(Nacht)werk en ziekte

Hey allemaal, Ik wil even mijn verhaal delen en eens luisteren of hier nog dames in een gelijkaardige situatie zitten. Ik werk in nachtdiensten in de zorg (week werken - week thuis). Ik doe lange afstanden van en naar mijn werk (1u op -1u af). Daarnaast werk ik 10u/nacht dus komt neer op een 60-70uren week. Slaaptekort is sowieso altijd al een ding geweest maar nu dus veel erger. Nu zit ik sinds 6w zwangerschap thuis na enkele nachten gewerkt te hebben en gecrasht te zijn. Daarnaast gewoon heel veel last van kwaaltjes 🥴 ik zit nog thuis tot eind augustus tot de 12w echo. De gynaecoloog ging dan bekijken wat we verder gingen doen. Voor het werk is er "aangepast werk" voorzien, mooi op papier, in de praktijk niet zo simpel maar soit. Dagwerk is geen optie gezien de verre afstand en bijna dagelijks de afstand moeten doen. Nu is er blijkbaar al een vacature opengesteld voor mij. Ik moet zeggen dat ik er enorm veel deugd van heb om thuis te zijn nu zeker met alle kwaaltjes die ik heb en zo geen stress rond de verplichtingen. Ondanks ik me wel schuldig voel naar mijn collega's toe. Extra info is wel dat vorige collega's direct moesten stoppen, dit is blijkbaar sinds eind vorig jaar veranderd. Helaas werd dit niet gecommuniceerd en ging ik er dus van uit ook thuis gezet te worden. Ik voel me ergens ook zo machteloos omdat het werk (en arbeidsgeneesheer) niet veel moeite willen doen om ook naar mijn situatie te kijken. Nu val ik onder de mutualiteit. Ergens zie ik terug werken (zeker met hoe ik me nu voel) binnenkort niet zitten. Ook met het "aangepast werk" voel ik dat er extra druk en stress op mijn schouders komt te staan (+ook dat van mijn collega's). Mijn vriend zegt dat ik me de rest van de zwangerschap thuis moet zetten... Dames in gelijkaardige situatie ? Hoe zouden jullie dit aanpakken ? Bedankt voor het lezen van deze langs tekst 😅🥰