Klein van bouw (1m54), angst voor smal bekken

Mss niet exact een antwoord op je vraag maar zelf afgelopen zomer bevallen na keizersnede door een te smal bekken. Mijn mama had net hetzelfde zoals jouw mama, bij mij spoedkeizersnede onder volledige verdoving en bij mijn zus gepland. Zelf was het tijdens mijn bevalling al even duidelijk door de duur. Ik bleef ook steken op 5cm en mijn dochter wou niet indalen. Allerei houdingen aangenomen om ze te doen indalen maar niet gelukt. De vroedvrouwen hebben wel op tijd de gynaecoloog gebeld die de opties kwam bespreken. Zo heb ik pas 5u later definitief beslist over de keizersnede en was dat dus rustig aan en een oké ervaring. De volgende wordt een geplande keizersnede. Dus het hoeft niet persé uit te draaien op een spoedkeizersnede 😊

Misschien ook niet het antwoord dat je hoop geeft maar wel eerlijk. Ik ben 22 april bevalling op 41w1d via spoedkeizersnede. Ik ben 1m51. Ik weet niet of het aan mijn bekken ligt ofzo. Ik had al sinds eind maart 2cm ontsluiting, toen mijn water brak op 21 april en ik naar het ziekenhuis ging zat ik denk ik op 4 of 5. Met medicatie ben ik tot aan 9cm geraakt, ik heb mogen persen maar er gebeurde quasi niet. De baby was nog niet helemaal diep ingedaald, dus moest eerst nog wat zakken en dan nog eens eruit langs de 'maar' 9cm. Bij het persen zag de hartslag van ons meisje af. Het werd zo een spoedkeizersnede. Niet dat we beiden in levensgevaar waren ofzo, maar gezien de hartslag en het weinige effect van persen was dat de beste keuze, want mijn water was op moment van geboorte 30u gebroken, dus ook daarom konden ze niet wachten. Mijn mama is kleiner dan ik en wel vaginaal bevallen. Ik denk dat het een combinatie is van meerdere zaken. Zo is mijn baby in de periode in het ziekenhuis nog gedraaid naar sterrenkijker en dan weer half terug. Ik had een perfecte zwangerschap en sinds de zwangerschap geen migraine meer... Dan was het best een 'teleurstelling'. Ook lastig omdat ik 90% gewone bevalling had en dan uitgeput moest starten aan de keizersnede. Gelukkig wel wakker en zo goed mogelijk meegemaakt (suf enzo), maar het is wat het is... Er zijn zo veel factoren dat het alle kanten uit kan.

Ik en mijn broer zijn ook geboren met keizersnede omdat mijn mama ‘te smalle bekken had’. Ik was dus ook een beetje ongerust en heb gevraagd aan mijn gynaecoloog of ik hier dan ook mee te maken ging krijgen. Ze verzekerde me dat dat absoluut niet het geval is. Vroeger deden ze nogal snel een keizersnede. Ze vroeg zelfs ‘hebben ze uw mama de kans gegeven om natuurlijk te bevallen?’ Uiteindelijk ben ik bijna 8 maanden geleden vaginaal bevallen, zonder problemen!

Nu ja mijn mama heeft zeker de kans gekregen om vaginaal te bevallen bij mij. Ik bleef gewoon "steken" dus als de wetenschap er niet had geweest, was ik er niet levend uitgekomen en mijn moeder waarschijnlijk ook niet. Dan had de natuurlijke selectie ons klein bekken niet weerhouden om voort te mogen planten. Dat gezegd zijnde, ben jij ook klein van lichaamsbouw? Gynaecoloog verwees wel degelijk naar mijn lengte als factor, dus niet enkel mijn genen per se. Maar dit in combo met hoofd van mijn kindje tegen dan dus..

Mijn zus is even groot als jou en 2x vaginaal kunnen bevallen van baby’s van gemiddelde grootte. Mijn buurvrouw is 20cm groter dan jou en had te smalle bekken waardoor ze 2x een keizersnede heeft gehad. Ik ben 10cm groter dan jou en smal van postuur. Ik heb gedurende mijn 2e zwangerschap constant kunnen aanhoren “kan jij wel natuurlijk bevallen, gij bent zo’n smalleke” maar ja hoor het is gewoon gelukt en ging super vlot.

Mijn Gyn dacht dat mijn bekkenuitgang te smal zou zijn omdat dat bij de controles zo aanvoelde. Dat hebben ze nadien met een scan gecontroleerd waarbij de afstand tussen de botten gemeten kon worden. Dat bleek 10cm te zijn en theoretisch voldoende, maar de Gyn had er alsnog weinig vertrouwen in omdat haar eigen onderzoek meer veelzeggend was. Ik ben op 40w ingeleid, ik dacht de baby hoeft niet veel groter te worden nu, en ben vaginaal bevallen met 20min persen. Ik vond wel dat mijn zoontje heel lang een heel puntig hoofdje had en heb me afgevraagd of dat door de smalle bellen kwam, maar dat heeft zich snel rechtgezet. Er was me wel gevraagd epidurale verdoving te zetten om te vermijden dat het een spoedkeizersnede met volledige narcose zou worden omdat er echt geen vertrouwen was dat het vaginaal zou lukken. Dat merkte je ook in alle opmerkingen van de vroedvrouwen jammer genoeg. In elk geval, je weet het nooit, misschien dat de Gyn op gevoel een inschatting kan maken, en als je niet tegen epidurale bent, kan dat geruststellend zijn om een volledige narcose te vermijden. Ik ben trouwens 1,61, ik heb een zus die ook te smalle bekken had en onder volledige narcose is bevallen. Mijn andere drie zussen hadden wel een vaginale bevalling. De scan..

Dankje voor je getuigenis. Jammer dat je weinig vertrouwen van het team rond je bevalling hebt gekregen. En wel cool om zo'n scan eens te zien :) Ik heb hier al enkele geruststellende verhalen gelezen dus dat geeft me iets meer moed. Ik zal het wel gewoon afwachten tot ze mij gaan meten :)

Hey, ik ben zelf 1,58 en bevallen van een zoontje van net geen 4kg, 54,5cm en 35,5xm hoofdomtrek, redelijk pittig en wel binnenin gescheurd maar zeker niets ergs!

Ik ben even groot als jou en ook op vaginaal bevallen. Had nooit van mezelf gedacht dat mijn lichaam dit kon, maar had een hele vlotte bevalling!! Had enkel een klein scheurtje. Maar dit was ook een angst van mij dat dit niet zou lukken!

Mijn mama is ook 1m54 en heeft zonder problemen 4 gezonde dochters ter wereld gebracht. Mijn oudste zus woog 4 kg en was 52 cm groot. Ikzelf ben 1m59 en de gynaecoloog zei ook dat ik een vrij smal bekken heb. Mijn dochtertje woog 3,015 kg en was 49 cm groot. Ik had enkel een mini-knipje nodig. Ze werd wel ook met de zuignap geboren, maar dat was omdat ze er dringend uit moest omdat haar hartslag daalde. Ik zou goed overleggen met je arts. Dat je klein bent hoeft geen probleem te zijn. Succes!

Ik ben ook vrij klein, 1m56. Mijn zoontje was 3kg820. Ik had op mijn 37w al 4cm ontsluiting. Ik kreeg van de gynaecoloog nog een week om spontaan te bevallen, anders was het inleiden omdat ik volgens haar dan niet op een gewone manier zou kunnen bevallen aangezien mijn zoontje al zo groot was. De nacht voor mijn inleiding ben ik vanzelf bevallen. Wel een knip en een scheur gehad maar blij dat het allemaal van zichzelf is gekomen. Ik zou mij er nog niet teveel zorgen om maken. Ze zullen wel met jou bekijken wat mogelijk is. Je kan ook sowieso eerst vaginaal proberen he moest dat jouw voorkeur zijn. Het is zeker niet onmogelijk. Niet te druk in maken , komt allemaal wel goed 😉