Miskraam ervaringen

Hier 5 miskramen gehad en geen enkele miskraam is spontaan in gang gekomen. Steeds medicatie moeten opsteken. Enkel de eerste keer vond ik heel pijnlijk bij de andere keren was dit echt gelijk bij mijn menstruatie (gewenning ik weet het niet) maar de eerste keer was echt heftig. Toen echt serieus pijnstilling moeten nemen. Eenmaal dat het eruit was was de pijn ook weg. Maar de andere keren is het veel geleidelijker gekomen en dus veel langer gezeur. Veel sterkte gewenst.

Zelf 1 miskraam gehad, te weten gekomen op 12weken tijdens de echo, blijkbaar was het hartje al gestopt op 9weken. Mijn miskraam is spontaan op gang gekomen thuis de dag na mijn echo afspraak dit gaat ook gepaard met weeën/menstruatie pijn. Ik wens dit niemand toe, ik wist niet wat mij overkwam op dat moment. Paar dagen erna alsnog een curettage gehad om de bloedresten uit mijn baarmoeder te verwijderen. Heel veel sterkte toegewenst!

Ik heb ook 1 miskraam gehad na 10 weken. Op 7 weken nog een hartslag en op 10 weken ineens bloedverlies . Ze heeft de grote voor 8 weken gehaald 😢. Bij mij is het spontaan op gang gekomen en deed het echt veel pijn... fysiek, maar vooral ook mentaal. Nu heb ik een dochter van bijna 12 weken oud, Geef de moed niet op.

Tabletjes moeten opsteken. 8 stuks cytotec en dan kwam alles.. enorm veel bloed verloren maar eigenlijk niets gevoeld vd miskraam. Enkel 2 dagen later plots rugweeën maar wel ok zonder pijnstillers ofzo.

Mijn miskraam was al op 5 weken. Die was spontaan op gang gekomen. 2 dagen veel bloed (iets meer als menstruatie en met klonters) gepaard met buikpijn die op menstruatiebuikpijn lijkt. Na 1 week is de bloeding gestopt. Qua fysieke pijn viel dit bij mij echt wel mee maar 5 weken is natuurlijk heel vroeg.

Ook 1 miskraam gehad. Op 8 weken echo en ook enkel een vruchtzak te zien. Heb een curretage laten doen omdat ik het opsteken van medicatie met de bijhorende pijn en het mentale aspect van het bloed te zien niet zag zitten. Helemaal geen last gehad van de curretage en de dag zelf nog een beetje bloedverlies gehad. Veel sterkte ✨

8 januari te horen gekregen dat het hartje van ons kindje niet klopte. Ik ben toen mentaal gecrasht. De gynaecoloog waarschuwde mij dat ik nog meerdere keren mentaal ging kunnen crashen. Zeker als mijn maanstonden begonnen en ook als mijn lichaam mijn kindje afstoot. Dit weekend zijn mijn maandstonden door gekomen. Was inderdaad ook een moeilijk momentje. Daarjuist kwam ik thuis van me werk en ik had mega veel last van mijn rug. En krampen. Eenmaal op het toilet zag ik dat de bloeding heel zwaar was. Meer dan anders. Nu lig ik in de zetel te wenen van pijn en verdriet. Ik lig met een warm water kruik op mijn buik tegen de pijn met opgetrokken benen onder een deken en het enige dat ik kan doen is wenen en wenen.

Heel gezond om het allemaal los te laten. Ik heb een missed abortion gehad en bij 8 weken was het hartje gestopt. Pas met 12 weken achter gekomen. Ik ben op aanraden van mijn gynaecoloog 3 weken niet gaan werken. Denk wat ik een week heel veel heb geweend, daarna erover gepraat en wat me time genomen. Even echt voor mezelf gezorgd met hier en daar nog eens een traan. Er zijn bijna geen woorden voor zoiets. Mss geeft het een beetje hoop dat ik mijn maandstonden 32 dagen na in mijn geval curretage kreeg en daarna geen maandstonden meer gehad omdat ik zwanger was. Heel veel sterkte!💫

Hier in 2018 op 12 weken naar mijn echo (vol vertrouwen) maar toen bleek dat het vruchtje al sinds 6 weken niet meer gegroeid was. Heb ik het toen heel moeilijk mee gehad. Enkele dagen na de echo is de miskraam dan spontaan op gang gekomen. Vier maanden later werd ik opnieuw zwanger. Deze keer bloedverlies rond de zes weken. Naar het ziekenhuis en op de echo zagen ze ook enkel een vruchtzakje en was het onduidelijk of het nog te vroeg was of weer een miskraam zou worden. Ik moest iets meer dan twee weken erna terug op controle (langste twee weken van mijn leven). Uiteindelijk bleek toen alles oké en is mijn meisje ondertussen al een flink kleuter van 5 jaar. Ik wens je heel veel moed want die onzekerheid is heel moeilijk

Ik heb een miskraam op 8 weken gehad. (Veel bloedverlies 3dagen voor mijn echo). Ik heb dan gewoon gewacht en de natuur zijn gang laten gaan. Heeft wel een goeie 2 weken geduurd tot alles verdwenen was, ook een serieuze ijzerdip in mijn bloed hierdoor. Ik vond dit mentaal zwaar dus wij hebben nadien even de tijd genomen om dit te verwerken, en pas 6 maand later opnieuw beginnen proberen. Ik ben nu 38w zwanger. Veel sterkte en goede moed, vertrouw op je lichaam :)