Ik ben bang

Ik heb op ongeveer dezelfde leeftijd ook een abortus laten doen. Maar hier wist buiten mijn toenmalige vriend en beste vriendin verder niemand van af. Voor mij was het toen echt geen optie om de baby te houden omdat ik gewoon meteen met heel mn hebben en houden op straat ging staan. Ik ben toen naar de abortuskliniek in Antwerpen geweest en ben daar goed begeleid geweest. Heb heel lang niet meer gedacht aan die baby tot ik nu opnieuw zwanger was. Maar heb ook geen moment spijt gehad van de abortus. Ik had nooit in het leven gestaan waar ik nu sta met een kindje…

Heey meid. Ik wens je alvast oprecht veel sterkte in deze situatie. De situatie die je beschrijft is heftig, dat mag wel gezegd worden . Ik heb (gelukkig ) geen ervaring met abortus. Maar ik heb wel een vermoeden als je gaat kiezen voor abortus wanneer je er zelf niet achter staat en zelfs al een band met je kindje voelt, je een bittere pil zult slikken wanneer je het wel zult doen. Je mag jezelf dat niet aandoen om andere gelukkig te maken. Maar je moet wel zien dat je je kindje alles kan geven wat deze nodig heeft, en een kindje hebben is hard werken . Heb je een vangnet? Steunen je ouders je als je het kindje zult houden? Ga eens goed in gesprek met hen. Praat open over hoe jij deze zwangerschap nu al ervaart en hoe je staat tegenover abortus. Misschien eens gaan babbelen in een abortuskliniek, zij zijn er ook om te luisteren... misschien kunnen ze je een andere pad aanwijzen, die jou beter past, zodat je niet hoeft te aborteren...zoals bijvoorbeeld pleegzorg (dit is geen adoptie) er zijn verschillende vormen hierin . Als je trouwens op gesprek gaat in een abortuskliniek, moet je géén beslissing maken op dat moment. En zelfs als je zou zeggen ik kies voor abortus, en je veranderd de dag zelf van gedachten ... Kan je je afspraak voor abortus gewoon afzeggen . Ik hoop dat je iets bent met deze info. Ik wens je nogmaals heel veel sterkte meid , en ik hoop dat je een beslissing kan nemen die voor jou het beste is.

Wat erg voor je dat je deze verwarrende gevoelens moet doormaken. Ik heb er zelf ook geen ervaring mee. Ik denk eigenlijk ook dat alle tips die ik zou geven, al gegeven zijn... Ik wilde toch antwoorden op je berichtje om je een hart onder de riem te steken! Ik hoop echt dat je eruit geraakt 🤍

27 jaar Geen vaste vriend Zelfstandig in BIJBEROEP Alleenstaande Zonder inkomen Volg jouw hart en blijf in jezelf geloven Alles komt goed lieve schat

Dag Carol, Ik heb jaren geleden in een vergelijkbare situatie gezeten. Alleen stond mijn vriend er wel achter maar vond ik me na lang beraad toch te jong. Onze relatie was ook helemaal niet goed en ik had met die jongen geen toekomstperspectief. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een abortus, omdat het mij de enige juiste keuze leek. Ik kon het kindje geen stabiele omgeving bieden, dat gaf mij de doorslag. Heb ik er spijt van gehad...ja, maar ik vind het nu nog steeds voor mij de juiste keuze geweest. Nu sta in goed in het leven, heb een fantastische partner, een super lieve dochter van 2,5j en ben nu opnieuw zwanger. Ik heb wel voor beide een fertiliteitstraject moeten volgen maar geen idee of dat gerelateerd is aan de vroegere abortus. Waarschijnlijk niet maar dat was wel mentaal moeilijk. Ik kan je geen raad geven in deze situatie, alleen even mijn persoonlijk verhaal schetsen. Zodat je weet dat je niet alleen bent. Veel vrouwen hebben dit meegemaakt maar er wordt heel weinig over gesproken. Ik wens je veel sterkte in je keuze 💖

Hey Carol, toen ik 17jaar was ben ik ook onverwachts zwanger geraakt van mijn vriendje toen. Dit was niet gemakkelijk, ik wist ook dat ik ooit mama wou worden maar zo vroeg.. Heel tof wel dat je meteen de vrijheid had om dit met je omgeving te bespreken! Moest ik van jou zijn zou ik een afspraak maken bij de gynaecoloog, die kan alle mogelijke opties met je bespreken en zal ook naar je luisteren. Misschien dat ze je ook kan doorverwijzen naar iemand om je te ondersteunen in je keuze te maken.. Ik wens je veel succes alleszins ♥️

Ik was ook 17 en mijn dochter is nu bijna 19. Ik heb haar gehouden tegen advies van iedereen in. Het is heel moeilijk geweest met momenten. Vooral op gebied van school, werk en inkomsten en wonen maar we zijn er wel geraakt. Veel hangt af van wat je er voor over hebt en je ingesteldheid maar ook of je een netwerk hebt. Ik had geen netwerk. Ik heb er geen seconde spijt van gehad en ik heb een hele speciale band met mijn kind, maar ik zou het in mijn geval niet oonieuw doen. Ik ben toen in de abortuskliniek gaan kijken maar ik kon het niet.

Als je abortus doet, doe het omdat jij het wil. Niet omdat je omgeving het wil. Een vriendin van mij heeft jaren geleden abortus gedaan omdat haat ouders dit wilden en is hier heel depressief door geweest. De baby houden is moeilijk maar moeilijk gaat ook. Het is belangrijk dat je nu naar jezelf luistert. Ik heb een abortus bijgestaan, ik weet hoe het gaat. Je krijgt een prikje lokale verdoving en dan brengen ze een buisje in tot je in je baarmoeder. Een stofzuigertje zeg maar, wat qlles leegzuigt. Het deed nog steeds pijn kon ik opmaken uit de reactie van mijn vriendin. Ik denk niet dat je een abortis pijnloos kan doen. Het duurde wel maar 5 min. Je kan dit doen tot 12 weken. Ze gaan je een kennismaking gesprek geven met een psycholoog die de abortus moer goedkeuren.om goedkeuring te krijgen moet je er zelf achter staan, anders doen ze het niet. Na deze afspraak krijg je een.week bedenk tijd. Ik heb je een vriendschapsverzoek gestuurd, ik kan me je angst goed inbeelden. Ik weet niet of we dan prive kunnen sturen maar ik dacht het te proberen. Moest je een babbel willen, prive, kan dat zeker he. Alles komt uiteindelijk goed. 💜