vrij hard zijn t.o.v. de partner omdat ik ooit in dezelfde situatie zat (ik koos er toen voor alleenstaande te worden): De biologische vader kan zeggen wat hij wil. JIJ bent de mama. Het is jouw lichaam. Jij kiest de verdere toekomst en cru gezegd: Hij moet volgen. Hij kiest niet of jullie samen blijven. Daarvoor ben je met 2. Jouw keuze lijkt ergens al vast te liggen: Het kindje houden owv je grote kinderwens. Dan zijn de 3 volgende vragen: 1) Wil je hem en jullie relatie als voorbeeld voor je kind? 2) Wat is je vangnet (mensen die je kunnen helpen en ondersteunen) als je er alleen voor zou gaan? 3) Kun je ergens naartoe als je het alleen zou doen? Dat je via interim werkt hoeft niet per se een probleem te zijn. Dat je je rijbewijs wil halen ook niet (tenzij je misselijk bent tijdens het rijden). Wat dat rijbewijs betreft kun je het ook zo zien: Als je je rijbewijs haalt voor het kindje er is ben je nog meer onafhankelijk en vrij. De kans op vast werk is dan ook groter. Als er iets moest zijn met het kindje kun je sneller hulp halen. Dit behalen kan perfect als je zwanger bent. Hier jouw zorgen bespreken is een eerste stap, maar ik zou ook zeker iemand in je directe omgeving in vertrouwen nemen en dit daar eens bespreken. Zij kennen jou en je situatie beter en kunnen je misschien ook wat vooruit helpen/ zelfvertrouwen geven. Heel veel succes meid!

Ik heb trouwens ook mijn rijbewijs gehaald toen ik zwanger was!

Dankjewel voor je warme woorden van steun Mijn bedenking met interim werk is dat ik geen recht heb op betaald ouderschapsverlof , wat wel grote vragen oproept bij mij wat ik zal doen. Ook geen idee of ik ergens te recht kan voor financiele steun dan

Je hebt wel recht op werkloosheidsuitkering en hiervan dan betaald bevallingsverlof hoor

En ook ik heb pas deze zwangerschap mijn rijbewijs behaald als 32-jarige 🥹 dus dat hoeft u zeker niet tegen te houden 🤍

Ik zit momenteel thuis van interim werk en krijg een werkloosheidsuitkering. Mogen ze niet weigeren denk ik. En moet nu normaal gezien afspreken met mutualiteit voor ziekenkasuitkering voor het geboorteverlof.

Je hebt sowieso recht op betaald ouderschapsverlof. Dit wordt betaald door de mutualiteit. Je moet 6 weken voor de uitgerekende datum je gegevens van je werkgever (interim) doorgeven en op basis van wat zij doorgeven wordt je uitkering berekend. Na je bevallingsverlof, indien je nog geen werk hebt, moet je je aanmelden bij de RVA. Heb er net achter geïnformeerd omdat ik ook via interim werk 😊

Het vorig meisje dat zwanger werd, werd ontslagen omdat ze ook zoals ik pas begon met werken dus zonder recht op uitkering omdat ze niet 312 dagen gewerkt heeft en ook net van school is. Ook ontslaan ze hier mensen graag als er een keer teveel ziek zijn, dus er lopen hier wat werknemers ziek rond. Niet zo leuk voor een supermarkt :( geen werkloosheidsuitkering en onbetaald thuis zitten zouden wel een reden zijn voor abortus , maar ik wil zo graag niet doen. Graag zou ik het liefst het kindje houden maar van mijn spaarrekening leven gaat ook niet Dus ik weet echt niet wat te doen, zeker dat mijn partner aandringt tot abortus die ik koppig weiger

Je hoeft in principe niet te zeggen dat je zwanger bent voor echt een hele tijd (ik weet het niet meer uit mijn hoofd). Stel je kan het zo lang verbergen kom je dan wel voorbij die 312 dagen? Bovendien ben je wel beschermd tegen ontslag, maar ik begrijp dat de praktijk vaak anders is en ze dan wel een andere reden vinden.

Het is ten laatste 7 weken voor de uitgerekende datum. Bij mij zag je het ook pas tegen de 20 weken en als ik wijde kleding droeg zelf pas tegen de 25-30 weken.

Als je net van school komt is het idd een ander verhaal. Maar via interim vind je normaal wel snel terug werk. Ik was zelfstandige maar heb daarvoor wel jaren gewerkt. Dan interim gedaan en ontdekt dat ik zwanger was. Na enkele weken lieten ze me ook gaan en 2 weken later terug aan het werk ook al wisten ze dat ik zwanger was. Niet elke werkgever is dezelfde. Ik snap niet dat je vriend op abortus aanstuurt. Jullie waren toch bewust bezig voor een kindje? Ga eens horen bij de mutualiteit, RVA en OCMW. Misschien heb je wel recht op leefloon? Kan je terecht bij familie of vrienden? Als je een grote kinderwens hebt en je kindje wilt houden dan komen er wel oplossingen. Abortus is niet altijd de enigste uitweg.

We waren bewust aan het proberen total hij nu met alle mogelijke excuses aankomt van dat zijn auto waarmee ik aan het leren rijden ben onderhoud en kosten heeft waarvoor die aan het sparen is en dus geen geld heeft voor een kindje, terwijl hij wel 900+ uitgeeft aan zijn rookverslavingen maandelijks. Ik weet het echt even niet met hem...

Ik vind die man echt marginaal. Eerst samen proberen & dan allerlei excuses als je zwanger bent + aansturen op abortus terwijl jij dat eigenlijk niet wilt. Wij hebben 2 jaar erover gedaan om zwanger te worden, onverklaarbaar onvruchtbaar want alles zag er perfect uit en dan bij eerste terugplaatsing zwanger. Ik kots echt van het idee ‘abortus’ omdat het meneer plots niet meer uitkomt. Dit gaat wel over een leven he… niet zomaar een aankoop die je ff weer ditcht omdat het toch niet je ding is. Sorry, ik word echt kwaad van een verhaal zoals dit. Hou je kindje want je gaat voor de rest van je leven spijt hebben, dat lees ik aan alles wat je hier stuurt. En dump die man, iemand die je zo laat voelen is je aandacht en energie niet waard. Veel succes

Sorry maar als hij eerst bewust mee gaat voor een kindje en dan ineens wenst dat je abortus doet is heel absurd. Hij kan niet zomaar eerst het ene willen en dan ineens niet meer. Als jij wel voor je kindje wil gaan dan moet je je gevoel volgen en ook eventueel alleen. Er zijn zoveel alleenstaande mama's die het super goed doen. Het is en zal niet altijd even gemakkelijk zijn maar het zal wel lukken. Wij vrouwen zijn sterk genoeg.

Hij zegt dat het voor hem een ongewenst zieltje is en dat ik belachelijk doe als ik zeg dat ik dan waarschijnelijk in de toekomst geen meer met hem wil als ik deze aborteer. Voor hem is dit belachelijk. Maar ik mag het houden als ik het alleen voor hem zou weghalen en doodongelukkig zijn... voel net alsof ik terug klein ben en smeek voor een hondje of huisdier ofzo....

Meid, ik snap echt niet dat je daar bij blijft! Koffer maken voor die man en 👋🏻

‘Een ongewenst zieltje’ die je ‘mag’ houden van HEM als je het alleen voor hem zou weghalen. Wauw. Loop daar maar heel snel van weg, samen met je ongeboren baby. Die mishandelt je mentaal, hij heeft dringend therapie nodig. Klinkt als een narcistische sociopaat. Je gaat doodongelukkig worden/zijn met zo iemand in je leven. Bon, het is jouw keuze maar bij mij vloog hij al lang buiten.