Wel of geen abortus?

Ik denk dat niemand je hierbij kan helpen. Dit is iets wat je enkel voor jezelf kan beslissen. Ikzelf heb verschillende miskramen gehad en zou nooit abortus kunnen doen. Maar iedereen is anders. Laat je niks aanpraten door familie of vrienden of je partner. JIJ moet je goed voelen bij de uiteindelijke beslissing & niemand anders. Dat je vast hangt aan je partner is dikke bullshit. Een kindje gaat er niet gelukkiger op worden wanneer het opgroeit in een ongelukkig gezin, dan ga je beter uit elkaar & deel je de verantwoordelijkheid (spreek uit ervaring uit m’n eigen kindertijd)

Was het geen geplande zwangerschap waar jullie samen voor zijn gegaan? Aangezien je dit jaar nog een miskraam hebt gehad? Mijn eerste zwangerschap is een missed abortion geworden dus ik begrijp de verdrietige gevoelens hierrond 💫 Maar hier vraag ik mij toch af, als je vriend bij je eerste zwangerschap al niet heel blij was hoe het komt dat jullie nu terug zwanger zijn? Zoiets doe je toch samen en beslis je samen? Ik denk zoals hier al werd gereageerd dat niemand hier kan beslissen in jou plaats enkel en alleen je eigen gevoel volgen. Ook ik zou absoluut geen abortus kunnen doen. Als jij beslist om je kindje te houden hoop ik dat je samen met je partner een mooie zwangerschap samen kan beleven en ook erna.

Uit je vorige topics blijkt dat jullie samen bewust aan het proberen waren? Iets klopt er niet… maar uiteindelijk is de definitieve beslissing alleen maar bij jou. Heel veel moed!

Ik denk wel dat je niet moet onderschatten hoe zwaar een abortus is. Als je het graag wilt is er denk ik wel een mouw aan te passen om het te laten werken? Maar het blijft jouw beslissing natuurlijk he, maar dat is gewoon mijn mening :).

Ik heb even je andere topics gelezen. Sorry meid, maar ik ga eerlijk zijn: jouw vriend lijkt mij niet de persoon waar je bij wil blijven? Ik las dat hij bij je vorige zwangerschap ook al niet blij was en geen enkele keuze goed vond? Daarnaast las ik dat jullie bewust gaan proberen zijn. Hij kon dus toch wel verwachten dat een zwangerschap mogelijk was… Het is jouw keuze of je het kindje wil houden. De vraag is denk ik of je zo iemand als papa wil. Ga je steun aan hem hebben? Vee moed!

Veel*

Ik zou mijn relatie herbedenken. Wat hij zegt klinkt heel manipulatief en is een recept voor miserie. Ik herken het zo uit mijn verleden. Ik ben 47, heb al veel meegemaakt, waaronder samen zijn met iemand die ook zulke dingen zei. Succes in het vinden naar het antwoord waar JIJ je best bij voelt. 🙏🏼

Ik krijg geen fijn gevoel bij hetgeen ik lees ivm je vriend. Iedere uitleg is blijkbaar goed genoeg om nog niet aan een kindje te beginnen? Stoppen met roken, te vroeg,... Een kindje is niet finaal jou keuze, volgens mij ga je samen voor een kind.. Mss denk je beter eens na of je jou vriend wel ziet als een goeie partner/papa voor jullie/jou 1e kindje.. Ik zou me heel erg alleen voelen moest mijn partner zo praten. En om te spreken over abortus: Ik heb een abortus gedaan, en zou dit NOOIT meer doen. Denk aub heeeeeeeeel goed na alvorens dit te doen/overwegen...

Aangezien je zo verdrietig was na een miskraam, zou ik nu het kindje houden. Als je toch een abortus ga doen, ga dan aub weg van uw huidige vriend. Je verdient beter.

Ik werkte toen ik zwanger werd ook via interim en had geen rijbewijs mijn vriend werkte wel vast en had toen net zijn rijbewijs (en is ook een roker). Die situatie opzich is jammer maar niets om je zorgen over te maken. Het ding is dat mocht mijn vriend echt geen kind willen dat we er beiden niet voor zouden gegaan zijn want je partner is echt wel hetgeen wat je het meest nodig gaat hebben. Denk er dus heel goed over na. In mijn geval heb in de tussentijd nog mijn rijbewijs gehaald, een auto gekocht en van mijn laatste werkgever een schriftelijke bevestiging gekregen dat ik terug mag komen. We hebben zeker en vast getwijfeld of we het kindje zouden houden maar we wouden vooral elkaar niet verliezen.

Ook wil ik wel meegeven dat je waarschijnlijk wel mentaal zal afzien van een abortus. Je moet vooral naar jezelf kijken. Wil/kan je er alleen voor gaan als je het houd?

Na mijn laatste mk was hij niet verdrietig maar ook niet blij. Ik twijfel super hard 😭 sowieso als ik het doe wil ik geen kinderen meer met hem

Wat ik wel niet goed snap (no offense) is dat je in eerdere topics aangeeft bewust zwanger te willen worden met je partner & nu dan twijfelt over een abortus… Hebben jullie dit dan nooit besproken? Of?

Met die ingesteldheid zou ik dan nu ook niet kiezen voor een kind met hem.

Waarom wil je zelf bij hem blijven? En waarom zijn jullie bewust voor een kindje gegaan dan? Ik zou toch even afstand van hem nemen en goed nadenken… Een kindje is geen bevlieging, en je zal een goed opvangnetwerk nodig hebben maar mijn zus heeft haar zoon ook alleen opgevoed, dus het kan zeker.

We hebben dit beforehand besproken en hij was er niet op tegen. Maar wanneer puntje bij paaltje komt dus als wanneer Ik zwanger ben slaat de twijfel bij hem toe. De eerst zwangerschap was hij ook zo

Heel vreemde reactie van hem. Als ik dit zo lees twijfel ik of hij wel in staat is om vader te worden op dit moment… Ik denk dat je alles eens heel goed op een rijtje gaat moeten zetten voor jezelf…

Ik dacht dat het deze keer anders zou zijn. De eerste keer kon ik het nog plaatsgeven als overweldigd zijn om papa te worden. Maar nu loopt die de hele tijd te zeggen dat dik ga worden omdat ik zwanger , goed wetende over mijn verleden met eetstorinissen en eigenlijk opzettelijk uithongeren wat nu vooral niet mag doen

Ik had het al mentaal zwaar van een spontane miskraam. Ik hou mijn hart vast als het hartje voor de eerste ga zien kloppen en dat ik toch voor abortus ga gaan, kan ik mij niet voorstellen 🥺 als ik er alleen voor zal gaan ga ik het waarschijnelijk wel redden maar het gaat ten koste gaan van mijn rijbewijs en auto dan voor voorlopig tot dat ik meer tijd heb en het kindje niets te kort komt

Girl, wil je iemand die zulke opmerkingen maakt zelfs als vader voor je kindje? Een kindje is geen impulsieve keuze die je maakt en waar je zomaar op kan terugkomen. Voor een kindje zorgen is hard werken en je zal hierbij veel hulp kunnen gebruiken. Denk je dat hij dit aankan als hij nu al zulke dingen zegt? Heb je andere mensen die je hierbij kunnen ondersteunen als hij er zijn handen vanaf houdt? Ik zou afstand nemen van hem en echt in het belang van je kind en jezelf denken. Hoe geef je jezelf en je kind de beste toekomst? Als je besluit het kindje te houden komt dat rijbewijs later wel weer. Dat is op dit moment allesbehalve een prioriteit.