Klein van bouw (1m54), angst voor smal bekken

Hoi, Ik zoek hoopvolle verhalen. Na een miskraam ben ik nu bijna 15 weken zwanger van een dochter. Mijn partner en ik zijn hier heel gelukkig mee. Ik ben zelf 1.54, heb qua lengte de genen van mijn moeder (1.53) geërfd. Mijn vriend is 1.84. Toen mijn moeder 35 jaar geleden mij kreeg (ik ben de oudste), hoewel ik mezelf 3 weken te vroeg aankondigde, is dit helaas geëindigd in een spoedkeizersnede onder volledige narcose (het moest heel snel gaan) want zo bleek, mijn hoofd ging nooit door haar bekken passen. Mijn broer is enkele jaren dan met een geplande keizersnede gehaald. Het feit dat dit gepland was, maakte het voor haar een veel fijnere bevalling. Nu gezien mijn gelijkaardige lengte en lichaamsbouw, heb ik reeds gevraagd aan mijn gynaecoloog om me tevoren te onderzoeken. Ze vertelde me dat het 50% mijn lichaam is en 50% de baby. Als die geen buitensporig groot hoofd heeft, of aan de kleine kant is, zou het volgens haar wel moeten lukken. Mocht ik toch erg angstig zijn dan mag ik altijd aandringen op een sectie zei ze ook. Ik heb niet per se angst om vaginaal te bevallen, maar wel dat ik eerst ga afzien, het kind dan toch er niet door geraakt en er dan alsnog vanalles moet gebeuren om de situatie te redden. Zijn hier ergens hoopvolle verhalen van kleine dames die zonder probleem vaginaal konden bevallen? Had jullie baby een gemiddelde hoofdomtrek?