(Partiële) mola zwangerschap

Wat een traumatische ervaring. Een miskraam en curettage is sowieso heel heftig. Je wil daarna de tijd nemen om te verwerken en ook om verder te gaan en terug hoop te koesteren. Bij jou komt nu nog eens die extra onzekerheid over het verdere verloop en tevens de fysieke ongemakken. Je bent absoluut een slachtoffer. Jammer genoeg begrijpen mensen niet zo goed welke impact zoiets kan hebben en hoe slopend het kan zijn. Als je voelt dat het niet goed gaat, zoek dan iemand om mee te praten. Misschien zijn er in je buurt psychologen gespecialiseerd in fertiliteit. Zorg voor jezelf. Ik wens jou en je partner heel veel moed. 🌹

Oh die laatste paragraaf komt hard aan... Je vrienden en familie zeggen dat ze er voor je zijn, maar soms lijkt het alsof dit soort slecht nieuws toch wel taboe is of zelfs besmettelijk is. Niemand wilt erover praten of althans niet lang. Het overkomt wel jou en het blijft je overkomen! Met 1x erover praten ben je er niet van af hoor. Zeker in het begin blijf je hiermee geconfronteerd worden. Het duurt even alvorens je hormonen weer in balans zijn na een miskraam, en in jou situatie met de mola zelfs langer. Ik kan me niet inbeelden hoe 'anders' je lichaam nog aanvoelt met die hCG waarde. Telkens als je naar het toilet gaat, opnieuw een confrontatie. Die doktersafspraken er ook nog bij... Je blijft eraan denken dus is het ook normaal dat je er nood aan hebt om erover te praten. Je zit met onbeantwoorde vragen en er komen er waarschijnlijk telkens nieuwe bij ook. Het is moeilijk om in deze fase alles af te sluiten. Het is ok om je slecht te voelen. Het is ok om erover te praten, hoe vaak je ook wilt. Het is ok om erover te rouwen. Er is ook geen tijdslimiet over hoe lang je je hier slecht over mag voelen. Geen zorgen, je zal wel opmerken wanneer je klaar bent om dit achter je te laten. Maar het heeft geen zin om alles weg te proppen wanneer al deze emoties ZO aanwezig zijn. Het is ok om vandaag om middernacht afscheid te nemen van 2023 met een 🖕

❤️ je zegt het letterlijk allemaal ! Dit is precies wat ik bedoel. En het enige waar je op zo een momenten nood aan hebt is erkenning en geduld , zowel naar jezelf toe als de andere voor jou. Uiteraard gaan ze het nooit 💯 begrijpen, dat hoeft ook helemaal niet. Maar gewoon die erkenning en dat geduld kunnen wonderen doen. Alvast bedankt voor jouw erkenning en jouw berichtje :) ik voel dat je ook jou watertjes al zwemmen hebt en dat je het daarom wel begrijpt. 🙏🏼❤️‍🩹

Dank je 🙏🏼 Ik was idd van plan om woensdag bij de huisarts te polsen of hij mij ergens kan doorverwijzen. Met iemand praten zou me idd goed doen. Oh ja en miever... Het is met twee hele dikke midden vinger dat ik afscheid zal nemen van dit jaar 🤭

Guuurl , inderdaad 2023 🖕🖕 Het is 100% die erkenning! Walgelijk hoe sommige mensen hier zo licht over gaan. 'eerste trimester is altijd onzeker', 'je kan er niks aan doen', 'het zal zeker goed komen, het zal zeker eens lukken ', maar denk eens toch na over wat er echt gebeurd is? Lichamelijke en mentale impact van heel deze gebeurtenis? Het is niet alsof je gestruikeld bent en je knie hebt geschaafd. Het lijkt soms dat mensen met een gebroken been meer empathie krijgen. Meid, deze storm is zo donker en vermoeiend. Maar je zal hem uitzitten en de zon weer zien! Zet jezelf maar even op de eerste plaats :) en zoek zeker een andere gyneacoloog want dat vertrouwen is die zeker al kwijt. Zooooo dankbaar voor deze forum waar we onze toevlucht hebben :)

Hallo Eerst en vooral veel sterkte gewenst. Een miskraam is sowieso traumatisch, maar een moladiagnose is echt een harde bijkomende klap. Ik had een (complete) mola zwangerschap in 2019. Het was onze eerste zwangerschap en een grote klap dat er nog een grondig medisch nasleep komt én je moet wachten om opnieuw te kunnen proberen, waren toen heel erg zwaar. Hier normaliseerde mijn hcg een 8-tal weken na de ingreep (ook nadat de mola in eerste instantie niet gedetecteerd werd), maar werd het dus niet kwaadaardig. Weet dat de kans nog steeds groter is dat het normaliseert dan dat het kwaadaardig wordt, zeker na een partiële mola gebeurt dat gelukkig niet al te vaak. Je kan ook veel info vinden op de websites van London Charing Cross hospital en Radboud MC in Nederland. Zij hebben iets meer onderzoeks- en cijfermateriaal over mola dan in België omdat het grotere landen zijn en het er dus ook wat vaker voorkomt. Je kan daar zeker de meest recente protocollen vinden, ik denk trouwens dat je na een partiële mola in NL bv niet 6 maanden wachttijd meer moet doen.. Ik hoop dat je bloedwaarden snel dalen en stabiliseren, heel veel moed gewenst en laat zeker horen als je nog vragen zou hebben. ❤️ (Ps: ondertussen hebben we twee kindjes en is het derde op komst. Ik weet dat je dat nu weinig hoop geeft, maar het gaat dus wel voorbij, het is niet fijn als je er middenin zit maar probeer te onthouden dat het tijdelijk is😘)

Dank je voor je bericht :) het geeft idd wat hoop en moed. En bedankt voor de websites, ik bekijk het eens! Er is idd heel weinig over te vinden. Fijn te horen dat je daarna gezonde zwangerschappen hebt geleefd, en proficiat met je huidige zwangerschap. 💕

Idd, ik voelde van in het begin dat die gynae niet oke was. Ik heb wel een beter gevoel bij deze waar ik nu bij geweest ben in Eeklo. Ze geef heel veel duidelijke info en luisterde ook naar mijn vragen en opmerkingen. Ik ben ook al heel dankbaar geweest voor dit forum. Zo opliftend soms. 🙏🏼

Ik heb een vriendin die ook een partiële Mola zwangerschap heeft doorgemaakt. Als ik het goed heb, was het voor hen een traject van een klein jaar alvorens ze opnieuw mochten starten (opvolging was uiteindelijk in st Jan Brugge). Het was voor haar mentaal ook een zware reis om het een plaatsje te geven. Het is jammer dat mensen je het gevoel geven dat het ze stoort als je erover praat ;-) misschien omdat ze niet weten wat ze moeten zeggen en het wat ongemakkelijk vinden (denk dat mensen vaak het gevoel hebben dat ze iets nuttig moeten zeggen en vergeten dat luisteren ook gewoon kan :-) - mijn ervaring doorheen fertiliteitstraject). Jammer dat de arts je dat gevoel gaf, een drukke agenda mag geen reden zijn om de tijd niet te nemen in zo’n geval. Mag ik vragen welke arts je had in Eeklo? Namelijk ook een minder fijne ervaring gehad daar 😊. Je mag je trouwens « slecht » voelen want het is een rots situatie om geslingerd te worden tussen alle emoties heen en dan nog eens de lichamelijke ongemakken. Een zwangerschap/kinderwens is heel wat en jammergenoeg wordt er niet vaak bij stilgestaan welke impact dit heeft. Mijn mama kon haar advies toen ons traject bezig was was ‘denk er niet te veel, dan komt het goed ‘ :p ja hoor want zo werkt dat … Zet jezelf maar op de eerste plaats nu, beetje vertragen, lief zijn voor jezelf, onthouden dat het oké is dat je verdrietig bent en misschien eens gaan praten met iemand ? Een huisarts kan je normaal via ELP doorverwijzen. Praten met iemand die buiten de situatie staat kan handig zijn om je tools aan te bieden om ermee aan de slag te gaan en gewoon om eens een gesprek te hebben waarin niet geoordeeld wordt. Liefs

Een jaar ? Wow, das wel echt heel lang, pfoeee. Hopelijk duurt het bij mij niet zo lang ! Donderdag zal ik mijn tweede bloedwaarde weten na de curretage. Hopelijk is het terug gezakt, dat zal me dan weer wat hoop geven. Want nu heb ik enkel een vat vol vragen, bedenkingen en onzekerheden :p Mijn slechte ervaring was niet in eeklo maar bij dokter van gaever uit maria middelares. Ze heeft haar privé praktijk in zwijnaarde. Mijn betere ervaring daarna was bij dokter De Bel in Eeklo. Ik kreeg heel veel uitleg van haar en ze gaf ook vertrouwen door te luisteren naar me. Ik zal voorlopig dus ook bij haar verder gaan. Te bedenken dat die van gaever een curretage toepast zonder opvolging en mij gewoon te laten lopen met een mola zwangerschap. Stel u voor dat ik niet op de spoed was beland en ik al meteen terug probeerde zwanger worden met een baarmoeder vol bloed en weefsel en hcg hormoon. Bij wie had jij dan een slechte ervaring in Eeklo ? Van waar ben je toch ? Dankjewel voor je berichtje ☺️ 💕

Ik had dokter Baffort. Hele ervaren arts (met lange tijden in de wachtkamers :p). Hij was gestart met hormooninductie zonder opvolging op echo (wat als gevolg kan hebben dat er meerdere eitjes tegelijk rijpen :p) en bij de vaststelling van PCOS had ik gewoon te horen gekregen dat het Pcos is en geen bijkomende informatie (wat wel handig is als je net zoiets hoort ;p). Met andere woorden, ik kon ook wat meer opvolging gebruiken 🙈. Ik duim ook dat het verder zakt dat je toch weer een “basis” bereikt. Ik ben bevallen met De Bel voor mijn tweede kindje maar liep bij dokter Demaegd (ook aanrader!). Wel fijne ervaring en ook op de materniteit in Eeklo, lieve vroedvrouwen en aangename kamers :-p. Ik woon in Maldegem 😊.

Oh boy, idd heel herkenbaar wat je zegt. Precies hetzelfde probleem dus met dokter van gaever :p echt een vreemde manier van werken... Alsof je met dieren of planten bezig bent waarbij geen communicatie nodig is, omdat er niet gecommuniceerd kan worden 😅 Ohhh wel leuk om te lezen dat je toch een goede ervaring had in Eeklo :) Ik woon in Beke/zomergem trouwens :)

3 weken na mijn curretage en de angst voor een nieuwe curretage blijken mijn hcg waarde sterk gezakt naar reeds 13 en hopelijk een nul volgende week, en is mijn baarmoeder dan toch volledig vrij gekomen van bloed en weefsel, dus geen curretage meer nodig :) momenteel zelf een eiersprong en cyclus terug aant herstellen. Tot nu toe loopt het herstel dus vlotjes 🥰

Dat is fijn om te vernemen. Na alle ellende even wat positief nieuws voor jou. Hopelijk mag alles verder heel vlot verlopen en hoef je misschien toch niet zo lang te wachten als eerst gedacht, om nog eens te proberen. Ik wens het je van harte toe 💖

Hey, wat een heftig verhaal! Ik zag je onderwerp per toeval. Als je zoekt in de topics vind je er meerdere ervaringen over, waaronder de mijne. Het is super heftig wat je meemaakt en moet doorstaan. De angst en onzekerheid... ik weer het nog heel goed! Bij mij gebeurde het feb 2023 echt besef van zwanger/miskraam was er niet vooral de angst dat mijn lichaam dit niet zou overwinnen. Mijn man had er echt nachtmerries over dat de zorg voor ons kindjes volledig op hem zou vallen als ik chemotherapie ofzo nodig zou hebben. Gelukkig is het niet zo ver moeten komen en was ik eind mei genezen verklaard en mochten we weer proberen om opnieuw zwanger te worden. Wat vrij snel lukte want ik ben uitgerekend voor maart, dan krijgen we een 3e dochter. Zelf praat ik er ook weinig over, vele weten het, andere niet. Ik heb het ergens wel een plaatsje gegeven denk ik, al huil ik vaak wel als ik het erover heb. Het was zo'n angstige en onzekere periode, vergeten we nooit! Hopelijk mag ook jij over enkele weken/maanden vertellen dat je genezen verklaard bent! En tot die tijd toi toi! En praat erover met mensen die wel je verhaal willen aanhoren. En indien je de behoefte voelt om meer ondersteuning te krijgen dan moet je dit zeker met je huisarts bespreken. Het is echt niet niks!

Sorry dat je dit ook moest doormaken. Het is idd heel heftig. Ik heb wel steun gevonden in een groep op fb. Nu dat het hormoon goed gezakt is krijg ik geleidelijk wel beetje per beetje mijn energie terug, als is het npg niet wat het moet zijn. Maar ik heb wel terug hoop Mag ik vragen hoelang na je nul waarde je terug zwanger was ? De gynae blijft zeggen om 6 maand te wachten maar ik zei haar dat ik dit niet ga doen omdat er geen wetenschappelijk bewijs bestaat hiervoor. Ik heb hier een tabel die zegt 1 maand bij een partiele. Ik voeg hem even toe. Dank je om je verhaal hier te delen 💕

De tabel :)

Hoi, Dank je en fijn dat je steun vind! Wij mochten eigenlijk meteen na de 2e x 0 waarde van de gynaecoloog proberen. Ik geloof dat we van feb tot mei continu getest werden en in het onzekere zaten. En eind juli was ik dan zwanger. Dus ongeveer na 2 maanden. Ik heb nooit geen regelmatige cyclus gehad dus kan het zo ook niet herinneren of ik dan wel 1 of 2x ongesteld ben geweest in tussentijd.

Yes, vandaag ben ik hcg negatief :D Volgende week nog eens en dan maandelijks. Ik heb echt zin om opnieuw te proberen maar ergens wou ik toch een maandje tussen laten, zodat ik eerst nog eens kan testen naar hcg binnen een maand, en daarna opnieuw proberen. Maar dan zit er nog een extra maand (2 maand in totaal) voor mijn volgende eiersprong :) Een beetje in twijfel wat ik zal doen :)

Jeeeej! Ik ben blij voor je! Hopelijk blijven je waardes goed. Maak er maar wat oefenrondjes van en laat het lot beslissen of het al mag zijn 🥰